ΥΠΟΘΕΣΗ NOVARTIS: Ο «Πόντιος» Νίκος, ο ΣΥΡΙΖΑίος δικηγόρος του και οι  καταιγιστικές αστοχίες

Απίστευτη η επιλογή του μάρτυρα Ν. Μανιαδάκη να προσλάβει δικηγόρο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, όταν για να νικήσουν στις εκλογές του 2019, η Τουλουπάκη έπρεπε να κλείσει φυλακή τον ίδιο και τον Λοβέρδο

Στα πηγαδάκια των ποινικών δικαστηρίων όλων των βαθμίδων, υπάρχει η κοινή διαπίστωση των δικαστών ότι «η “φιλοξενία” των περισσοτέρων στα κελιά των φυλακών οφείλεται σε λάθη λογιστών και δικηγόρων». Βεβαίως, η περίπτωση του πρώην προστατευόμενου μάρτυρα στην υπόθεση Novartis, με το κωδικό όνομα «Γιάννης Αναστασίου» και νυν διωκόμενου με το πραγματικό του όνομα Νίκος Μανιαδάκης μετά την αποκουκουλοποίηση, είναι μια άλλη απόδειξη της παραπάνω κοινής διαπίστωσης των προαναφερόμενων δικαστών.

Και αυτό γιατί:

Ο Νίκος Μανιαδάκης, για την υπεράσπισή του, επέλεξε έναν δικηγόρο ο οποίος:

Α) Στις εκλογές του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου υποστηριζόμενος από τον ΣΥΡΙΖΑ, που μετά το ξανασκέφτηκε και κάποια στελέχη πήγαν με τον έτερο υποψήφιο Δημήτρη Βερβεσό

Β) Στο δικηγορικό του γραφείο συστεγάζεται και συνεργάζεται με τον δικηγόρο, πρώην υπουργό Δικαιοσύνης επί ΣΥΡΙΖΑ, και μετά το 2019 πρώην βουλευτή του κ. Σταύρο Κοντονή ο οποίος, μαζί με τον προαναφερόμενο δικηγόρο τού Ν. Μανιαδάκη, είχε αναλάβει την υπεράσπιση των συμφερόντων σε αστικό και ποινικό επίπεδο και του εισοδηματία μεγέθους Τραμπ, ευρωβουλευτή κ. Δημήτρη Παπαδημούλη.

 

Γ) Ως υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, παρείχε τις συμβουλές του απευθείας στους πρώην ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου, ακόμη και στον πρώην πρωθυπουργό.

Βεβαίως, ο κάθε δικηγόρος ακολουθεί τη δική του τακτική στις υποθέσεις που διαχειρίζεται. Έχει τα δικά του επιχειρήματα, τα οποία αναπτύσσει μέσα από τα δικόγραφα τα οποία συντάσσει και καταθέτει στην προκαταρκτική, στην ανακριτική διαδικασία, και στις τυχόν προσφυγές που κρίνει ότι επιβάλλεται να κατατεθούν κατά τη διάρκεια των παραπάνω ενεργειών.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι ενέργειές του αυτές μπορούν να είναι αντίθετες με τις προβλεπόμενες από τις δικαστικές εγκυκλίους διαδικασίες. Στις ΗΠΑ μάλιστα, αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχει σχετική νομοθεσία, σύμφωνα με την οποία, αν διαπιστωθεί δυσαρμονία στις ενέργειες ενός δικηγόρου με τις ισχύουσες δικονομικές διατάξεις, οι ευθύνες κυρίως με τη μορφή αποζημίωσης εις βάρος του είναι πολύ μεγάλες.

Δηλαδή, με λίγα λόγια, υπάρχει αστική –και ενδεχομένως ποινική– ευθύνη για τον δικηγόρο που εσφαλμένα υπερασπίζεται τον εντολέα του.

