«Χάθηκα από το τραγούδι, γιατί δεν έγινα μαϊντανός»
Το ελληνικό κοινό τον αγάπησε από τότε που έβλεπε «δέκα μάγισσες» και ήθελε να ’ναι «ταξιδιώτης» στο γαλάζιο όνειρο εκείνης που… για χάρη της μας ζητούσε να μη μιλάμε! Είκοσι χρόνια αργότερα, ο Γιάννης Σαββιδάκης κατέκτησε τον τίτλο του νικητή του «Your Face Sounds Familiar» και ξεκλείδωσε τα μυστικά του στην «Α».
Συνέντευξη στη Μαίρη Καράμπελα
Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολλούς τραγουδιστές αλλά λίγα αληθινά ταλέντα. Ευτυχώς, βέβαια, υπάρχουν και καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Σαββιδάκης. Ένας καλλιτέχνης που τολμά να ρισκάρει και να δοκιμάσει καινούργια πράγματα, που τολμά να μιλήσει για τα λάθη του. Ένας άνθρωπος με ψυχή, ήθος και αξίες που αποτελεί λαμπρό παράδειγμα για κάθε τραγουδιστή που θέλει να λέγεται καλλιτέχνης. Μετά τη νίκη του στο showτου ΑΝΤ1, ετοιμάζει τα νέα του τραγούδια, κάνει liveεμφανίσεις σε όλη την Αττική και είναι «τιμονιέρης» στο πρώτο του επιχειρηματικό εγχείρημα!
Περίμενες ότι θα ήσουν ο νικητής του «YFSF»;
«Όχι, ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Βέβαια, η αγάπη του κοινού ήταν εμφανής από την αρχή, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι. Μπορεί να ήταν καλή η παρουσία μου εκεί. Εξάλλου δεν σου χαρίζεται ποτέ κάτι, το κατακτάς».
Είχες δεύτερες σκέψεις πριν πάρεις την απόφαση να συμμετάσχεις;
«Ναι, αλλά λίγες. Το πήρα απόφαση γιατί αισθάνθηκα ότι θα πάρω κάποια δημοσιότητα και ότι μπορώ να αντεπεξέλθω. Δεν ήξερα όμως τα όριά μου. Κάποιοι όπως η Μπέτυ, ο Παντελής, ο Λευτέρης, το έκαναν και κατ’ επάγγελμα, εγώ δεν το είχα αυτό. Μου άρεσε που δεν υπήρχαν αποχωρήσεις από το παιχνίδι, γιατί δεν θα έμπαινα σε αρρωστημένες ανταγωνιστικές καταστάσεις. Από ’δώ και πέρα, πιστεύω ότι πληθαίνουν οι πιθανότητες για επαγγελματικό βήμα αλλά είναι θέμα διαχείρισης».
Σε χάσαμε, όμως, από το τραγούδι για κάποιο διάστημα.
«Το κακό με μένα είναι ότι δεν έγινα μαϊντανός και γι’ αυτό και χάθηκα κιόλας. Γιατί, ξέρετε, οι μαϊντανοί επιβιώνουν. Εμένα μου αρέσει και ο μαϊντανός και το σέλινο και τα αντίδια, τα σπαρτά!»
Να το πούμε λαϊκά: σε «φάγανε» τα κυκλώματα, δηλαδή;
«Όχι, επ’ ουδενί. Ήμουν στο κύκλωμα, αποστασιοποιήθηκα και η απόσταση δεν ήταν εύκολο μετά να καλυφθεί. Το μισό φταίξιμο ήταν δικό μου και το μισό του επαγγελματικού μέρους της δουλειάς μου. Όπως είδατε, ο κόσμος δεν με έχει ξεχάσει. Δεν νομίζω ότι ο κόσμος ξεκίνησε να με συμπαθεί στις 9 Μαρτίου που άρχισε το show».
Φέτος γνωρίσαμε έναν άνθρωπο χαλαρό, με χιούμορ, που δεν φοβάται να τσαλακωθεί, δηλαδή κάτι διαφορετικό από την εικόνα του τραγουδιστή με την κιθάρα…
«Και ο τραγουδιστής με την κιθάρα δεν ήταν κανένας συντηρητικός, γελοίος. Είδατε άλλα πράγματα τώρα, και έχω και άλλα! Είμαι ακριβώς όπως με είδατε στο show, γιατί δεν ξέρω να προσποιούμαι. Από παιδάκι ό,τι ήθελα να δείξω το έδειχνα ευθέως και πολλές φορές μού έχει βγει σε κακό και σε άλλες σε καλό».
Εκτός από τραγουδιστής είσαι και επιχειρηματίας. Πώς πήρες την απόφαση να μπεις στον χώρο της εστίασης;
«Αποφασίσαμε με τον κουμπάρο μου, τον Χρήστο Τσιρώνη, να κάνουμε έναν χώρο για φαγητό και ανοίξαμε τις “Τρεις ελιές”, στη συμβολή των οδών Ομήρου & Σωκράτους 32, στο Μοσχάτο. Πάμε καλά, γιατί είμαστε προσαρμοσμένοι στα δεδομένα της κρίσης. Όταν μπορεί να φάει και να πιει κανείς με 12-15 ευρώ το άτομο, νομίζω ότι είναι μια χαρά, και με δεδομένο το ότι δεν θυσιάζουμε την ποιότητα».
Δεν είδαμε ποτέ την προσωπική σου ζωή στα εξώφυλλα των περιοδικών…
«Γιατί ήταν επιλογή μου να τη διαφυλάξω. Φυσικά, με τη σύζυγό μου έχουμε φωτογραφηθεί μαζί τελευταία, αλλά ήταν μοιραίο μετά το “YourFaceSoundsFamiliar”. Κάναμε δημόσιες εμφανίσεις, δεν είμαστε κρυμμένοι και ψευτοκουλτουριάρηδες. Στο επάγγελμα υπάρχει βέβαια και το φαινόμενο του “πουλάμε για να πουλήσουμε”. Εμένα δεν με αφορά αυτό».
Τα παιδιά σου θα ήθελες να ακολουθήσουν τα δικά σας καλλιτεχνικά μονοπάτια;
«Είναι μικρά ακόμα, τριών και έξι ετών. Αν τα παιδιά έχουν ταλέντο, εγώ θα τα σπρώξω να ασχοληθούν. Αν όχι, θα τα κρατήσω πίσω γιατί θα ταλαιπωρηθούν».
«Επιτελείται μια προδοσία στην Ελλάδα…»
Τι αλλαγές έχει φέρει στη ζωή σου η οικονομική κρίση;
«Παίζουμε “οικονομική άμυνα”, είμαστε πιο μαζεμένοι γιατί δεν ξέρουμε τι ξημερώνει. Δεν στερούμε τίποτα ούτε από τα παιδιά μας, ούτε από μας, αλλά είμαστε πιο συγκρατημένοι».
Θεωρείς ότι τα δεδομένα στην Ελλάδα θα αλλάξουν;
«Αυτή τη στιγμή επιτελείται μια προδοσία και όλα αυτά δεν εκπορεύονται μόνο από την κρίση. Δεν είναι δυνατόν να ευτελίζονται οι συνταξιούχοι με αυτόν τον τρόπο. Είναι πολύ γελοίο, άνθρωποι που είναι “παππούδες” να αποτελούν το μέλλον των παιδιών μου. Ο πολιτικός που είναι 60 ετών, είναι το πολιτικό παρελθόν μου και αποτελεί παρελθόν για την πολιτική ζωή της χώρας. Δεν μπορεί να διατυμπανίζει με περίσσιο θράσος ότι αποτελεί και το μέλλον ενός νέου Έλληνα 10 ετών. Δεν γίνεται πουθενά στον κόσμο αυτό. Είναι παγκόσμιο φαινόμενο φαιδρότητας. Δεν εξετάζω πολιτικό κόμμα, σε όλα υπάρχουν “παππούδες”, χομπίστες στης πολιτικής, καλοζωιστές που τους αρέσει να περνάνε ωραία και δεν αφήνουν με τίποτα το “πόμολο”».
Βλέπουμε καλλιτέχνες να ασχολούνται με την πολιτική. Θα το τολμούσες;
«Θα μου άρεσε, αλλά δεν μπορώ γιατί είμαι τόσο αγνός και καθαρός που δεν γίνεται».