Βούλευμα για Novartis: Ο εξευτελισμός της Δικαιοσύνης…

Όταν την περασμένη Παρασκευή, 1^η Ιουλίου, τις βραδινές ώρες η «ΑΠΟΨΗ» πήρε στα χέρια της το απαλλακτικό βούλευμα όλων των κατηγορουμένων για την σκευωρία NOVARTIS, το δημοσιογραφικό δυναμικό της δεν μπορούσε να πιστέψει ότι οι δικαστικοί στην ανωτάτη βαθμίδα της Δικαιοσύνης θα μπορούσαν να έχουν εξετάσει όλα τα στοιχεία της δικογραφίας στην καταρχήν «περίεργη» αυτή απόφαση.

Το βούλευμα δόθηκε στην δικηγόρο με το προσωνύμιο «Η άγρια μέλισσα». Τα συμπεράσματά της για το περιεχόμενο του βουλεύματος ήταν ομολογουμένως συγκλονιστικά.

Πρόκειται για ένα συνονθύλευμα απίθανων συμπερασμάτων, χωρίς αναφορά σε στοιχεία της δικογραφίας, σε αστήριχτα και τελείως υποκειμενικά συμπεράσματα, σε ακροβατικά –υποτίθεται λογικά, για τα μέλη του Πενταμελούς Συμβουλίου…– άλματα στα οποία κυριαρχούσε συμπερασματικά η πρωτοφανής λογική «Εμείς είμαστε ο τελευταίος βαθμός κρίσης, αυτά θέλουμε να γράψουμε, δεν έχουμε καμία ευθύνη κι άμα σας αρέσουν έχει καλώς. Διαφορετικά, αφού δεν μπορείτε δικονομικά να προσβάλετε την κρίση μας, δεν μας απασχολούν τα σχόλιά σας»

Όταν μια επιλογή από τα «διαμάντια» των συλλογισμών και των συμπερασμάτων του Πενταμελούς Δικαστικού Συμβουλίου, ετέθη υπ’ όψιν κορυφαίων νομικών, εν ενεργεία και μη υψηλόβαθμων δικαστών, αλλά και πολιτικών προσώπων με την ιδιότητα του νομικού, όλοι έκαναν λόγο για ένα κατάπτυστο κατασκεύασμα που σκοπό είχε να απαλλάξει από τις σοβαρότατες κατηγορίες όλους εκείνους που επιχείρησαν να σπιλώσουν τα 10 πολιτικά πρόσωπα, επ’ ωφελεία των πολιτικών τους αντιπάλων.

Η «ΑΠΟΨΗ» ξεκινάει τη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων και συμπερασμάτων για την υπόθεση. Τα συμπεράσματα αυτά θα αφήνονται στην κρίση όχι μόνο των απλών αναγνωστών της αλλά κυρίως στην κρίση επιφανών νομικών, πολιτικών και πολιτειακών προσώπων.

Αν υπάρχουν περιθώρια να επουλωθεί το τραύμα της Δικαιοσύνης, δεν το γνωρίζουμε. Έχουμε όμως τη γνώμη ότι η κυβέρνηση δεν πρέπει να «κλείσει τα μάτια»  και να αρκεστεί στην κοινότυπη φράση «η Δικαιοσύνη μίλησε», γιατί τότε θα μιλάμε για το ανέκδοτο της χρονιάς…

Θα πρέπει να πάρει θέση, αφού οι φωνές για εμπλοκή πολιτικών και μη προσώπων που ανήκουν στην παράταξή της, μπορεί αυτή τη στιγμή να έχουν μορφή ψιθύρων, αλλά είναι σίγουρο ότι σύντομα θα γίνουν κραυγές διαμαρτυρίας…

Η «ΑΠΟΨΗ» με σειρά άρθρων της, θα δημοσιοποιήσει όλα τα στοιχεία της και τα εξαχθέντα συμπεράσματά της.

Σήμερα, προβαίνει στην δημοσιοποίηση άρθρου της “Άγριας Μέλισσας”.

Η ΑΠΟΨΗ

***   ***   ***   ***   ***

Το βούλευμα- παρωδία- και οι υπόγειες διαδρομές…

Γράφει η «Άγρια Μέλισσα» (*)

Να βάλουμε εξαρχής κάποια πράγματα στη θέση τους, γιατί από όσα έχουν καταγραφεί στον Τύπο τις τελευταίες μέρες μετά την έκδοση του βουλεύματος του Πενταμελούς Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86 του Συντάγματος σχετικά με την υπόθεση Novartis, προκύπτει ότι κανείς ένθεν κακείθεν δεν ζει στην πραγματικότητα.

Αγαπητοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε υπήρξε σκάνδαλο Novartis, ήταν είναι και θα είναι σκευωρία με σκοπό τον εξευτελισμό, την ηθική και πολιτική απαξίωση επιφανών πολιτικών προσώπων. Αγαπητοί βουλευτές, υπουργοί και «ηγέτες» κάθε μορφής της ΝΔ, η δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε και η παραπομπή του Παπαγγελόπουλου και της Τουλουπάκη στο Ειδικό Δικαστήριο για λόγους άσχετους (εν μέρει) με την ουσία της σκευωρίας σε βάρος επιφανών στελεχών σας, δεν είναι λόγος για να πανηγυρίζετε, αλλά μάλλον λόγος για να ανοίξετε μία τρύπα να κρυφτείτε.

Ξέρετε οι μεσοβέζικες λύσεις δεν οδήγησαν ποτέ σε επίλυση οποιουδήποτε προβλήματος και η τακτική του «άρτος και θεάματα» είναι τόσο πολύ παρωχημένη και δυστυχώς παραπέμπει σε πολύ σκοτεινές εποχές της ελληνικής πολιτικής ιστορίας.

Μία μέρα μέρα μετά την έκδοση του βουλεύματος του Δικαστικού Συμβουλίου του άρθρου 86 του Συντάγματος και συγκεκριμένα το Σάββατο 2-7-2022 εμφανίστηκε στην εκπομπή «Πρωινοί Τύποι» του ΑΝΤ1, ο υπουργός δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας και σε ερώτηση του δημοσιογράφου Π. Στάθη «κύριε υπουργέ πώς απαντάτε στις κατηγορίες ότι η υπόθεση Novartis κατέληξε σε φιάσκο» ο μικροβιολόγος έριξε ένα πονηρό χαμόγελο και είπε «πάντως εγώ δεν ξημεροβραδιάζομαι στον Άρειο Πάγο» και μετά άλλαξε θέμα.

Αυτή ήταν η μόνη απάντηση του πλέον αρμόδιου υπουργού της κυβέρνησης σχετικά με το θέμα!

Είστε σοβαροί; Εκτός και αν ο μικροβιολόγος και το περιβάλλον του είναι ικανοποιημένοι με την εξέλιξη της υπόθεσης! Είστε;

Κατά την ταπεινή μου γνώμη μάλλον είναι ικανοποιημένοι και μάλιστα πολύ, γιατί με την εξέλιξη αυτή των πραγμάτων ο μικροβιολόγος, που επί τόσο καιρό έκανε τα αδύνατα δυνατά (κυριολεκτικά) για να κρατήσει την Τουλουπάκη στον αφρό, είδε τους κόπους του να δικαιώνονται και τώρα μπορεί να ρίξει και το ανάθεμα σε όσους τον κατηγορούσαν τόσο καιρό ότι εθελοτυφλεί, κωφεύει και υπερθεματίζει (συγκαλυμμένα και κρυπτόμενος μέσα στην θερμή αγκάλη του επιτελικού κράτους) υπέρ της αθωότητας της Τουλουπάκη.

Οπότε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ πείτε ένα ευχαριστώ στους συναδέλφους σας της ΝΔ και εσείς οι τελευταίοι πείτε ένα ευγενέστατο παρακαλώ! Μα πόση ευγενής άμιλλα! Πόση ευγένεια!