Βεβαίως, στην Ελλάδα, που στον τομέα αυτό βρισκόμαστε σε επίπεδο χώρας υποσαχάριας περιοχής, δεν συνηθίζεται να κινούνται διαδικασίες αυτής της μορφής, ακόμη και αν ο δικηγόρος έχει προεισπράξει ένα αστρονομικό ποσόν για υπηρεσίες οι οποίες μόνο νομική ορθότητα και επάρκεια δεν έχουν…

Ας έλθουμε λοιπόν στον προαναφερόμενο δικηγόρο του Νίκου Μανιαδάκη

Τι ενέργειες έκανε, ώστε να θωρακίσει και βεβαίως να αποτρέψει τις παράνομες, σύμφωνα και με το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ευάγγελου Ζαχαρή, διαδικασίες της Εισαγγελίας Διαφθοράς, αλλά και τις πρακτικές που μέχρι σήμερα έχει ακολουθήσει η «φίλη» του κ. Κοντονή, νυν ανακρίτρια Διαφθοράς κα Μαρίνα Μπόζνου, που έχει τον φάκελο της ανάκρισης που αφορά τη δίωξη του Νίκου Μανιαδάκη και του Ανδρέα Λοβέρδου.

Ας σημειωθεί ότι όταν ο κ. Κοντονής ήταν υφυπουργός Αθλητισμού, το 2016, είχε κυριολεκτικά χαλάσει τον κόσμο, διότι ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ κ. Γιώργος Γκιρτζίκης είχε τολμήσει να «μεταθέσει» την κα Μπόζνου –στενή φίλη της πρώην(;) συζύγου του κ. Κοντονή, κας Χριστίνας Σαλάππα– από την Πειθαρχική Επιτροπή της Footbaul League στην Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ.

(Σχετικές πληροφορίες στο λινκ https://sports.ert.gr/eidisis/podosfairo/ektos-gipedwn/epo-ektos-gipedwn/epo-apantisi-gkirtziki-se-kontoni/)

Καταιγισμός δικαστικών αστοχιών

Λογικό συμπέρασμα από τα παραπάνω θα ήταν τουλάχιστον η στοιχειώδης τήρηση των δικονομικών κανόνων εκ μέρους της κας Ανακρίτριας. Επειδή όμως επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ η λογική και η ευαισθησία στην τήρηση των δικονομικών κανόνων δεν είχαν παρουσιάσει και σημαντική συμβατότητα, θα εξηγήσουμε στη συνέχεια του άρθρου μας τι ακριβώς έγινε.

Έχουμε και λέμε:

1] Στον Ν. Μανιαδάκη, όταν αρνήθηκε να υποκύψει στους εκβιασμούς –όπως ο ίδιος κατήγγειλε σε τηλεοπτική εκπομπή αλλά και ενώπιον της Προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής– των εισαγγελέων Διαφθοράς, ασκήθηκε ποινική δίωξη και επεβλήθησαν περιοριστικοί όροι.

Συγκεκριμένα, του επιβλήθηκε ο περιοριστικός όρος της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, με βάση τις διατάξεις του Ν.2475/1920.

Κατά του βουλεύματος αυτού που επικυρώνει τη διάταξη του  εισαγγελέα, επιτρέπεται μόνο προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών.

Ο δικηγόρος όμως του κ. Μανιαδάκη, άγνωστο γιατί, έκανε αίτηση άρσης του περιοριστικού όρου στην ανακρίτρια Διαφθοράς, η οποία με τη σειρά της τη διαβίβασε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών, και αυτή την έθεσε υπ’ όψιν του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, το οποίο, όπως αναμενόταν, την απέρριψε ως αναρμόδιο.

2] Ως προς τη δέσμευση των τραπεζικών του λογαριασμών.

Όλα τα περιουσιακά στοιχεία του Ν. Μανιαδάκη έχουν δεσμευτεί, με αποτέλεσμα ο ίδιος και η οικογένειά του να έχουν περιέλθει σε κατάσταση άθλιας επιβίωσης, κατάσταση που σίγουρα θα συνεχιστεί αφού η ανακρίτρια κα Μπόζνου έχει βάλει τον φάκελο της ανάκρισης στο κάτω συρτάρι και δεν δείχνει διάθεση να ασχοληθεί με αυτόν.

Με δεδομένα ότι:

#Η δέσμευση επιβλήθηκε από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες,

#Κατά της διάταξης της δέσμευσης προβλέπεται προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών εντός 20 ημερών από την κοινοποίηση της διάταξης,

#Η διάρκεια της δέσμευσης είναι καταρχήν έως 9 μήνες, και μπορεί να παραταθεί για ακόμη 9 μήνες με βούλευμα εφόσον δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα η διάταξη.

