Η απαξίωση του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία

Ούτε ο ποιητής Φανφάρας στον «Σκοταδόψυχο» δεν θα μπορούσε να συνδέσει τον φράχτη στον Έβρο με το ναυάγιο στα διεθνή χωρικά ύδατα

Το 2012 με την διακοπή της παρέλασης ξεκίνησε πορεία εξουσίας, τώρα με το επεισόδιο στην Καλαμάτα βρίσκονται στην πόρτα της εξόδου

Του Μιχάλη Κωτσάκου

«Ό,τι αρχίζει ωραίο τελειώνει με πόνο, οι πικραμένες καρδιές το ξέρουνε μόνο». Με αυτούς τους στίχους ξεκινούσε ένα λαϊκό τραγούδι του 1967 και ακολουθούσε το πασίγνωστο ρεφρέν «είναι κακό στην άμμο να χτίζεις παλάτια, ο βοριάς θα τα κάνει συντρίμμια, κομμάτια». Ένα λαϊκό σουξέ σε στίχους Λένας Νταϊνά και σε μουσική Σπύρου Σκορδίλη, που τραγούδησαν για πρώτη φορά ο Μπάμπης Τσετίνης και η Λίτσα Διαμάντη και σε ριμέικ εκδοχή το 2010 ο Γιάννης Κότσιρας. Αυτό, λοιπόν, το τραγούδι αποτυπώνει στο έπακρο την απαξίωση στην οποία έχει περιέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ημέρα με την ημέρα βαδίζει με μαθηματική ακρίβεια προς το 3-5% από όπου ξεκίνησε.

Ο κύκλος εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε με επίθεση στον ανώτατο Πολιτειακό άρχοντα το 2011 και ως φαίνεται ολοκληρώνεται σε μία νέα επίθεση το 2023. Σε αυτήν δωδεκαετία το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ απεδείχθη εξόχως επιτυχημένο εκλογικά, με τρείς νίκες, δύο σε εθνικές εκλογές (Ιανουάριος 2015 και Σεπτέμβριος 2015) και με μία σε ευρωεκλογές (Ιούνιος 2014).

Όλα ξεκίνησαν την 28η Οκτωβρίου του 2011 στην Θεσσαλονίκη. Ο αείμνηστος Κάρολος Παπούλιας συνοδευόμενος από τον τότε υπουργό Άμυνας, Πάνο Μπεγλίτη εγκλωβίστηκαν κατά την διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης. Από την μία πλευρά ήταν συντεταγμένα τα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, απόστρατοι και οπαδοί του Ηρακλή και από την άλλη οι «αγανακτισμένοι»  όπου είχαν στην κορυφή τον προσφάτως αποδημήσαντα (2021), Τάσο Κουράκη (εν συνεχεία εξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ)και τον μετέπειτα σύμβουλο στρατηγικής του Μαξίμου επί Αλέξη Τσίπρα, το Νίκο Καρανίκα. Οι δύο ομάδες φωνάζοντας συνθήματα κατά των επισήμων, διέκοψαν τη στρατιωτική παρέλαση. Ο Κάρολος Παπούλιας πριν αποχωρήσει σε άσχημη κατάσταση είχε πει μεταξύ άλλων: «Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών και πολεμούσα το ναζισμό και τους Γερμανούς, μη μου λένε τώρα “Παπούλια προδότη’’. Ποιος είναι προδότης;». Το συγκεκριμένο επεισόδιο θεωρήθηκε η αρχή της ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, καθώς λίγους μήνες αργότερα από το 3-5% εκτοξεύθηκε στο 28% το 2012 και στο 35% το 2015.

Το ντου και ο Κουφοντίνας

Τώρα-δώδεκα χρόνια αργότερα- η ελληνική κοινή γνώμη έγινε μάρτυρας ενός αντίστοιχου επεισοδίου. Αυτή τη φορά στην Καλαμάτα. Από την μία πλευρά η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου και από την άλλη νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ως αρχηγό τον Άρη Σπουρδαλάκη, ο οποίος δηλώνει Διδάκτορας Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστήμιου του Τορόντο και κάτοικος Καλαμάτας. Δεν μιλάμε για ένα απλό μέλος. Ο εν λόγω στην προεκλογική περίοδο είχε φωτογραφηθεί σε περίπτερο του ΣΥΡΙΖΑ στον Δυτικό Τομέα της Αττικής στο πλευρό της Ρένας Δούρου φορώντας μπλούζα με την φράση «Βίβα Ρένα». Ο νεαρός πάντως είναι πιο γνωστός ως «ντουντούκας», επειδή κρατούσε την ντουντούκα στην Ζωή Κωνσταντοπούλου (όταν αυτή ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ) στα αντιμνημονιακά σώου της περιόδου 2012-2015. Τότε ήταν που είχε προσαχθεί (το 2014) για το ντου στο γραφείο του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.

