Έτσι φούσκωσαν τα πανιά της Χρυσής Αυγής

Οι φόβοι του πολιτικού κόσμου ότι η Χρυσή Αυγή θα γιγαντωθεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές τελικά βγήκαν αληθινοί. Με τον υποψήφιο περιφερειάρχη Αττικής Ηλία Παναγιώταρο να λαμβάνει ποσοστό κοντά στο 11% και τον υποψήφιο δήμαρχο Αθήνας, Ηλία Κασιδιάρη, να «σκαρφαλώνει» λίγο πάνω από το 16%, το νεοναζιστικό μόρφωμα μοιάζει να παγιώνεται επικινδύνως στη μίας διόλου αμελητέας μερίδας του εκλογικού σώματος ως μία πολιτική επιλογή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Χαρακτηριστικό του «μαύρου» ρεύματος που έχει δημιουργηθεί είναι για παράδειγμα το γεγονός ότι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες της Δευτέρας, ο επίσημος υποψήφιος της Ν.Δ. για τη δημαρχία της Αθήνας Άρης Σπηλιωτόπουλος πάλευε ψήφο με ψήφο με τον Ηλία Κασιδιάρη για το ποιος θα κατακτήσει την τρίτη θέση.

Επιπρόσθετα ουδείς μπορεί να κλείσει τα αυτιά του στα ηχηρά μηνύματα της αυτοδιοικητικής κάλπης. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι στο 4ο δημοτικό διαμέρισμα της Αθήνας (σ.σ. περιλαμβάνει τις περιοχές του Κολωνού, της Ακαδημίας Πλάτωνος, των Σεπολίων ως και τα Πατήσια), η Χ.Α. αναδεικνύεται πρώτη δύναμη με ποσοστό 20%, ενώ και στο 6ο δημοτικό διαμέρισμα (Κυψέλη, Πατήσια) καταγράφονται εξίσου υψηλά ποσοστά της τάξης του 18%. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που είναι αυταπόδεικτο είναι ότι η Χ.Α. υπερδιπλασίασε τα ποσοστά της στην πρωτεύουσα Αθήνα, μίας και δύο χρόνια πιο πριν, στις βουλευτικές κάλπες του Ιουνίου του 2012, κέρδισε ποσοστό 7,81%.

Ήττα των δημοσκόπων
Τα ποσοστά που τελικά κατέγραψε η Χρυσή Αυγή στον α’ γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι κόλαφος και για τους δημοσκόπους που δεν προέβλεψαν την εκλογική εκτόξευση του νεοναζιστικού μορφώματος. Το ερώτημα, λοιπόν, προκύπτει αβίαστα, τουλάχιστον για τους πολίτες που ανήκουν ανεξαρτήτως κομματικής τοποθέτησης στο χώρο του συνταγματικού τόξου: ποιοι λόγοι φούσκωσαν τα πανιά της Χρυσής Αυγής στην Ελλάδα;
Η πρώτη απάντηση είναι ότι το νεοναζιστικό μόρφωμα όχι μόνο κράτησε αλλά ενίσχυσε τα ποσοστά του εξαιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης και της απαξίωσης του παραδοσιακού πολιτικού δυναμικού, παράγοντες που οδηγούν μερίδα των πολιτών να ρίξουν την ψήφο τους σε ένα κόμμα που θεωρούν αντιστυστημικό. Αυτή η απάντηση, όμως, μοιάζει πλέον πολύ απλοϊκή για τους εξής λόγους:
# Η σκληρή ρητορική μίσους που χρησιμοποιεί η Χ.Α. εναντίον κομμάτων, διακυβέρνησης, και συνολικά της πολιτικής δεν μπορεί να είναι όσο αντισυστημική εμφανίζεται, όταν για παράδειγμα οι μισές και πλέον επερωτήσεις που έχουν καταθέσει στη Βουλή αφορούν την προστασία εφοπλιστικών συμφερόντων. Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα ήταν ότι λόγω της κατάρρευσης του δικομματισμού και της μεγάλης πολιτικής ρευστότητας που επικράτησε μετά τις εκλογές του 2009 «απενοχοποίησε» τις ακραίες εκλογικές μετακινήσεις και τις τάσεις ρεβανσισμού που ανέπτυξαν έντονα οι ψηφοφόροι.
# Η άνοδος των νεοναζί στην Ευρώπη δεν είναι ένα φαινόμενο που απαντάται μόνο στις χώρες που μαστίζονται από την κρίση, αλλά και εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη ευμάρεια και κοινωνική προστασία.
# Οι δύο παραπάνω λόγοι οδηγούν αβίαστα στην σκληρή παραδοχή ότι η τελευταία αυτοδιοικητική ψήφος που εκτόξευσε την Χ.Α. στην Αττική ήταν –είτε μας αρέσει είτε όχι– είναι μία ψήφος συνειδητή. Ουδείς από τους ψηφοφόρους μπορεί να υποστηρίξει ότι δεν ήξερε ή ότι δεν άκουσε ποιες αρχές μίσους πρεσβεύει και ποιες πολιτικές πρακτικές (από τραμπουκισμούς και επιθέσεις μέχρι δολοφονίες και ευτελισμός του Κοινοβουλίου) πρεσβεύει το κόμμα του προφυλακισμένου Νίκου Μιχαλολιάκου.
Φαίνεται λοιπόν ότι ακόμη και οι προφυλακίσεις γοήτευσαν τους ψηφοφόρους που θέλγονται από σενάρια συνομωσίας και δήθεν σκευωρίες του πολιτικού συστήματος εναντίον της ΧΑ. Όταν, δε, τα μηνύματα που λαμβάνουν οι ψηφοφόροι για τη Χ.Α. είναι αντιφατικά, το χέρι πάει πιο εύκολα στο ψηφοδέλτιο με τον μέανδρο και το αρχαιοελληνικό έψιλον. Ας το σκεφτούμε διαφορετικά: όταν, λ.χ., ένα κόμμα έχει τη μισή κοινοβουλευτική του ομάδα προφυλακισμένη ως μέλη εγκληματικής οργάνωσης, αλλά η συμμετοχή αυτού του κόμματος στις εκλογές κρίνεται νόμιμη, στον δυνητικό ψηφοφόρο του γκρεμίζονται οι όποιες πολιτικές αναστολές. Ο πολίτης που πάει στην κάλπη βλέπει ένα νόμιμο κομματικό ψηφοδέλτιο, που δικαιούται να πάρει μέρος στην εκλογική διαδικασία όπως και οι υπόλοιποι σχηματισμοί, και το οποίο τελικά δεν είναι έγκλημα να ψηφιστεί. Όπως και τελικά έγινε…