Με βάση τον ν. 4637/2019 δόθηκε η δυνατότητα στον ανακριτή, αν ακόμα η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιόν του, να επικυρώσει με διάταξή του τη διάταξη της Προέδρου της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και κατά της διάταξης αυτής του ανακριτή προβλέπεται προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου εντός 10 ημερών από την επίδοση της διάταξης του ανακριτή.

Ο δικηγόρος όμως του Ν. Μανιαδάκη άσκησε προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου εκπρόθεσμα με αποτέλεσμα η διάταξη της Αρχής αλλά και η διάταξη της ανακρίτριας να έχουν καταστεί απρόσβλητες. Τόσο καλά!!!

Φυσικά, το «δώρο» αυτό της νομικής εκπροσώπησης του διωκόμενου Ν. Μανιαδάκη εκτιμήθηκε δεόντως από την ανακρίτρια κα Μόζνου, η οποία διακρίνοντας τις ελλιπείς δικονομικές πρακτικές από την πλευρά της υπεράσπισής του, θεώρησε ότι χωρίς συνέπειες θα μπορούσε να επεκτείνει το χρονικό διάστημα της ανάκρισης πέραν αυτού που προβλέπεται από τη σχετική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, ενώ σύμφωνα με τον νόμο για την εκδίκαση πράξεων διαφθοράς (4022/2011) ορίζεται ότι «…η ανάκριση διενεργείται κατ` απόλυτη προτεραιότητα και ολοκληρώνεται μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών. Το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο μπορεί με βούλευμα ειδικά αιτιολογημένο να παρατείνει την προθεσμία ολοκλήρωσης της ανάκρισης εφάπαξ μέχρι δύο (2) το πολύ μήνες αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι…», η κα Μπόζνου επί 20 περίπου μήνες σε τακτά χρονικά διαστήματα αρκέστηκε στο να ανοίγει το συρτάρι με τη δικογραφία, να φροντίζει επιμελώς την απομάκρυνση της σκόνης που έχει συσσωρευτεί και με προσοχή να ξαναβάζει τον φάκελο στη θέση του, χωρίς να ασχοληθεί με το περιεχόμενό του…

3] Ως προς την ακυρότητα της προδικασίας.

Ο δικηγόρος του Ν. Μανιαδάκη άσκησε ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών

ένσταση κατά της ποινικής δίωξης που κινήθηκε σε βάρος του «πελάτη» του λόγω μη εφαρμογής των κανόνων της προδικασίας. Απορρίφθηκε όμως ως ουσιαστικά αβάσιμη, προφανώς επειδή οι λόγοι που επικαλέστηκε δεν υποστηρίχθηκαν δεόντως, στους οποίους λόγους περιλαμβάνονταν μεταξύ άλλων ο παράνομος χαρακτηρισμός των μαρτύρων ως προστατευόμενοι. Το βούλευμα λοιπόν αυτό με αριθμό 135/2019 εκδόθηκε στις 8-10-2019 και έπρεπε εντός μήνα από την ημερομηνία αυτή να υποβάλλει αίτηση στον Εισαγγελέα Εφετών, προκειμένου αυτός να ασκήσει εντός της ίδιας προθεσμίας έφεση. Όμως το βούλευμα κατέστη αμετάκλητο, είτε γιατί ο εισαγγελέας έλαβε εμπρόθεσμα την αίτηση και έκρινε ότι δεν υφίστανται οι προϋποθέσεις για να ασκήσει έφεση, είτε η αίτηση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα, είτε δεν υποβλήθηκε καθόλου. Το αμετάκλητο όμως αυτό βούλευμα αποτέλεσε τη βάση της αιτιολογίας του πορίσματος του αντεισαγγελέα ΑΠ, κ. Λάμπρου Σοφουλάκη –γνωστού για την πρωτοφανή στήριξή του στην κα Τουλουπάκη μέσω του πορίσματός του, περιεχομένου 200 σελίδων και άνω–, με την οποία απορρίφθηκε ο ισχυρισμός των μηνύσεων περί δικονομικής ακυρότητας της προδικασίας, που δημιουργήθηκε από τις καταθέσεις των μαρτύρων ΣΑΡΑΦΗ και ΚΕΛΕΣΗ λόγω της μη ύπαρξης στο πρόσωπο τους των προϋποθέσεων για τον χαρακτηρισμό τους ως μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος. Να σημειωθεί μάλιστα ότι η δικονομική αυτή παράβαση αποτελεί την ουσία του αδικήματος της κακουργηματικής κατάχρησης εξουσίας, αλλά και του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος, που αποδίδονται στην κα Τουλουπάκη. Συγκεκριμένα, ο κ. Σοφουλάκης στο πόρισμά του αναφέρει επί λέξει ότι «…τα όποια θέματα ακυροτήτων της προδικασίας, τα οποία διατείνονται οι μηνυτές ότι δημιουργούνται εκ των καταθέσεων των εν λόγω μαρτύρων, λόγω μη ύπαρξης στο πρόσωπό τους των προϋποθέσεων της 45ΒΚΠοινΔ, προβάλλονται και αντιμετωπίζονται κατά την εκεί προβλεπομένη  και αποκλειστικά καθοριζόμενη  διαδικασία των άρθρων 171, 174, 176, 307 ΚΠοινΔ (νυν 244παρ.5 νέου ΚΠοινΔ για  την προκαταρκτική εξέταση), περί κήρυξης της ακυρότητας και επανάληψης των τυχόν άκυρων πράξεων. Και τέτοια απόφαση δικαστικού συμβουλίου δεν φαίνεται από τα έως τώρα συλλεγέντα στοιχεία να υπάρχει, πλην του εκδοθέντος υπ.αριθ.135/2019 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, αναφορικά με τον προστατευόμενο μάρτυρα και μετέπειτα καταστάντα κατηγορούμενο Νίκο Μανιαδάκη (πρώην “ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ Ιωάννη”), το οποίο απεφάνθη ότι η ποινική προδικασία σε βάρος  του δεν πάσχει από απόλυτη ακυρότητα, για τον οποίο λόγο και απέρριψε την από 4-1-2019 αίτησή του (βλ. υπ. αριθ.135/2019 βούλευμα Συμβουλίου Πλημ/κων Αθηνών, συνημμένο)…».

