«Πράσινος» και πάλι ο Νίκος
Είναι αρχές Μαΐου του 2003 και ο πραγματικά εξαιρετικός Παναθηναϊκός του Σέρχιο Μαρκαριάν τρέχει ένα σερί 25 αήττητων αγώνων, με αποτέλεσμα από εκεί που ήταν επτά βαθμούς πίσω από την κορυφή, να είναι πρώτος, τρεις βαθμούς μπροστά από τον Ολυμπιακό. Εκείνη τη χρονιά στην επίθεση του ΠΑΟ συνωστίζονται παίκτες όπως ο Κωνσταντίνου, ο Ολισαντέμπε μέχρι και ο Βαζέχα στα τελειώματά του, κι έτσι ο Νίκος Λυμπερόπουλος παλεύει για να βρει θέση στην ενδεκάδα, ερχόμενος μάλιστα από μία χρονιά που συνήθως καθόταν στον πάγκο.
Όσες φορές χρησιμοποιείται, όμως, είναι αυτός που πρέπει και βοηθά στη σούπερ πορεία της ομάδας του, με αποτέλεσμα να έχει φτάσει τα 16 γκολ στο πρωτάθλημα παρά τον επιθετικό πλουραλισμό των «πρασίνων». Μέχρι τότε όλα καλά…
Το σοκ της Ριζούπολης και η απομάκρυνση του Νίκου
Στις 11 Μαΐου του 2003 διεξάγεται το ιστορικό παιχνίδι της Ριζούπολης και ο απροστάτευτος Παναθηναϊκός ηττάται με 3-0, χάνοντας έτσι το πρωτάθλημα στην ισοβαθμία, ενώ ευνοούταν ακόμη και με ήττα με 1-0 ή με 2-1. Στο ματς αυτό οι παίκτες του ΠΑΟ είχαν οδηγηθεί σαν «πρόβατα στη σφαγή», δεχόμενοι ψυχολογικό πόλεμο από τα αποδυτήρια και σωρεία αντικειμένων κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης που στην πραγματικότητα δεν έγινε ποτέ. Γι’ αυτό και το 2-0 του Ολυμπιακού από το πρώτο τέταρτο! Ο κόσμος του Παναθηναϊκού δεν μπόρεσε να χωνέψει αυτό το αποτέλεσμα και έριξε τις ευθύνες στη διοίκηση για την έλλειψη προστασίας και η διοίκηση προέβη στην αξέχαστη κίνηση να επιρρίψει τις ευθύνες στους ποδοσφαιριστές, με την κατηγορία της ολιγοψυχίας και της δημιουργίας κλίκας στα αποδυτήρια. Ο Νίκος Λυμπερόπουλος στοχοποιήθηκε όσο κανείς άλλος, ενώ μέχρι εκείνη τη μέρα θεωρούταν το καλύτερο παιδί των αποδυτηρίων, ένας παίκτης που δεν είχε διαμαρτυρηθεί ποτέ, παρά το ότι την προηγούμενη σεζόν –αλλά και στο ξεκίνημα εκείνης της χρονιάς– ήταν συνήθως αναπληρωματικός.
Ο Λυμπερόπουλος αποχώρησε τότε από τον ΠΑΟ και κατέληξε στην οικογένεια της ΑΕΚ που τον αγκάλιασε. Έπρεπε να περάσουν 13 χρόνια για αποφασίσει κάποιο υψηλόβαθμο διοικητικό στέλεχος του Παναθηναϊκού να προβεί σε κάποια μορφή αποκατάστασης αυτής της τεράστιας αδικίας. Ο Γιάννης Αλαφούζος το σκέφτηκε δύο και τρεις φορές και προσέλαβε στην ΠΑΕ τον 41χρονο Μεσσήνιο που εδώ και κάποιες μέρες είναι ο νέος τεχνικός διευθυντής της ΠΑΕ.
Μαζί του η εξέδρα
Ο κόσμος του ΠΑΟ δέχθηκε με μεγάλη ικανοποίηση αυτή την επιστροφή. Στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης υπήρξαν αποθεωτικά σχόλια για τον Λυμπερόπουλο, ενώ θυμίζουμε πως την πρώτη φορά που επέστρεψε στη Λεωφόρο ως ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ είχε αποθεωθεί παρά το γκολ που είχε σημειώσει, ενώ κι άλλες φορές είχε σκοράρει κόντρα στον ΠΑΟ εκτός έδρας και πάλι δεν είχε αποδοκιμαστεί.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, άλλωστε, ουδέποτε είχαν πιστέψει την επινόηση του «Τζίγγερ», ο οποίος είχε μιλήσει για κλίκες και μάλιστα είχε διώξει σχεδόν όλη την ομάδα της Ριζούπολης, η οποία όχι μόνο διεκδίκησε το πρωτάθλημα στα ίσια, αλλά την προηγούμενη χρονιά είχε φτάσει στους «8» του Champions League και παραλίγο να αποκλείσει την Μπαρτσελόνα.
Η επιστροφή του Νίκου Λυμπερόπουλου είναι κάτι παραπάνω από μία απλή πρόσληψη ενός τεχνικού διευθυντή, είναι μία κίνηση που ικανοποίησε πάρα πολλούς Παναθηναϊκούς της γενιάς του Καλαματιανού, που τον αγάπησαν βλέποντάς τον να προσφέρει εντός γηπέδου και φυσικά να μη φέρει καμία ευθύνη για την τότε κυριαρχία του Ολυμπιακού (1997-2003). Τη δουλειά του στο γήπεδο την έκανε και με το παραπάνω τα χρόνια που φόρεσε τη φανέλα με το «τριφύλλι» και ήταν μεγάλη η αδικία προς το πρόσωπό του το στόρι που είχε εξελιχθεί τον Μάη του 2003 και που τον οδήγησε στην ΑΕΚ.