«Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις»

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στο «Βήμα της Κυριακής», στην οποία ο επικεφαλής της ομάδας επεξεργασίας του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ παραδέχεται ότι δεν υπάρχουν εύκολες ή ανώδυνες λύσεις για την έξοδο από την κρίση, λέει βροντερό «όχι» στην πολιτική των ελλειμμάτων προσθέτοντας πως ο κρατικός καπιταλισμός δεν αποτελεί στόχο ή όραμα του κόμματός του και παράλληλα περιγράφει ως προτεραιότητα τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας του πρωτογενούς ελλείμματος αλλά και τον επανασχεδιασμό της αξιοποίησης των ευρωπαϊκών πόρων.

«Εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχουν εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις.  Πολύ περισσότερο που το συσσωρευμένο χρέος χρησιμοποιείται ως μοχλός εξάρτησης και υποταγής. Αυτός είναι ο λόγος που δεν έγινε εξαρχής η ρύθμιση του χρέους. Και αυτός είναι ο βαθύτερος λόγος που σήμερα αρνούνται μια ριζική λύση. Το ζητούμενο στις συνθήκες αυτές δεν είναι ούτε η παθητική αναμονή ούτε ο μαξιμαλισμός των στόχων, αλλά η χάραξη εκείνης της στρατηγικής που θα μας επιτρέψει να οικοδομήσουμε τις αναγκαίες συμμαχίες, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και να απαλλαγούμε τελικά από την παγίδα του χρέους και τη θηλιά της εξάρτησης. Και αυτό ακριβώς επιδιώκει η πολιτική μας, όπως επιβεβαιώθηκε και από το συνέδριο», ανέφερε μεταξύ άλλων ο Δραγασάκης.

Σε ερώτηση τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αποκρίθηκε ως εξής: «Η κεντρική ιδέα είναι αντί να μοιρολογούμε επάνω στα οικονομικά και στα κοινωνικά ερείπια που δημιουργεί η κρίση, και η πολιτική των μνημονίων, αντί να αναζητούμε λύσεις στο χρεοκοπημένο ή εξαντλημένο παρελθόν, να κατανοήσουμε τις συνθήκες που θα καθορίσουν τις πρωτοπορίες, και τις ηγεμονίες του μέλλοντος και να μεταφέρουμε το πεδίο της ταξικής και εθνικής μάχης στο έδαφος αυτό. Αν π.χ. συμφωνήσουμε ότι ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός είναι αυτός που είναι σε κρίση, τότε οι πρωτοπόροι του μέλλοντος θα είναι αυτοί που πρώτοι θα προχωρήσουν σε έναν μετα-νεοφιλελεύθερο δρόμο και θα δημιουργήσουν ένα νέο υπόδειγμα, μια νέα ‘οικονομία των αναγκών’ βασισμένη στην καινοτόμο παραγωγή, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην ισότητα, στην αλληλέγγυα δημοκρατία και στην αειφορία».

Και πρόσθεσε: «Αν συμφωνήσουμε επίσης, ότι το από ιστορική άποψη ιδιαίτερο στοιχείο της παρούσας κρίσης δεν βρίσκεται στην οικονομική αλλά στην ηθική, στην αξιακή και στην οικολογική της διάσταση, δηλαδή στους σκοπούς και στα κίνητρα, τότε δεν είναι οι ποσοτικοί δείκτες, αλλά η συλλογική και προσωπική αξιοπρέπεια, το συλλογικό και το ατομικό ‘ευ ζην’, που με το σύγχρονο κοινωνικό περιεχόμενό του θα μπορούσε να γίνει ο στόχος και το μέσος του νέου τρόπου ανάπτυξης και των νέων προτύπων κατανάλωσης. Όλα αυτά βέβαια, προϋποθέτουν το σταμάτημα της καταστροφής, άρα την απεξάρτηση από τα μνημόνια και τα χρέη του παρελθόντος, και την ανάδειξη νέων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων στην ηγεσία της χώρας με πυρήνα τους τον κόσμο της εργασίας και την Αριστερά».

«Eπαναπροσδιορισμός του ορισμού του πρωτογενούς ελλείμματος»

Κληθείς να αναφέρει τα εργαλεία που ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει για την υπέρβαση της κρίσης ο Δραγασάκης είπε: «Δεν επιδιώκουμε αναβίωση της πολιτικής των ελλειμμάτων, πράγμα άλλωστε ανέφικτο από τη στιγμή που δεν υπάρχει η δυνατότητα κρατικού δανεισμού. Εκείνο όμως το οποίο επιδιώκουμε είναι, πρώτον, ο επαναπροσδιορισμός του ορισμού του πρωτογενούς ελλείμματος, έτσι ώστε να μη συμπεριλαμβάνονται σε αυτό οι δημόσιες επενδύσεις, και δεύτερον, η δυνατότητα χρηματοδότησης των δημοσίων επενδύσεων από ευρωομόλογα ή άλλον ευρωπαϊκό θεσμό. Το αίτημα αυτό το θέτει και η ιταλική κυβέρνηση, όπως και πολλές άλλες πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη. Είναι θλιβερό που η ελληνική κυβέρνηση ακόμη και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του κ. Λέτα στην Αθήνα απέφυγε να αναφερθεί έστω στο θέμα αυτό. Ο κρατικός καπιταλισμός δεν είναι ούτε στόχος, ούτε όραμά μας. Ούτε τον θεωρούμε προθάλαμο του σοσιαλισμού. Αυτή η τριτοκοσμική άποψη αποδείχθηκε όχι μόνο λανθασμένη αλλά και επικίνδυνη. Επιβιώνει ακόμη σε τμήματα της Αριστεράς, αν και διαπιστώνω ότι τελευταία μαζί με τους όρους ‘κρατικοποίηση’ ή ‘εθνικοποίηση’ χρησιμοποιείται και ο όρος ‘κοινωνικοποίηση’ έστω και με ένα ασαφές περιεχόμενο. Επομένως η βάση της πολιτικής μας, δεν είναι αναβίωση του κράτους των προηγούμενων δεκαετιών, αλλά ο επαναπροσδιορισμός της ίδιας της έννοιας και του περιεχομένου του κράτους, του κοινωνικού σκοπού και των ορίων του στο πλαίσιο μιας πλουραλιστικής μεταβατικής οικονομίας».

Σε άλλο σημείο, ο Δραγασάκης περιέγραψε το τοπίο που έχει προκύψει έπειτα από το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας: «Το βήμα έγινε. Ο ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ είναι γεγονός. Ο ΣΥΡΙΖΑ βγήκε από το συνέδριο ενιαίος και δυνατός, έτοιμος για νέο, μεγάλο άνοιγμα στη κοινωνία και στις δυνάμεις που προσβλέπουν σ’ αυτόν ως δύναμη ελπίδας και προοπτικής. Θέσαμε τις βάσεις για τη συσπείρωση της Αριστεράς και για τον μετασχηματισμό της σε δύναμη πρωταγωνιστική και ηγετική της κοινωνίας. Βεβαίως και μετά το συνέδριο ο καθένας μπορεί να έχει τις ιδιαίτερες απόψεις του, και ο διάλογος μπορεί να συνεχίζεται, οι θέσεις όμως που δεσμεύουν όλους μας και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ είναι οι αποφάσεις που το συνέδριο συλλογικά έλαβε. Οτιδήποτε πέρα από αυτό είναι ξένο προς τη δημοκρατική και συλλογική κουλτούρα της Αριστεράς».

«Προκαλεί η Χρυσή Αυγή»

Τέλος, ως προς τη Χρυσή Αυγή επισήμανε ότι αναμένει κι άλλες προκλήσεις: «Το προεδρείο της Βουλής δεν είναι σε σύγκρουση με τη Χρυσή Αυγή. Είναι η Χρυσή Αυγή η οποία συστηματικά ενεργεί προκλητικά και προσβλητικά προς το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής και το προεδρείο. Πάντως, όπως δήλωσε και ο πρόεδρος της Βουλής, ως προεδρείο, έχουμε κοινές εκτιμήσεις και ενιαία στάση απέναντι στα φαινόμενα αυτά. Αναμένουμε κι άλλες προκλήσεις και είμαστε έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουμε με τρόπο θεσμικό και ενιαίο».