Σε αντίθεση με τα παραπάνω ο κ. Ζαχαρής στο πόρισμά του αποδέχεται ότι από την έρευνα αποδείχθηκε ότι η κα Τουλουπάκη α) «προκειμένου να πετύχει ένορκη κατάθεση, άσκησε πιέσεις στον προστατευόμενο αρχικώς μάρτυρα με το ψευδώνυμο “Ιωάννης Αναστασίου” (Νικόλαο Μανιαδάκη) για να καταθέσει ότι έχουν χρηματισθεί συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα ή ότι έχουν προβεί σε παράνομες πράξεις γενικά οι Άδωνις Γεωργιάδης, Γιάννης Στουρνάρας, Αντώνης Σαμαράς κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και Ανδρέας Λοβέρδος,  οι δε πιέσεις αυτές ασκούνταν με την απειλή ασκήσεως διώξεως εναντίον του, καθώς και λέγοντάς του ότι: “είχαν στοιχεία επιβαρυντικά για τα πρόσωπα αυτά, ότι τα πρόσωπα αυτά θα πάνε φυλακή, ότι δεν πρέπει να τους φοβάται γιατί δεν πρόκειται να επανεκλεγούν και ότι δεν πρέπει να τους προστατεύει..”, ότι “δεν έχεις δηλώσει εισοδήματα και δεν θα ξαναδείς τα παιδιά σου” κ.ά.», β) «προσέδωσε καθεστώς μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, κατά το άρθρ. 45Β παρ. 1 και 3 του Κ.Ποιν.Δ. στον μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Αναστασίου”, που όπως απεδείχθη ήταν ο καθηγητής Ν. Μανιαδάκης, ενώ ο συγκεκριμένος είχε ήδη αναφερθεί ως ύποπτος στην αυτή υπόθεση σε ανώνυμη καταγγελία και κατηγορηθεί για το αδίκημα της δωροδοκίας από άλλη υπό προστασία μάρτυρα με την κωδική ονομασία “Κελέση” από την 8η Νοεμβρίου 2017, κατά παράβαση του άρθρου 45Β του προϊσχύοντοςΚ.Ποιν.Δ. και νυν άρθρου 47 του νέου αυτού», γ) ο ΣΑΡΑΦΗΣ «ενέπλεξε τον Μανιαδάκη στις αρχικές καταθέσεις και στη συνέχεια κλήθηκε να τις εξειδικεύσει 10 μήνες αργότερα “όποτε ο ίδιος το επιθυμούσε”, παραμονές της δίωξης Μανιαδάκη, αφότου επί 10 μήνες οι εισαγγελείς εκμεταλλευόμενοι την ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος προσπαθούσαν να αποσπάσουν από αυτόν (Μανιαδάκη) καταθέσεις εναντίον πολιτικών προσώπων, όπως ο τελευταίος κατ’ επανάληψη κατήγγειλε».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Εφ’ όσον έχουν κριθεί τα θέματα ακυρότητος της προδικασίας, και έχουν απορριφθεί, δεν υπάρχει δικονομική δυνατότητα να επανέλθει ο διωκόμενος Νίκος Μανιαδάκης με αίτημα ακυρότητας αυτής. Όλα τα δικόγραφα του δικηγόρου του διωκόμενου Μανιαδάκη έχουν απορριφθεί είτε ως απαράδεκτα λόγω αναρμοδιότητας των δικαστηρίων είτε ως εκπρόθεσμα. Αποτέλεσμα των παραπάνω ενεργειών που έγιναν εσφαλμένως, είναι να έχουν καταστεί όλες οι δυνάμενες προς ακύρωση πράξεις απαράδεκτες.

4] Ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό των Μαρτύρων Δημοσίου Συμφέροντος.

Ως γνωστόν, η κα Τουλουπάκη είχε «επιμελώς» φροντίσει να χρίσει ως προστατευόμενους μάρτυρες και μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος τους «Μάξιμο Σαράφη» και «Κατερίνα Κελέση».

Ο Ν. Μανιαδάκης δημοσίως κατονόμασε τους παραπάνω μάρτυρες με τα πραγματικά τους ονόματα: Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης και Μαρία Μαραγγέλη.

Εις βάρος των μαρτύρων αυτών έχουν ασκηθεί μηνύσεις για ψευδορκία και συκοφαντική δυσφήμιση. Οι μηνύσεις αυτές δεν μπορούν να προχωρήσουν, αν δεν αποχαρακτηριστούν οι μάρτυρες. Αρμόδιος για να τους αποχαρακτηρίσει είναι ο επόπτης της Εισαγγελίας Διαφθοράς για την υπόθεση Novartis. Ο μέχρι πρότινος –μέχρι το τέλος Ιουνίου 2020– πρώην αντεισαγγελέας ΑΠ, Παν. Μπρακουμάτσος, προφανώς αντί να ασχοληθεί με την υπόθεση Novartis, μια υπόθεση πανευρωπαϊκού, αν όχι παγκοσμίου ενδιαφέροντος, είχε ως προτεραιότητα τη μέτρηση των αυτοκινήτων που περνούσαν στη Λεωφ. Αλεξάνδρας και για τα οποία είχε οπτική επαφή από το παράθυρο του γραφείου του. Ακόμα και όταν η ίδια η κα Τουλουπάκη με έγγραφό της του είχε γνωστοποιήσει ότι ο μάρτυρας «Μάξιμος Σαράφης» έχει δώσει κατάθεση στις δικαστικές αρχές των ΗΠΑ, προσδοκώντας σε οικονομικό όφελος –άρα, δεν δικαιούται την προστασία του «μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος»– πέταξε την μπάλα εκτός γηπέδου και αρνήθηκε εν τοις πράγμασι να ασχοληθεί.

Η διάδοχός του αντεισαγγελέας ΑΠ, κα Γεωργία Αδειλίνη, αναμένεται να ασχοληθεί άμεσα με το θέμα αυτό ώστε οι μάρτυρες, χωρίς την προστασία της κουκούλας, να καταθέσουν ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων αυτά που πραγματικά γνωρίζουν, και όχι όσα τους υπέδειξαν οι δήθεν «φυλάττοντες Θερμοπύλες».

Το ερώτημα που προκύπτει είναι τι ενέργειες έκανε γι’ αυτό ο δικηγόρος του Ν. Μανιαδάκη. Υπεβλήθη μήπως κάποιο υπόμνημα προς τον επόπτη της Εισαγγελίας Διαφθοράς, ώστε να συσχετισθούν οι μηνύσεις αυτές με τις βασικές κατηγορίες για τις οποίες έχουν ασκηθεί οι ποινικές διώξεις εις βάρος τους, σύμφωνα με το πόρισμα Ζαχαρή; Και αυτό διότι, σε περίπτωση αποχαρακτηρισμού τους, οι καταθέσεις ακυρώνονται και θα πρέπει να κληθούν εκ νέου με τα πραγματικά ονόματά τους, προκειμένου να καταθέσουν στο πλαίσιο της προκαταρκτικής ανάκρισης που τυχόν θα διεξαχθεί, αλλά και ως μάρτυρες υποστήριξης της κατηγορίας στις ανακρίσεις επί των ποινικών διώξεων που έχουν ασκηθεί. Επίσης, υπάρχει και το ενδεχόμενο να προετοιμάζουν ακόμη και την έξοδό τους από τη χώρα, για να μην αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους, χωρίς μάλιστα να αντιληφθεί κανείς την απουσία τους αφού έχουν δικαίωμα να κυκλοφορούν παντού ελεύθερα. Αυτοί, δηλαδή, που είναι ουσιαστικά οι κατήγοροι όλων, παραμένουν ακόμη και σήμερα στο απυρόβλητο, από τη στιγμή μάλιστα που ο αποχαρακτηρισμός τους έχει αποδειχθεί παράνομος, και γι’ αυτό ακριβώς κατηγορείται η κα Τουλουπάκη για κατάχρηση εξουσίας σε βαθμό κακουργήματος, αφού το κακούργημα που της αποδίδεται έχει να κάνει με την παράνομη προστασία των μαρτύρων.

Εν κατακλείδι, οι ενέργειες, που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχει κάνει ο δικηγόρος του Νίκου Μανιαδάκη, υπερασπιζόμενος τον πελάτη του, προφανώς δεν μπορούν να ανευρεθούν ούτε και από την πλέον αρμόδια για έρευνες αυτής  της μορφής που ακούει στο όνομα Αγγελική Νικολούλη…

Ανέκδοτο: Του κράταγε το χέρι στο αεροδρόμιο

Το κωμικό της υπόθεσης, όσον αφορά τη νομική εκπροσώπηση του Ν. Μανιαδάκη, ανάγλυφα περιγράφεται στα όσα διαδραματίστηκαν την ημέρα της παράνομης κράτησής του στον αερολιμένα «Ελ. Βενιζέλος» επί έξι ώρες, ώστε να μπορέσει η κα Τουλουπάκη να ασκήσει τη δίωξη εις βάρος του. Όπως ο ίδιος έχει δημοσιοποιήσει, τον είχαν κλείσει μέσα σε ένα δωμάτιο όπου σε τακτά χρονικά διαστήματα έμπαιναν κι έβγαιναν ένστολοι με χειροπέδες να κρέμονται στη ζώνη τους. Στις εφιαλτικές αυτές στιγμές, η νομική συμπαράστασή του από το δικηγορικό γραφείο του μεγαλοδικηγόρου του εκφράστηκε με την προσέλευση δύο βοηθών του νομικού γραφείου… Κι όμως, αργότερα ο μεγαλοδικηγόρος σε δηλώσεις του –σπορ το οποίο του αρέσει ιδιαίτερα– είχε το θράσος να ισχυριστεί ότι ήταν δίπλα στον Ν. Μανιαδάκη και του κρατούσε το χέρι. Μάλλον, για να διευκολύνει τους αστυνομικούς αν είχαν την πρόθεση να του περάσουν χειροπέδες…