Ο δε πατέρας του Σπουρδαλάκη, Μιχάλης, επίσης εξέχων μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, τον είχε συμπεριλάβει η Βασιλική Θάνου στην υπηρεσιακή της κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2015 (αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης), ενώ το 2016 ο Αλέξης Τσίπρας τον τοποθέτησε ως επικεφαλή στην Επιτροπή για τη διεξαγωγή εθνικού διαλόγου για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, του σώου που είχε κάνει στον προαύλιο χώρο του Κοινοβουλίου. Όμως στο ευρύ κοινό ο Μιχάλης Σπουρδαλάκης έγινε γνωστός όταν ως κοσμήτορας της σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών επέτρεψε να διεξαχθεί εκδήλωση για το βιβλίο του έγκλειστου στις φυλακές Κορυδαλλού μέλους της 17 Νοέμβρη Δημήτρη Κουφοντίνα. Μάλιστα, την εκδήλωση άνοιξε ο Δημήτρης Κουφοντίνας με κλήση από τις φυλακές Κορυδαλλού. Από την… ανοησία του Σπουρδαλάκη παραλίγο να δημιουργηθεί μέγιστο διπλωματικό επεισόδιο με τις ΗΠΑ, καθώς ο τότε πρέσβης Τόμας Πιρς του έστειλε επιστολή (κοινοποιώντας την στον πρύτανη, στο Συμβούλιο και στον υπουργό Παιδείας) αναφέροντας το σοκ που προκάλεσε η απόφαση της σχολής.

Η διαφορά και η κοινή γνώμη

Από το 2011 μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει 12 χρόνια, όπου οι πολίτες υπέφεραν λόγω της οικονομικής κρίσης, αλλά έμαθαν πως όταν ακούν για πολλά κεράσια να κρατούν μικρό καλάθι. Οπότε όλοι αυτοί οι τραμπουκισμοί (λεκτικοί ή σωματικοί) δεν έχουν αρωγούς. Επίσης το 2011 ήταν όλοι σοκαρισμένοι διότι για πρώτη φορά στη χώρα δεν υπήρχε απλά πάγωμα μισθών και συντάξεων, αλλά επίσημη μείωση και όχι ελάττωση εισοδήματος λόγω πληθωρισμού.

Η επιχειρηματολογία του «ντουντούκα» και των συντρόφων του της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, ήταν απλά για γέλια. Ο νεαρός κατηγόρησε την κ. Σακελλαροπούλου, ότι «κάνει τυμβωθηρία», μία λέξη προφανώς της ΣΥΡΙΖΑικης διαλέκτου, καθώς την αναζητήσαμε σε όλα τα λεξικά (αρχαία ελληνικά, καθαρεύουσα, νέα ελληνικά, ακόμη και στην αργκό) και δεν την βρήκαμε πουθενά. Η λέξη που πλησιάζει είναι η τυμβωρυχία. Μόνο που η τυμβωρυχία είναι κάτι διαφορετικό και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την επίσκεψη της Προέδρου. Χρησιμοποιείται για να δηλώσει την παράνομη πράξη της λεηλάτησης των αρχαίων τάφων, δηλαδή της κλοπής των αντικειμένων που βρίσκονται στο εσωτερικό τους ως κτερίσματα. Και διώκεται ποινικά με βάση το νόμο 3028/2002.

Ο Φανφάρας

Τώρα τι σχέση μπορεί να έχει η επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας στην Καλαμάτα για να ενημερωθεί για το ναυάγιο, αλλά και να δείξει ότι σύμπασα η χώρα συγκλονίστηκε (εκτός από Μπογδάνο, Λατινοπούλου και Μητσιό της Νίκης) από το ναυάγιο με την λέξη τυμβωρυχία που χρησιμοποίησε ο «ντουντούκας» του ΣΥΡΙΖΑ, ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί να εξηγήσει. Ίσως χρειαστούμε να ερμηνεύσουμε τους στίχους του ποιητή Φανφάρα (από την ταινία «Ξύπνα Βασίλη» με τον ανεπανάληπτο Βασίλη Κωνσταντίνου) στο ποίημα ο «Σκοταδόψυχος»: «Φαρμάκι έχω στην Ψυχή, φέρνει μαυρίλα θολερή στα στήθια μου. Νύχτα αξημέρωτη ξανά, με το πιοτό της με κερνά, εβίβα μου. Σκοτάδι πίνω για πιοτό πω πω πω ντέφι της λύσσας μου κρατώ πω πω πω πω. Και το μυαλό μου είναι θολό πω πω πω πω πω πω πω».

Ίσως ερμηνεύοντας τα παραπάνω να κατανοήσει ένας μέσος πολίτης για ποιον λόγο ευθύνεται ο φράχτης στον Έβρο που δεν επιτρέπει να εισέλθουν στη χώρα μετανάστες από την Ασία, μέσω Τουρκίας, με τους πνιγμούς μεταναστών που προέρχονται από την Αφρική ξεκινώντας από την Λιβύη και το ναυάγιο να διεξάγεται στα διεθνή χωρικά ύδατα και απλά η Ελλάδα έχει την δικαιοδοσία για την έρευνα και την διάσωση.

Βέβαια να δικαιολογήσουμε το νεαρό ΣΥΡΙΖΑιο λόγω της νεανικής του κάψας και της αγωνίας του να προαχθεί στην κομματική επετηρίδα. Πως όμως να δικαιολογήσεις το Νίκο Φίλη, τον Πάνο Σκουρλέτη, το Νάσο Ηλιόπουλο, που συμφώνησαν με την επίθεση στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Ή με τον Παπαδημούλη που έσπευσε να φορτώσει στην Ελλάδα τις ευθύνες για το ναυάγιο σε διεθνή ύδατα;

Το άσχημο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μία απάντηση της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για τον φράχτη στον Έβρο «ο φράχτης είναι η προστασία των συνόρων της χώρας μου» μοιάζει με την πόρτα εξόδου συνολικά στη νοοτροπία ΣΥΡΙΖΑ. Διότι εκφράζει την μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ίσως αυτό το επεισόδιο στο λιμάνι της Καλαμάτας να δικαιώσει την πρόβλεψη του Ευάγγελου Βενιζέλου «όταν πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει με θόρυβο».

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα