Η Νίκη και η «ήττα» που μπορεί να γίνει ισοπαλία

Νεότατη ηλικιακά αλλά εμπειρότατη πολιτικά η Νίκη Κεραμέως συμπλήρωσε ήδη πέντε από τα έξι χρόνια τής έως τώρα κοινοβουλευτικής διαδρομής της όπου καταπιάνεται με τα θέματα της Παιδείας. Μάλιστα, στους περίπου 28 μήνες της «γαλάζιας» διακυβέρνησης η γεννηθείσα στη Θεσσαλονίκη νομικός επιδεικνύει ιδιαίτερες αντοχές ως υπουργός στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Έλα όμως που τώρα λόγω αναζωπύρωσης της πανδημίας πρέπει να επιστρατεύσει εκτός από την πείρα και την ενσυναίσθησή της, προκειμένου να αμβλύνει τις στρεβλώσεις που προκαλούν οι συγχωνεύσεις σχολικών τάξεων. Έστω και αν το μέτρο επιστρατεύτηκε στην αρχή της σχολικής χρονιάς προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα κενά εκπαιδευτικών που προέκυψαν σε πολλές περιοχές της χώρας ακόμη και σε βασικές ειδικότητες μαθημάτων, με το ένα πανδημικό μαύρο ρεκόρ να σπάει το άλλο, μοιάζει τουλάχιστον παράλογο να υπάρχουν τμήματα που μετά τη συγχώνευσή τους αριθμούν 28-29 μαθητές.

Δεδομένης της κακής επιδημιολογικής εικόνας που παρουσιάζει η χώρα, εξίσου παράλογη φαντάζει και η πρόβλεψη να κλείνουν οι σχολικές τάξεις μόνο όταν τα κρούσματα στους μαθητές βγάζουν… αυτοδύναμη κυβέρνηση του 50+1. Καλή –δεν λέμε– η εκπαιδευτική κανονικότητα που επανακτήθηκε φέτος, αλλά να υπάρχει και ένα μέτρο. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να βρίσκεται θετικός στον κορωνοϊό ο υπουργός Μεταφορών και Υποδομών, Κώστας Καραμανλής, και ο προεδρεύων της συνεδρίασης εκείνη την ημέρα (σ.σ. ήταν ο βουλευτής Θεσσαλονίκης της «Ελληνικής Λύσης», Απόστολος Αβδελάς) να διακόπτει εσπευσμένα τις εργασίες προκειμένου να απολυμανθεί η αχανής και… αραιοκατοικημένη από βουλευτές αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής, και την ίδια ώρα για να μπει «λουκέτο» σε μία σχολική τάξη να απαιτείται να διαγνωστούν με Covid τα 15 από τα 29 παιδιά.

Αυτές είναι ομολογουμένως δύο «ήττες» τής Νίκης Κεραμέως που όσο είναι καιρός μπορεί να τις γυρίσει στην… ισοπαλία, ανακαλώντας τις σχετικές αποφάσεις.