Δεν καις την πόλη για να σώσεις το σπίτι σου

Η επιβίωση είναι ένστικτο. Και μάλιστα από τα πλέον αρχέγονα. Σε κάνει θηρίο ανήμερο, σε οδηγεί σε δρόμους και επιλογές που δεν θα μπορούσες καν να φανταστείς. Απλά για να σώσεις τον εαυτό σου.

Μόνο που τα ένστικτα αυτά έχουν προσαρμοστεί –υποτίθεται– σε έναν κοινωνικό πολιτισμό. Επιβίωση μεν, αλλά όχι εις βάρος άλλων. Δεν σκοτώνεις για να ζήσεις, παρά μόνο αν κάποιος απειλεί να σε σκοτώσει. Απλά είναι τα πράγματα.

Ο «Πρώτη φορά Αριστερά» Αλέξης Τσίπρας όμως φαίνεται πως έχει πολύ ισχυρά τα αρχέγονα ένστικτά του. Επέλεξε να τινάξει τα πάντα στον αέρα για να διασωθεί ο ίδιος. Γιατί οι εκλογές αυτό ακριβώς είναι. Η προσωπική του διάσωση σε ένα προβληματικό πολιτικό σκηνικό.

Κάποιοι θα υποστηρίξουν πως είχε ηθικό κώλυμα και δεν μπορούσε να συνεχίσει στηριζόμενος στην αντιπολίτευση και χάνοντας το ίδιο του το κόμμα. Μα αυτό το είχε χάσει προ πολλού, σχεδόν αμέσως την επόμενη μέρα των προηγούμενων εκλογών. Και άλλωστε ηθικό ζήτημα δεν υπήρχε. Ο Αλέξης Τσίπρας (σύμφωνα με τη δική του ανάγνωση) είχε ήδη προεκλογικά δεσμευθεί για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Είχε απορρίψει δηλαδή το ενδεχόμενο της δραχμής ή όποιου άλλου νομίσματος πλην του ευρώ, είχε αποκλείσει την έξοδο από την Ε.Ε. Αυτό υποστηρίζει ακόμα ο ίδιος, αλλά και οι πέριξ αυτού. Ξεχνούν φυσικά κάποια, αλλά… αυτό δεν έχει σημασία.

Με βάση αυτό, ο πρωθυπουργός είναι απολύτως συνεπής. Πώς λοιπόν σήμερα εγείρεται ηθικό ζήτημα;

Ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει να κάνει διασταλτική ερμηνεία ακόμα και της ίδιας της Δημοκρατίας. Πετάει το μπαλάκι στον λαό και ξεχνά την ευθύνη που ανέλαβε όταν εκλέχθηκε και ανέλαβε πρωθυπουργός. Ξέχασε πως στη Δημοκρατία ο λαός επιλέγει ποιος θα αναλάβει την ευθύνη. Και ο ίδιος επιχειρεί να δραπετεύσει από τις ευθύνες του.

Κάνει και κάτι άλλο. Παίζει την ελληνική οικονομία στα ζάρια για ακόμα μια φορά, σαν να μην ήταν αρκετοί οι έξι μήνες πειραμάτων που οδήγησαν στα capital controls. Και μάλιστα για να προστατέψει κάποιους δικούς του ανθρώπους. Εκείνους που επέλεξαν να παίξουν περίεργα παιχνίδια με το… κατεστημένο, κάποια μίντια, και ως αποτέλεσμα κατάφεραν να στοχοποιηθούν από «συντρόφους» τους οι οποίοι δεν μπορούσαν να ανεχθούν τέτοιες συμπεριφορές.

Ο Αλέξης Τσίπρας σαν τυφλά… ερωτευμένος και πάντα εν θερμώ και χωρίς πραγματική τακτική επέλεξε να βάλει φωτιά στην πόλη για να σώσει το σπίτι των αγαπημένων του. Εξαιρετική επιλογή σώφρονα ανθρώπου. Μετά από μία εβδομάδα με μπρος και πίσω, μετά από φημολογίες για ψήφο εμπιστοσύνης και θερινά τμήματα, τα τινάζει όλα στον αέρα.

Ο πρωθυπουργός είχε τρόπο να κυβερνήσει και το ξέρει. Επέλεξε όμως με το θυμικό και όχι με τη λογική. Για να ικανοποιήσει συμφέροντα άλλων και να καθαρίσει το κόμμα του. Αυτό σίγουρα το κατάφερε. Ποιος ξέρει, ίσως καταφέρει να υλοποιήσει και το όραμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη: να καταστρέψει εντελώς τη χώρα, οπότε η δραχμή να είναι η μόνη προοπτική.