«Ήταν το πιο δύσκολο τρόπαιο. Μια ιδιαίτερη χρονιά με πανδημία, με προετοιμασία της Εθνικής, με λιγοστές προπονήσεις με διακοπή πρωταθλήματος και μόνο με Ελληνίδες παίκτριες το κάνει το πιο δύσκολο και το πιο… γλυκό!

Κάθε ματς ήταν ξεχωριστό. Ο ημιτελικός για παράδειγμα ήταν ένα παιχνίδι απέναντι στο φαβορί του τουρνουά μέσα στην έδρα της. Ο τελικός ήταν πιο δύσκολος όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι. Από αουτσάιντερ γίναμε φαβορί και είχαμε άγχος όπως αποδείχτηκε και από το σκορ της νίκης μας. Παίξαμε με την ψυχή μας παρά με το μυαλό μας. Το κερδίσαμε χάρις την αμυντική μας εικόνα».

Για το πού το αφιερώνει:

«Ευχαριστώ τον κ. Μαρινάκη, ειδικά για τη μετάδοση του ματς, καθώς θα ήταν κρίμα να μην δει κανείς την προσπάθειά μας. Τον πρόεδρό μας κ. Κουντούρη που μας δήλωσε στην Ευρώπη και φυσικά τον «ανώνυμο» Ολυμπιακό φίλαθλο που με το υστέρημά του βοηθάει τον σύλλογο και τα ερασιτεχνικά τμήματα».

Για το μέλλον του Ολυμπιακού:

«Ξέρω πως έρχονται καλύτερες καταστάσεις στον Ολυμπιακό και το ελληνικό πόλο. Ξέρω πως τα επόμενα χρόνια η ομάδα θα φτάσει σε νούμερα Κυπέλλων Πρωταθλητριών που δεν θα τα πιστεύετε. Θα το δείτε πως θα κερδίζουμε ένα κάθε δύο χρόνια. Απλά χρειαζόμαστε πίστωση χρόνου και όλα θα πάνε καλά με τη σωστή διαχείριση».

Για το ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει το δικό του κολυμβητήριο: «Κάθε φορά τα τελευταία 10 χρόνια κουβεντιάζουμε το ίδιο πράγμα. Έχει κουράσει όλο αυτό. Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Δεν πιστεύω πως θα γίνει. Από το 2014 ακούμε την ίδια κουβέντα. Μακάρι να βγω ψεύτης, γιατί αν φτιαχτεί θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας».