Ψάχνουν διαιτητές και εισαγγελείς, άλλοι εισαγγελείς…

Πριν από περίπου 2 μήνες (φύλλο 5/6 Μαρτίου 2016), με αφορμή την –τότε– πρόσφατη έκδοση της απόφασης του Εφετείου Αθηνών με την οποία απορριπτόταν η αγωγή ακύρωσης της ΔΕΗ κατά της αποφάσεως 1/2013 της διαιτησίας ΡΑΕ, στεκόμασταν σε σχετικό άρθρο της εφημερίδας μας σε δύο πράγματα:

1] Στο σερί επιτυχιών του Ομίλου Μυτιληναίου έναντι της ΔΕΗ σε δικαστικό επίπεδο, ακόμη και σε υποθέσεις που πασιφανώς η ΔΕΗ είχε δίκιο, και
2] Στην τουλάχιστον περίεργη νομική στρατηγική που είχε επιλέξει η ΔΕΗ προκειμένου να επιτύχει την ακύρωση της διαιτητικής απόφασης, οδηγώντας κατά κάποιον τρόπο με τη στρατηγική αυτή σε μια προδιαγεγραμμένη ήττα.
Ειδικότερα, όπως λέγαμε και τότε, ακόμη και ασκούμενοι δικηγόροι γνωρίζουν ότι σε περιπτώσεις αγωγών ακύρωσης διαιτητικής απόφασης το Εφετείο δεν εξετάζει ποτέ την ουσία της υπόθεσης, αν δηλαδή η διαιτητική απόφαση ήταν σωστή ή λάθος, αλλά αν η συμφωνία για διαιτησία ήταν έγκυρη, αν η σύνθεση του διαιτητικού δικαστηρίου ήταν σύμφωνη με τον νόμο, και αν η απόφαση που εξέδωσαν οι διαιτητές ήταν στα πλαίσια της εξουσίας που τους έδινε η διαιτητική συμφωνία.
Μάλιστα, στο πλαίσιο αυτό αναρωτιόμασταν γιατί η ΔΕΗ δεν συμπεριέλαβε στην αγωγή ακύρωσης την πιο «μαρς» αιτία ακυρότητας, δηλαδή την παράνομη σύνθεση του διαιτητικού δικαστηρίου σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 897 του Κώδικα πολιτικής Δικονομίας (δεν πληρούσε τους όρους ανεξαρτησίας όπως επιτάσσει ο νόμος).
Όταν ο ένας διαιτητής, ο κ. Κουτσούκος, ήταν κουμπάρος υψηλόβαθμου στελέχους του Ομίλου Μυτιληναίου και ο άλλος, ο κ. Θωμαδάκης, κατά συρροή μεροληπτικός υπέρ Αλουμίνιον, ακόμη και την περίοδο που ήταν διαιτητής, γιατί δεν περιέλαβε η ΔΕΗ τότε τα επιχειρήματα αυτά στην αίτηση ακύρωσης, παρά το ότι της ήταν γνωστά αφού τα είχε αποκαλύψει η εφημερίδα μας; Τι έφταιγε; Ανικανότητα, έξωθεν παρεμβάσεις, πασιφανής «προθυμία» ή κάτι άλλο, ακόμη χειρότερο;

Ανεσύρθη η υπόθεση από το αρχείο

Η υπόθεση όμως της περίεργης αυτής διαιτησίας, πλην της αστικής αξίωσης της ΔΕΗ για την οποία όπως έχουμε πει κατά το παρελθόν οι δικηγόροι της περί άλλων «ετύρβαζαν», είχε και το ποινικό της σκέλος, αφού οι ευθύνες των δύο διαιτητών σε μια υπόθεση που ζημίωνε το Ελληνικό Δημόσιο και τη ΔΕΗ κατά 109 εκατ. ευρώ ήταν μεγάλες. Τη σχετική ποινική δικογραφία υπό μορφήν προκαταρκτικής εξέτασης είχε αναλάβει ο αντεισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Γεώργιος Λαΐνης, ο οποίος χωρίς καν να ερευνήσει την προγενέστερη σχέση και συμπεριφορά των διαιτητών Κουτσούκου και Θωμαδάκη με την εταιρεία Αλουμίνιον προχώρησε σε αρχειοθέτηση της υπόθεσης, υποβάλλοντας αίτηση για έγκριση της απόφασής του στην Εισαγγελία Εφετών. Και όλως παραδόξως η αντεισαγγελέας Εφετών κα Αναστασία Μασούρα χωρίς καν να ερευνήσει το θέμα ενέκρινε την αρχειοθέτηση.
Η συμπεριφορά των δύο εισαγγελικών λειτουργών επέφερε την εις βάρος τους καταγγελία στην αρμόδια εισαγγελική αρχή της Επιθεώρησης των Δικαστηρίων του Αρείου Πάγου. Παράλληλα υπεβλήθη και αίτηση ανάσυρσης της όλης δικογραφίας από το αρχείο που είχε τεθεί. Η αίτηση έγινε δεκτή από τον αντεισαγγελέα Εφετών κ. Παπαοικονόμου –είχε προηγηθεί αυτοεξαίρεση της κας Μασούρα– και διετάχθη εκ νέου έρευνα για τη συμπεριφορά των δύο διαιτητών.
Αν η έρευνα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτοί δεν τηρούσαν τις προϋποθέσεις για να διαιτητεύσουν στην υπόθεση ΔΕΗ-Αλουμίνιον, τότε πέραν των ποινικών ευθυνών τους γεννάται θέμα και ανάσυρσης της άλλης δικογραφίας στο αστικό σκέλος και βεβαίως εκ νέου έρευνα για το ποσόν των 109 εκατ. ευρώ που όφειλε η Αλουμίνιον στη ΔΕΗ και τελικώς δεν πλήρωσε ποτέ.

Συνεχίζει να μην πληρώνει
Τα €109.000.000 που στοίχισε στη ΔΕΗ η διαιτητική απόφαση 1/2013 είναι έτσι και αλλιώς μεγάλο ποσό, πέρα απ’ αυτό όμως η Αλουμίνιον «έχει κάτσει» πάνω στη συγκεκριμένη απόφαση που έληξε πριν από σχεδόν 2,5 χρόνια και προσφεύγοντας σε διάφορα τεχνάσματα (προσφυγές σε ΡΑΕ, Επιτροπή Ανταγωνισμού, κ.λπ.) συνεχίζει να μην πληρώνει κανονικά τη ΔΕΗ βάσει των τιμολογίων που αποδέχτηκαν μέσα στο 2014 όλοι οι υπόλοιποι πελάτες Υψηλής Τάσης στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα της μεθόδευσης αυτής είναι να έχει δημιουργηθεί ένα νέο χρέος της Αλουμίνιον προς τη ΔΕΗ της τάξεως των 48 εκατ. ευρώ (20,6 εκατ. το 2014, 21,7 εκατ. το 2015 και τα υπόλοιπα μέσα στο 2016).