Παναθηναϊκός του… ενός ανδρός!
«Δυστυχώς επτωχεύσαμεν» είπαν στον Παναθηναϊκό το βράδυ της 27ης Αυγούστου, μόλις ο διαιτητής Ιβάν Κρούζλιαν σφύριξε για τελευταία φορά στο ματς με την Γκαμπάλα. Το τελικό 2-2 άφηνε τον ΠΑΟ εκτός ομίλων του Europa League, στερώντας από το ταμείο της ΠΑΕ ένα ποσό κοντά στα 6.000.000 ευρώ!
Στην ομάδα, καλώς ή κακώς, είχε γίνει ένας προγραμματισμός στον οποίον είχαν υπολογιστεί αυτά τα χρήματα. Μάλιστα, μετά από τρία χρόνια, είχε γίνει και μία υπέρβαση όσον αφορά στις αγορές παικτών. Όσα λεφτά δεν δαπανήθηκαν επί Αλαφούζου τα τελευταία χρόνια, έφυγαν μέσα σε ένα καλοκαίρι. Με λίγα λόγια, δημιουργήθηκε «τρύπα».
Για κάποιες μέρες στη Κορωπί υπήρχε κουβέντα που αφορούσε τυχόν πώληση κάποιου ποδοσφαιριστή (του Μπεργκ ή του Καρέλη), ωστόσο παρά τις προτάσεις της Γκενκ και του ΠΑΟΚ πάρθηκε μία γενναία, αλλά μάλλον φυσιολογική απόφαση. Να μην πουληθεί κανένα βασικό στέλεχος της ομάδας που θα δημιουργούσε τεράστια γκρίνια στον κόσμο (ίσως και κάποιες απρόβλεπτες αντιδράσεις) και να καλυφθεί το οικονομικό κενό με έναν διαφορετικό τρόπο.
Αυτός ο διαφορετικός, τρόπος, όμως, όσο κι αν ανακουφίζει κάποια στελέχη της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» με μεγάλη οικονομική επιφάνεια (τα οποία δεν χρειάζεται να ξηλωθούν), άλλο τόσο λοξοδρομεί από τη γενικότερη φιλοσοφία με την οποία συστάθηκε η συμμαχία αυτή. Ως γνωστόν, ο Γιάννης Αλαφούζος δημιούργησε αυτό το κλειστό κλαμπ υποστηρικτών του Παναθηναϊκού με στόχο η ομάδα σε βάθος χρόνου να γίνει λαϊκής βάσης, χάρη στη συμμετοχή των εύπορων Παναθηναϊκού, αλλά και του απλού κόσμου. Ωστόσο, με την απόφασή του να μην πουληθεί κάποιος παίκτης και να προχωρήσει η ομάδα με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της τάξης των 6-7 εκατομμυρίων, με τον ίδιο να είναι αρωγός των 5.000.000 ευρώ περίπου, δείχνει πως η «Παναθηναϊκή Συμμαχία» δεν λειτουργεί ακριβώς όπως την είχε οραματιστεί.
Αναγκαία η λοξοδρόμηση…
Αν ρωτήσετε τον ίδιο, βέβαια, θα σας πει ότι έτσι έπρεπε να γίνουν τα πράγματα και ότι ο κόσμος του ΠΑΟ δεν θα μπορούσε να καταπιεί με τίποτα την πώληση του Καρέλη λίγες μέρες μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό από την Γκαμπάλα. Ωστόσο, με το Financial Fair Play να… περιμένει στη γωνία, είναι αδύνατο να «βγει» το οικονομικό έτος με μία τόσο μεγάλη χασούρα. Το μόνο που δεν θέλει ο Γιάννης Αλαφούζος είναι ένα πρόστιμο ή μία τιμωρία από την UEFA. Έτσι, λοιπόν, χωρίς πολλά παρακάλια έθεσε τα υπόλοιπα μέλη της «Συμμαχίας» προ των ευθυνών τους, λέγοντας πως πρέπει και αυτοί να βοηθήσουν στην απαραίτητη ανόρθωση του ταμείου.
Οι… σύμμαχοί του, βέβαια, δεν μπήκαν σε αυτό το μονοπάτι για να γίνουν οικονομικοί αιμοδότες του ΠΑΟ, αλλά για να διαχειρίζονται τα έσοδα και τα έξοδα και να βάζουν κάποια λίγα χρήματα από την τσέπη τους προκειμένου να ανορθώνουν αγωνιστικά την ομάδα και αυτή να τους τα ανταποδίδει. Άντε να τους πείσεις σε αυτές τις δύσκολες εποχές όχι μόνο να βάζουν αυτά τα λίγα… προβλεπόμενα ψιλά χωρίς να τα περιμένουν πίσω, αλλά να στηρίζουν σχεδόν εξ’ ολοκλήρου την ομάδα με πακέτα χοντρά.
Προφανώς, λοιπόν, για να τους παρασύρει ο Αλαφούζος σε αυτή την αναγκαία βοήθεια, βάζει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη, αλλά με αυτόν τον τρόπο η γενικότερη φιλοσοφία της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» πάει περίπατο…
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι αντίπαλοι φαντάζουν ανταγωνιστικοί
Τα πράγματα στον ΠΑΟ είναι σχετικά οριακά και αυτό διότι αν ο Αλαφούζος καταφέρει να ισοσκελίσει τα έσοδα με τα έξοδα φέτος με τη δική του αρωγή, κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το ίδιο θα συμβεί και του χρόνου. Ποιος εγγυάται πως θα μπει του χρόνου στους ομίλους o ΠΑΟ; Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ έχουν δυναμώσει, ο Ολυμπιακός είναι σταθερή αξία, ενώ Αστέρας, ΠΑΣ, Skoda και Ατρόμητος δεν μετέχουν για πλάκα στο πρωτάθλημα, αλλά αξιώνουν καλά πλασαρίσματα και ευρωπαϊκά εισιτήρια. Ο Παναθηναϊκός δεν καλείται μόνο να περάσει κάποιες μικρές ευρωπαϊκές ομάδες στα προκριματικά, αλλά να μην απειληθεί από αυτές τις άκρως ανταγωνιστικές ομάδες, στο κατά γενική ομολογία πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα των τελευταίων ετών.
Ο ΠΑΟ πρέπει να είναι πιο διευρυμένος οικονομικά αν θέλει να είναι μέσα στις εξελίξεις και όχι ακόλουθος αυτών. Το να στηρίζεται σε έναν και μόνο άνδρα μπορεί αυτή τη στιγμή να είναι αναγκαίο, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί συνεχώς λύση…