Απέδωσε καρπούς η… δουλίτσα που έγινε στο Σότσι

Γράφαμε στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη στην «Α» ενόψει το;y τότε ταξιδιού του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Σότσι της Ρωσίας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός θα έκανε το απαιτούμενο «μαρκάρισμα» στον Βλαντιμίρ Πούτιν, προκειμένου να πετύχει ένα… σκόντο στην τιμολόγηση του φυσικού αερίου που προμηθεύεται η Ελλάδα από την «κόκκινη αρκούδα».

Η είδηση ήταν… γκαραντί, η σκυτάλη εκείνου του τετ-α-τετ πέρασε στους εκπροσώπους της ΔΕΠΑ και της Gazprom και πριν συμπληρωθεί ένας μήνας, ανακοινώθηκε ότι το deal έκλεισε με την εξασφάλιση ανταγωνιστικής τιμής για τη χώρα μας από το 2022 και με ορίζοντα έως το 2026.

Όπως έχουμε εξηγήσει από τις στήλες της «Α», η τιμή με την οποία αγοράζει η Ελλάδα αέριο είναι μείγμα των διεθνών τιμών του πετρελαίου και των χρηματιστηριακών τιμών που «δίνει» η ολλανδική πλατφόρμα TTF, σε αναλογία 60%-40%.

Ο σκόπελος που έπρεπε να παραπεμφθεί από την Αθήνα ήταν ότι η Μόσχα ήθελε να μεταφέρει την Ελλάδα στο ακριβό «συμβόλαιο» αγοράς φυσικού αερίου που πληρώνουν τα υπόλοιποι ευρωπαϊκά κράτη τιμολογούμενοι με βάση το 100% των τιμών που δίνει το TTF. Βάσει των όσων έχουν διαρρεύσει, η χρυσή τομή βρέθηκε με την αποδοχή εκ μέρους των Ρώσων του ελληνικού «βέτο» της τιμής του φυσικού αερίου για το α’ δωδεκάμηνο της τετραετούς συμφωνίας να «χτίζεται» σε ποσοστό 80% από το TTF και κατά 20% από τη διεθνή τιμή του πετρελαίου.

Το 2023 η αναλογία θα πάει στο 85% (TTF) – 15% (πετρέλαιο), ενώ σε όλη την τετραετία η ΔΕΠΑ θα προμηθεύεται σταθερή ποσότητα 2 δισ. κυβικών μέτρων.

Η έκπτωση που εξασφαλίζεται μόνο αμελητέα δεν είναι, καθώς το υπουργείο Ενέργειας θα έχει το περιθώριο μέσω της ΔΕΠΑ να δημιουργήσει ανάχωμα προστασίας της αγοράς (οικιακοί καταναλωτές, βιομηχανικοί πελάτες, ηλεκτροπαραγωγοί) εν μέσω μιας παρατεταμένης ενεργειακής κρίσης.