Τα ’θελε και τα ’παθε…

Με όλα τα προαναφερόμενα, ο παραλληλισμός του Νίκου Μανιαδάκη με τους συμπαθείς Πόντιους που αναφέρονται σε σχετικά ανέκδοτα είναι αυταπόδεικτος.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας αποτύχει σε όλα όσα ασχολήθηκε στα τεσσεράμισι χρόνια της διακυβέρνησής του, έχει ως μοναδικό «όπλο» την υπόθεση Novartis και η προσπάθειά του να ενοχοποιήσει κορυφαία πολιτικά πρόσωπα της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ, ασκώντας –σύμφωνα με τις ρήσεις του κ. Παπαγγελόπουλου, όπως ακριβώς αναφέρονται στα υπομνήματα του αντεισαγγελέα ΑΠ, Γιάννη Αγγελή– διώξεις με προφανή σκοπό ακόμη και την προφυλάκιση μερικών εξ αυτών ώστε να φτάσει στην ημερομηνία των εκλογών του 2019 με αφήγημα τους αργυρώνητους πολιτικούς των παραπάνω δύο κομμάτων, επιδιώκοντας κάποια ανατροπή στο προβλεπόμενο από τα γκάλοπ αποτέλεσμα, ο Ν. Μανιαδάκης προσέλαβε έναν δικηγόρο που επιθυμούσε διακαώς την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ(!!!), ως στέλεχος και ένθερμος οπαδός του.

Αν, μάλιστα, επιβάλλονταν περιοριστικά μέτρα στο πολιτικό πρόσωπο που οικειοθελώς είχε αποβάλει τον μανδύα της βουλευτικής ασυλίας, δηλαδή στον Ανδρέα Λοβέρδο –που ήταν ο αρχικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ–, συνδέοντάς τον με δήθεν δωροδοκία από τον ίδιο (τον Ν. Μανιαδάκη), στηριζόμενοι στη μαρτυρία κάποιου κουκουλοφόρου μέχρι σήμερα μάρτυρα, τότε στην Κουμουνδούρου θα άνοιγαν σαμπάνιες.

Χωρίς να υπερβάλλουμε, ο παραλληλισμός του Ν. Μανιαδάκη με τους Πόντιους των ανεκδότων μάλλον αδικεί τους τελευταίους…

Εγκλωβισμένος ο Λοβέρδος

Όπως προαναφέραμε, στόχος του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αρχειοθέτηση των εφτά πολιτικών προσώπων ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο οποίος έπρεπε πρώτα να υποστεί τη βάσανο της ανάκρισης, να του επιβληθούν –ενδεχομένως– περιοριστικοί όροι και στη συνέχεια μετά τις εκλογές του 2019, που ήλπιζαν ότι θα κερδίσουν, λίγο τους ενδιέφερε αν θα αθωωνόταν είτε με βούλευμα είτε στο ακροατήριο. Για να φτάσουμε όμως σε αυτόν, έπρεπε πρώτα να αποδειχθεί δικαστικά η ενοχή του Ν. Μανιαδάκη, αφού αυτόν ο κουκουλοφόρος μάρτυρας «Μάξιμος Σαράφης» κατονόμασε ως φυσικό αυτουργό μιας δωροδοκίας με αποδέκτη τον Ανδρέα Λοβέρδο.

Όλες λοιπόν οι παραπάνω επιεικώς χαρακτηριζόμενες ως αστοχίες του δικηγόρου που προσέλαβε ο Νίκος Μανιαδάκης –έναντι μάλιστα ηγεμονικής αμοιβής, όπως έχει διαρρεύσει– αντίκτυπο θα είχαν, και έχουν, στον μεγάλο στόχο του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στον Ανδρέα Λοβέρδο, και όχι στο «κλειδί» για την τεκμηρίωση της εις βάρος του κατηγορίας, αναλώσιμο Ν. Μανιαδάκη.

Με όλα τα παραπάνω, εύκολα γίνεται αντιληπτό γιατί από τις 31/12/2018 μέχρι σήμερα όλα όσα αφορούν τη δίωξη του Νίκου Μανιαδάκη έχουν κυριολεκτικά «βαλτώσει», με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την καριέρα του και κυρίως για την οικογενειακή του γαλήνη.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα