«Ανέκδοτο τα περί μη μείωσης κατώτερου μισθού»

Ως «καλοκαιρινό νυχτερινό ανέκδοτο» χαρακτηρίζει ο Δημήτρης Στρατούλης τις διαβεβαιώσεις του Γιάννη Βρούτση ότι δεν πρόκειται να υπάρξει περαιτέρω μείωση στον κατώτερο και τον 13^ο και 14^ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική στον υπουργό Εργασίας και στην κυβέρνηση προβλέποντας ότι ο κατώτερος μισθός θα φθάσει στα επίπεδα της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Λετονίας, δηλαδή στα 150 με 200 ευρώ τον μήνα, καθώς έτσι επιτάσσουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις.

Παράλληλα, καλεί τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να κλιμακώσουν τους αγώνες τους που θα οδηγήσουν στην ανατροπή των καταστροφικών μνημονίων και της κυβέρνησης που τα υπηρετεί.

Το περιεχόμενο της δήλωσης Στρατούλη έχει ως εξής: «Οι σημερινές διαβεβαιώσεις του υπουργού Εργασίας ότι η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν θα μειώσει ακόμα περισσότερο τον κατώτερο και τον 13^ο και 14^ο μισθό στον ιδιωτικό τομέα μοιάζει με καλοκαιρινό νυχτερινό ανέκδοτο. Υπάρχει ήδη συμφωνημένη από το δεύτερο μνημόνιο, την ‘ιδιοκτησία’ του οποίου έχει αναλάβει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δέσμευση των μνημονιακών κυβερνήσεων στην τρόικα ότι ο κατώτερος μισθός στη χώρα μας θα φθάσει στα επίπεδα της Ρουμανίας, της Βουλγαρίας και της Λετονίας, δηλαδή στα 150 με 200 ευρώ τον μήνα.

Επίσης, η κυβέρνηση αυτές τις ημέρες, μέσω προγραμμάτων πεντάμηνης απασχόλησης σε κοινωφελή εργασία, έχει ήδη μειώσει για τους ανέργους που θα συμμετέχουν σε αυτά, τον κατώτερο μισθό στα 400 ευρώ μηνιαία, ενώ είναι ήδη γνωστό ότι πλέον ο κατώτερος μισθός ορίζεται με μονομερή απόφαση του υπουργού Εργασίας που μπορεί ανεξέλεγκτα να τον μειώνει μέχρι να φτάσει τον μνημονιακό στόχο.

Καλούμε τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους να μην επαναπαύονται με τις ψεύτικες διαβεβαιώσεις του υπουργού Εργασίας και της κυβέρνησης ότι δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις τους, αλλά να ενισχύσουν και να κλιμακώσουν τους αγώνες τους για την ανατροπή των καταστροφικών μνημονίων και της κυβέρνησης που τα υπηρετεί, προτού αυτή μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα μας σε ειδική οικονομική ζώνη με εργασιακές σχέσεις Κίνας και μισθούς Ουγκάντας προς όφελος των εγχώριων μεγάλων επιχειρήσεων αλλά και των ευρωπαϊκών και, κυρίως, γερμανικών, πολυεθνικών, που το θέτουν ως προϋπόθεση για να «επενδύσουν» στη χώρα μας.