Υποκρισία: Όταν έκλαψε ο Θοδωρής βρήκε και χορηγό, πανηγυρίζει ο Καπράλος, αντί να κλαίει κι αυτός

Ο απόλυτος διασυρμός του κράτους, των… χορηγών, της ΕΟΕ του Σπύρου Καπράλου και της κοιμώμενης ελληνικής κοινωνίας.

Διαβάστε: «Όπως ενημέρωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, ήδη χορηγοί επικοινώνησαν με τον Θοδωρή Ιακωβίδη και εξέφρασαν τη θέληση να βοηθήσουν οικονομικά για να συνεχίσει την προσπάθεια του.

Σύμφωνα μάλιστα με ενημέρωση της ΕΟΕ, η εικόνα του Έλληνα πρωταθλητή με βουρκωμένα τα μάτια και μετά τα όσα συγκλονιστικά είπε δεν πέρασαν απαρατήρητα, αφού αρκετοί χορηγοί επικοινώνησαν μαζί του και ζήτησαν συνάντηση μόλις επιστρέψει στην Αθήνα»

Τώρα που έγινε γνωστός ο Ιακωβίδης, τώρα έτρεξαν οι… χορηγοί να τον αγκαλιάσουν. Τώρα που μιλάει όλη η Ελλάδα γι αυτόν. Πριν, αυτόν τον παλίκαρο που έσπασε μπροστά στην κάμερα, δεν τον ήξερε κανένας, ούτε ασχολήθηκε ποτέ κανένας. Τώρα τον ξέρουν όλοι, άρα… πουλάει (για να μην ξεχνάμε και τον ρόλο των χορηγών).

Έτσι λειτουργεί η Ελλάδα. Ένα παιδάκι κλαίει γιατί ο μπαμπάς δεν του παίρνει γλειφιτζούρι και τελικά, το καταφέρνει. Έτσι του συμπεριφέρθηκαν αυτουνού του γίγαντα.

Ο Καπράλος που μας…. Ενημέρωσε για την κίνηση των χορηγών, γιατί δεν έκανε προσπάθεια να βρει ο Ιακωβίδης έναν χορηγό, μήπως και έκανε κανονική προπόνηση κι έφερνε κανένα μετάλλιο;

Τώρα, λες κι είναι κανένας… μεσίτης έσπευσε να το ανακοινώσει και να το σερβίρει σαν τεράστια επιτυχία (του). Ντροπή και καραξεφτίλα.

Αλλά είναι κι οι βαθιά νυχτωμένη ελληνική κοινωνία και μέρος του Τύπου που έσπευσε να… πανηγυρίσει. Και ρωτάω τώρα εγώ: Έτσι και δεν ξεσπούσε σε κλάματα ο Ιακωβίδης στην κάμερα, θα γινόταν τίποτα; Τι έχει να πει κι αυτό η ελληνική κοινωνία που είναι απασχολημένη στα social media και καταπίνει άκριτα ό,τι της σερβίρει ο κάθε Καπράλος;