Λοιπόν, στο διά ταύτα, την 1^η Ιουλίου, έτσι για να μπει καλά ο μήνας, εκδόθηκε από το Δικαστικό Συμβούλιο του άρθρου 86 παρ. 4 του Συντάγματος, το με αριθμό 25/2022 βούλευμα, το οποίο έκρινε επί του κατά πόσον υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι στοιχειοθετούνται σε βάρος του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου οι αξιόποινες πράξεις α) της ηθικής αυτουργίας σε κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος, β) της ηθικής αυτουργίας σε παράβαση καθήκοντος, γ) της παράβασης καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση, δ) της απόπειρας εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, ε) της δωροληψίας πολιτικού αξιωματούχου και στ) της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης – συμμορίας.

Αυτές ήταν οι κατηγορίες για τις οποίες ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη από την Ολομέλεια της Βουλής στις 22-7-2020. Επίσης έκρινε επί του κατά πόσον υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις ότι στοιχειοθετούνται σε βάρος άλλων εμπλεκομένων προσώπων – συμμετόχων και συγκεκριμένα σε βάρος των εισαγγελέων Ελένης Τουλουπάκη, Χρήστου Ντζούρα και Στυλιανού Μανώλη οι αξιόποινες πράξεις α) της κατάχρησης εξουσίας με την εν γνώσει τους έκθεση σε δίωξη ή τιμωρία αθώου, πράξη την οποία διέπραξαν κατόπιν προτροπών και παραινέσεων του Δ. Παπαγγελόπουλου, β) της κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος από κοινού, με την εν γνώσει τους παράλειψη δίωξης κάποιου υπαίτιου, πράξη την οποία διέπραξαν κατόπιν προτροπών και παραινέσεων του Δ. Παπαγγελόπουλου, γ) της κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό πλημμελήματος από κοινού και κατά συρροή, για τον λόγο ότι μεταχειρίστηκαν παρανόμως εκβιαστικά μέσα για να πετύχουν οποιαδήποτε έγγραφη ή προφορική κατάθεση μάρτυρα ή κατηγορούμενου, δ) της παράβασης καθήκοντος από κοινού και κατά συρροή και ε) της εγκληματικής οργάνωσης – συμμορίας.

Αυτές, όπως προείπα, ήταν οι κατηγορίες που αποδόθηκαν στα πρόσωπα αυτά με βάση το πόρισμα της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής, παράλληλα όμως είχε διενεργηθεί προκαταρκτική έρευνα σε βάρος της Τουλουπάκη κατόπιν παραγγελίας του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την εξακρίβωση ή μη τέλεσης των εξής αξιόποινων πράξεων: α) κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος με την εν γνώσει της έκθεση σε δίωξη ή τιμωρία αθώου, β) κατάχρησης εξουσίας σε βαθμό πλημμελήματος, για τον λόγο ότι μεταχειρίστηκε παράνομα εκβιαστικά μέσα για να πετύχει έγγραφη ή προφορική κατάθεση μάρτυρα ή κατηγορούμενου, καθεστώς προστασίας με τον χαρακτηρισμό τους ως μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος, δ) ψευδούς βεβαίωσης κατ’ εξακολούθηση συνιστάμενη στο ότι βεβαίωσε ψευδώς σε δημόσια έγγραφα ότι οι μαρτυρικές καταθέσεις δόθηκαν αυτούσιες ενώπιον της, ε) παραβίασης υπηρεσιακού απορρήτου και στ) παραβίασης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, συνιστάμενη στο ότι ανακοίνωσε σε συγκεκριμένη μερίδα ΜΜΕ ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και παρείχε πληροφορίες για την εξέλιξη της ενώπιον της υπόθεσης και πολλές φορές μάλιστα εκ των προτέρων.

Με την ολοκλήρωση της προκαταρκτικής έρευνας εκδόθηκαν δύο πορίσματα. Αυτό του Ευάγγελου Ζαχαρή, με το οποίο ζητήθηκε η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της Τουλουπάκη για τα παραπάνω αδικήματα και αυτό του Λάμπρου Σοφουλάκη, με το οποίο ζητήθηκε η αρχειοθέτηση της δικογραφίας.

