Αποκαρδιωτικό φινάλε που στέλνει μηνύματα
Δύο καταδικασμένες σεζόν στην αφάνεια έπρεπε να αντιμετωπίσει η ΑΕΚ το 2013 όταν ξεκινούσε το μαρτύριο των μικρών κατηγοριών. Μέχρι που ξαφνικά, την άνοιξη του 2015, ο Δικέφαλος έκανε το ξεπέταγμά του, φώναξε από μακριά «Ερχόμαστε!», αλλά η ιαχή παρερμηνεύτηκε με το «Ήρθαμε».
Η ΑΕΚ ερχόταν, αλλά δεν είχε έρθει κι όταν αυτό σφραγίστηκε με τον αποκλεισμό στο Κύπελλο, όπου μετά επήλθε η (ανώδυνη) ψυχολογική κατάπτωση. Η ΑΕΚ «έσβησε» αγωνιστικά, εντελώς φυσιολογικά, ήδη με το 1,5 πόδι στη Super League χάρη στην καταπληκτική συγκομιδή της στο πρωτάθλημα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τη διαχείριση αυτής της κατάστασης από τους προπονητές και τη διοίκηση.
Αγωνιστικά, ο Δέλλας κρατάει το σφυγμό που έχει η ομάδα, ακόμη και ξεψυχισμένη, δεν παρατάει τα παιχνίδια. Κατά τα λοιπά, ατομικά λίγοι, ελάχιστοι, διακρίνονται, είναι δύσκολο άλλωστε. Ίσως ο Πλατέλλας και ο Μπαρμπόσα δείχνουν τουλάχιστον πιο συνειδητοποιημένοι, γνωρίζοντας άλλωστε ότι κρίνονται διαρκώς.
Ο Κρισάντους κάνει τα αξιέπαινα, αλλά μέχρι εκεί. Θα είναι ο τέταρτος της παρέας μαζί με τον Αραβίδη και τους δύο που θα αποκτηθούν; Και ο Μπρέσεβιτς; Δύσκολα τα πράγματα για τον Δέλλα, εκτός αν προσανατολίζεται σε ρόστερ με 4 επιθετικούς + τον Αραβίδη στα πλάγια!
Πέραν του σχεδιασμού που καλώς ή κακώς έχουν αναλάβει Μπάγεβιτς, Μιλοβάνοβιτς και Δέλλας, υπάρχουν και οι διοικητικές υποχρεώσεις.
Πρώτο ζητούμενο η εύρεση χορηγικού πακέτου για το γήπεδο. Είτε η διοίκηση έχει φιξάρει το πρότζεκτ, είτε όχι, γνωρίζει στο περίπου πόσα χρήματα υπάρχουν για το γήπεδο και πόσα απαιτούνται. Πάνω σε αυτό το υπόλοιπο χαράσσεται η οικονομική πολιτική του τρέχοντος καλοκαιριού. Υπέρβαση στις μεταγραφές δεν θα γίνει (αποκλείονται οι αγορές παικτών άνω του εκατομμυρίου), ωστόσο μάχη για έναν ελεύθερο σούπερ-σταρ με συμβόλαιο καλυμμένο από χορηγό θα δοθεί!
Βέβαια, αν ο Μελισσανίδης θέλει το πρωτάθλημα, ξέρει καλά πως η ομάδα θα χρειαστεί μία ηγετική φυσιογνωμία στο γήπεδο. Υπάρχει ο Αραβίδης που είναι μεγάλος εμψυχωτής, αλλά χρειάζεται και η εμπειρία ενός «παίκτη – ηγέτη». Λίγη υπομονή για να δούμε αν θα γίνει η μεγάλη υπέρβαση ή όχι.