Θυμάστε τι κακός χαμός είχε γίνει τότε, με την Τουλουπάκη να ζητά την ακύρωση της δίωξής της, αίτημα το οποίο απερρίφθη με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών.

Σας το αναφέρω αυτό, για να θυμίσω σε όσους φωνάζουν και ωρύονται ότι όλα εδώ τελείωσαν και «απολύομαι ψαρούκλες τα μαλλιά μου κάνω μπούκλες» και για να το μάθουν (γιατί όχι) όσοι δεν το ξέρουν, ότι υπάρχει κάτι που ονομάζεται ΝΟΜΟΣ, αν ακόμα λέει σε κάποιον κάτι αυτή η λέξη, που ορίζει ότι για τα αδικήματα τυχόν συμμετόχων που δεν σχετίζονται με τα υπουργικά αδικήματα, για την κρίση επί των οποίων μόνο αρμόδιο είναι το Ειδικό Δικαστήριο, αρμόδια είναι η τακτική δικαιοσύνη, οπότε, ναι μεν υπάρχει απαλλακτική κρίση του Δικαστικού Συμβουλίου για τα αδικήματα της κατάχρησης εξουσίας, καθώς στην πράξη αυτή ως φυσικοί αυτουργοί φέρονταν οι εισαγγελείς Τουλουπάκη και ΣΙΑ και ως ηθικός αυτουργός των πράξεων αυτών φέρονταν ο Δ. Παπαγγελόπουλος, αλλά για τα αδικήματα της ψευδούς βεβαίωσης, της παραβίασης υπηρεσιακού απορρήτου και της παραβίασης προσωπικών δεδομένων, η Τουλουπάκη θα κληθεί να ξαναδώσει εξηγήσεις ενώπιον του αρμόδιου τακτικού Ανακριτή!

Έκπληξη!!! Τι έγινε Κωστάκη σε αγχώνει η συνέχιση της ανάκρισης; Ψυχραιμία Κωστάκη, όλα θα μπουν σε τάξη, μόνο που φοβάμαι ότι θα δυσκολευτείς λίγο να βρεις προς άμεση συνταξιοδότηση πρωτοδίκες. Εκτός και αν μειώσετε κατά πάρα πολύ τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης.

Πώς έκανες με την κατάργηση της Εισαγγελίας Διαφθοράς για να μην παύσεις των καθηκόντων της την Τουλουπάκη; Ξέρεις εσύ. Όχι Γιάννης … Γιαννάκης. Μία διαταξούλα στη ζούλα σε ένα άκυρο νομοσχέδιο. Δεν είναι τίποτα. Μία ακόμα αντισυνταγματική κίνηση, που πλέον έχει γίνει ο κανόνας και κανείς δεν θα πάρει χαμπάρι. Πάλι. Αχ Θεέ…

Παρεμπιπτόντως, έχω να σας πω, έτσι για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, ότι έφτασε στα αυτιά μας πως την πρώτη εργάσιμη μέρα του μήνα, Δευτέρα 4 Ιουλίου, έγινε προσπάθεια από τον Πρόεδρο της Βουλής, κ. Τασούλα να διοριστεί ο συνταξιοδοτηθείς την περασμένη Παρασκευή, ανήμερα της έκδοσης του βουλεύματος, Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας και μέλος του Δικαστικού Συμβουλίου, αγαπητός φίλος του αρχιεπιτελικού κ. Γεραπετρίτη, που προ έτους επιλέχθηκε από την ΝΔ για τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας, κ. Σκαλτσούνης ως επικεφαλής της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής στη θέση του αποβιώσαντος προ τεσσάρων μηνών, Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλου.

Όλα και όλα, από ό,τι δείχνουν τα πράγματα η δουλειά ήταν μιλημένη ξηγημένη. Τελειώνεις τη δουλειά, ρίχνεις επική αποδοκιμαστική ανάποδη σφαλιάρα σε 4 εισαγγελείς του Αρείου Πάγου και 2 εισαγγελείς Πρωτοδικών, που αποφάνθηκαν ότι υφίσταται σκευωρία και ότι υφίστανται επαρκέστατες ενδείξεις διάπραξης των αξιόποινων πράξεων της κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλου και στους Πρωτοδίκες που συγκρότησαν το δικαστικό συμβούλιο που απέρριψε το αίτημα της Τουλουπάκη περί ακύρωσης της ποινικής της δίωξης, βγάζεις λάδι Τουλουπάκη και Παπαγγελόπουλο για τα περί σκευωρίας, πετάς ένα τυράκι έτσι για να λέμε ότι κάτι βγήκε μετά από 2 χρόνια ερευνών και εμείς ξηγούμαστε ανάλογα.

Τελικώς, ο διορισμός δεν έγινε, καθώς αντέδρασαν κυβερνητικά στελέχη, τα οποία κατάλαβαν ότι με τον διορισμό αυτόν θα καρφωνόντουσαν οι εμπνευστές του απαλλακτικού βουλεύματος και ίσως –λέμε ίσως– κάποιοι εκ των δέκα πολιτικών θα έβγαιναν στα κάγκελα και μετά … μπουρλότο.

Έρχονται και εκλογές μην ξεχνιόμαστε. Βλέπετε, την προδοσία πολλοί ηγάπησαν, τον προδότη ουδείς! Ευχόμαστε και ελπίζουμε βέβαια όλα αυτά να είναι μία απλή σύμπτωση. Τραγική μεν σύμπτωση δε.

Δυστυχώς όμως, με όλα όσα έχουν γίνει πάνω σε αυτή την υπόθεση διατηρούμε πολλές επιφυλάξεις και αμφιβολίες. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Μακάρι όλα αυτά να είναι κακεντρεχείς φήμες.

Και που λέτε, το βούλευμα είναι τεράστιο. 434 σελίδες. Και το διαβάσαμε όλο. Και το ξαναδιαβάσαμε. Και έχω να κάνω μία και μόνη ερώτηση στους συντάκτες του. Γιατί δεν βάζετε κατάλογο περιεχομένων στην αρχή του βουλεύματος και να λέτε π.χ.:

– σελίδες 1 έως 228 εισαγγελική πρόταση,

– σελίδες 229 έως 231 εξεταζόμενα αδικήματα,

– σελίδες 232 έως 250 αντιγραφή λέξη προς λέξη του πορίσματος Σοφουλάκη,

– σελίδες 251 έως 254 σύντομη ιστορική αναδρομή,

– σελίδες 255 έως 270 «αιτιολογία» για την μη στοιχειοθέτηση των αδικημάτων της κατάχρησης εξουσίας από τους εισαγγελείς κατά φυσική αυτουργία και από τον Παπαγγελόπουλο κατά ηθική αυτουργία και αιτιολογία για την στοιχειοθέτηση της παράβασης καθήκοντος από τον Παπαγγελόπουλο σε βάρος των Ελένης Ράικου, Γεωργίας Τσατάνη και Παναγιώτη Αθανασίου και στοιχειοθέτηση της κατάχρησης εξουσίας της Τουλουπάκη με την μορφή της παράλειψης δίωξης υπόπτου (του Παναγιώτη Κουρουμπλή) κατά φυσική αυτουργία και του Παπαγγελόπουλου κατά ηθική αυτουργία και τέλος

Αν το είχατε κάνει αυτό αγαπητοί κύριοι δικαστές δεν θα βγάζαμε τα μάτια μας να διαβάζουμε όλον αυτόν τον όγκο. Θα πηγαίναμε κατευθείαν στις 15 κρίσιμες σελίδες και δεν θα χρειαζόταν να διαβάσουμε τις 254 που προηγούνταν αυτών!

Έχει και ζέστη και τα όσα εξελίσσονται δεν είναι καθόλου επιβοηθητικά ξέρετε. Κυκλοφορούν εμφράγματα, εγκεφαλικά και τουλάχιστον κάποιοι από εμάς εξακολουθούμε να διακατεχόμαστε από αίσθημα δικαίου και η αδικία μας πέφτει βαριά.

Αλλά ποιοι είμαστε εμείς που θα κρίνουμε μία δικαστική κρίση; Εξάλλου, εξέχουσα θέση στο βούλευμα έχει η κρίση ότι «η γνώμη του δικαστή για την ορθότερη νομική άποψη που ακολούθησε επί ορισμένου ζητήματος σε ορισμένη υπόθεση ανήκει στον πυρήνα της δικαστικής κρίσεως και συνεπώς δεν μπορεί να του αναζητηθεί για αυτήν ευθύνη, έστω και αν αυτή είναι αντίθετη με τη νομολογία και τη νομική διδασκαλία…Η δυνατότητα της εκ των υστέρων αναζήτησης ποινικών και πειθαρχικών ευθυνών για τη δικανική πεποίθηση του δικαστή καταλύει την ανεξαρτησία του».

Με αυτό το σκεπτικό πορεύεται η κρίση των συντακτών του βουλεύματος. Ότι δηλαδή ο κάθε δικαστής μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει, ακόμα και ενάντια στους κανόνες και τις αποφάσεις των δικαστηρίων και κανείς δεν έχει δικαίωμα να τον κρίνει.

Μας λέει δηλαδή το Δικαστικό Συμβούλιο ότι δεν με νοιάζει αν ο δικαστής κατέστησε ύποπτο έναν αθώο, δεν με νοιάζει αν προσέδωσε σε κάποιον μάρτυρα προνόμια που δεν τα δικαιούται, δεν με νοιάζει εν ολίγοις αν δεν έκανε αυτά που πρέπει με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους να κάνει.

Δεν με νοιάζει. Έκρινε ο δικαστής ότι αυτό έπρεπε να κάνει; Καλώς το έκανε. Άντε βγάλε άκρη τώρα εσύ.

 

Εν κατακλείδι και για να μην καταλείπονται αμφιβολίες, το εκδοθέν βούλευμα είναι μία παρωδία και μία απέλπιδα προσπάθεια να σωθούν τα άσωστα. Είναι παντελώς αναιτιολόγητο και προβαίνει σε αριστοτεχνικά λογικά  άλματα, τα οποία δεν στηρίζονται ούτε σε στοιχεία, ούτε σε καταθέσεις.

Και θα καταχραστώ τη ρήση του τιτάνα Κούγια στο σημείο αυτό, επίτρεψέ μου Αλέξη, ο οποίος είπε για τον εισαγγελέα που πρότεινε την καταδίκη του Λιγνάδη για 3 βιασμούς ότι «την πρόταση ο εισαγγελέας την έγραψε σπίτι του». Στην περίπτωσή μας βέβαια το βούλευμα οι δικαστές του Δικαστικού Συμβουλίου το αντέγραψαν από το σπίτι τους.

Βέβαια η αντιγραφή δεν ήταν τόσο καλή, γιατί ξέχασαν να κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις στα τυπογραφικά σφάλματα που υπήρχαν στο πόρισμα του Σοφουλάκη και καρφώθηκαν κομματάκι.

Ίσως βέβαια, η μη διόρθωση των τυπογραφικών σφαλμάτων να οφείλεται σε αβλεψία των συντακτών και στην ένταση που υπήρχε, όπως ακριβώς έκρινε το Συμβούλιο ότι συνέβη και με του εισαγγελείς κατά τη σύνταξη των μαρτυρικών καταθέσεων των κουκουλοφόρων.

Το βούλευμα δεν έχει λάβει υπόψη του τίποτα από τα όσα εισφέρθηκαν στην ενώπιον του διαδικασία, ούτε ακόμα και τα υπομνήματα των κατηγορουμένων.

Για να μην μακρηγορήσουμε περαιτέρω, θα επανέλθουμε σε επόμενες δημοσιεύσεις σχετικά με τα επιμέρους ατοπήματα του βουλεύματος και θα φανούν πολλά…

(*) H «Άγρια Μέλισσα» είναι δικηγόρος