Η πολιτική σταθερότητα κάνει… «ταυράκι» το ελληνικό χρηματιστήριο

Μας χωρίζουν 25 και πλέον χρόνια από όταν περίπου 1,5 εκατομμύρια μικροεπενδυτές «αναστέναζαν» μέσα κι έξω  από τον ναό της εγχώριας χρηματαγοράς, που έδρευε τότε στην οδό Σοφοκλέους, στο κέντρο της Αθήνας.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Τότε πρωτακούσαμε για limit up και limit down, για αγορές «ταύρους και αγορές «αρκούδες».

Η ορολογία μοιάζει να επανέρχεται στην οικονομική ειδησεογραφία και στον «ναό» που εδώ και χρόνια έχει μετακομίσει στην λεωφόρο Αθηνών. Όχι, βέβαια, στην ένταση και τη… φρενίτιδα των τελών της δεκαετίας του 1990, αλλά με την πορεία του ελληνικού Χρηματιστηρίου να έχει επιδόσεις ταύρου.

Αυτό τουλάχιστον δείχνει το ηλεκτρονικό ταμπλό στου Χ.Α. όπου ο Γενικός Δείκτης Τιμών τέσσερις ημέρες μετά από τις εκλογές της 21ης Μαΐου έκλεισε σε επίπεδα άνω των 1.200 μονάδων «γράφοντας» διπλάσια ποσοστά κερδών σε σχέση με τα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια όπως αυτά της Γερμανίας και της Γαλλίας.

Δεν είναι, ωστόσο, η εκκωφαντική εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας ο μόνο λόγος που πυροδοτήθηκε η ανοδική πορεία του Γενικού Δείκτη τις προηγούμενες ημέρες κι ενώ στις διεθνείς αγορές επικρατούσε αρνητικό επενδυτικό κλίμα.

Το γεγονός ότι από τις αρχές του τρέχοντος έτους, ο Γ.Δ. στο ελληνικό Χρηματιστήριο πραγματοποιεί ένα ράλι ανόδου που προσεγγίζει το +30% (σ.σ. στην διάρκεια του προηγούμενου 12μήνου η άνοδος ξεπερνά σωρευτικά το 40%), αποδεικνύει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα συγκυριακό φαινόμενο. Αντιθέτως δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που εκφράζουν την πεποίθηση ότι η ελληνική κεφαλαιαγορά έχει χαρακτηριστικά bull market διαρκείας. Βασίζουν δε αυτή τους την εκτίμηση στις πολύ θετικές προβλέψεις για την περαιτέρω αναπτυξιακή πορεία κλάδων της οικονομίας όπως ο κατασκευαστικός, ο ενεργειακός ή και ο κλάδος πληροφορικής, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι τα βαριά τραπεζικά «χαρτιά» αρχίζουν να κλείνουν την μεγάλη ψαλίδα των discounts που τα χώριζε συγκριτικά με τις μετοχές των ευρωπαϊκών τραπεζών και επανακάμπτουν σιγά-σιγά σε υψηλότερα επίπεδα διαπραγμάτευσης στο ταμπλό.

Η «ακτινογράφηση» των παραπάνω στοιχείων κάνει τους επαΐοντες του χρηματιστηριακού «παιχνιδιού» να προβλέπουν καταρχάς ότι:

>>Με τον δείκτη να ξεπερνά αυτή τη στιγμή με άνεση τις 1.200 μονάδες, οι 1.140 μονάδες αποτελούν μία σημαντική βάση στήριξης του Γενικού Δείκτη σε ενδεχόμενο γύρισμα του Χρηματιστηρίου της Αθήνας.

>> Οι 1.261 μονάδες αποτελούν τον πρώτο στόχο των μακροπρόθεσμων επενδυτών.

>> Για τους «ταύρους» επενδυτές, ο Γ.Δ. θα κυμανθεί ουσιαστικά σε μία ζώνη μεταξύ του υψηλού χρηματιστηριακού σκορ του 2013 (περί τις 1230 μονάδες) και των 1.400 μονάδων.

Οι προαναφερθείσες ευοίωνες προβλέψεις δεν σημαίνει ότι το ελληνικό χρηματιστήριο αποτελεί την επιτομή της… άχαστης επένδυσης ή του ασφαλούς καταφυγίου που θα μείνει ανεπηρέαστο από τυχόν διεθνείς αρνητικές ειδήσεις, δεδομένου ότι από την ίδια τη φύση της κάθε κεφαλαιαγορά αποτελεί έναν προεξοφλητικό μηχανισμό των καλών αλλά κυρίως των κακών μαντάτων. Άλλωστε, το μέγεθος και η διάρθρωση της ελληνικής αγοράς –μικρή και ρηχή όπου ο ισχνός τζίρος γίνεται από λίγες μετοχές– ευνοεί τις έντονες αντιδράσεις, είτε αυτές είναι ανοδικές όπως τώρα είτε καθοδικές. Από την άλλη πλευρά, όμως, είναι και τέτοια η πολιτικο-οικονομική συγκυρία που υπό κανονικές συνθήκες το Χ.Α. θα συνεχίσει τις υψηλές πτήσεις του, αφού:

α) Οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις είναι ακόμη χαμηλές –και ως εκ τούτου ελκυστικές– ειδικά για εταιρείες που έχουν περάσει στον αστερισμό της κερδοφορίας και ενισχύουν τα μεγέθη τους.

β) Η επενδυτική βαθμίδα της ελληνικής οικονομίας θρυλείται ότι είναι απλώς θέμα χρόνου με αποτέλεσμα όλους τους προηγούμενους μήνες καινούργιοι «παίκτες» να κάνουν σταδιακά την απόβασή τους στο εγχώριο χρηματιστήριο χτίζοντας θέσεις ενόψει της ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδας.

γ) Έχει εξαλειφθεί –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου– το ενδεχόμενο ενός πολιτικού ρίσκου καθώς η υπερμεγέθης διαφορά Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21^ης Μαΐου προοιωνίζει ανάλογο αποτέλεσμα και στις κάλπες της 25^ης Ιουνίου.

«Πουλάει» η πολιτική σταθερότητα

Η εξάλειψη του πολιτικού ρίσκου και η προοπτική εκλογής μίας ισχυρής αυτοδύναμης κυβέρνησης σε κάτι λιγότερο από έναν μήνα από σήμερα, κάνουν την Ελλάδα και κατ’ επέκταση την ελληνική κεφαλαιαγορά ελκυστικό προορισμό για τους επενδυτές. Δεν είναι τυχαίο ότι στις πιο πρόσφατες αναλύσεις τους οι εγχώριες φίρμες παροχής επενδυτικών υπηρεσιών «αγοράζουν» το αφήγημα της πολιτικής κανονικότητας. Παράδειγμα, η  Eurobank Equities οι αναλυτές της οποίας εκφράζουν την εκτίμηση ότι οι επενδυτές θα τοποθετηθούν για το εντυπωσιακό story της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια, και τα ισχυρά όπλα της ελληνικής οικονομίας, όπως η αύξηση του ΑΕΠ κατά 2-3%, τα ελκυστικά χαρακτηριστικά του δημόσιου χρέους και άρα των ομολόγων, και τις φθηνές αποτιμήσεις των ελληνικών μετοχών. Μάλιστα η Eurobank Equities συστήνει στους επενδυτές να στραφούν προς μια στάση υπέρ του ρίσκου μετατοπίζοντας το χαρτοφυλάκιό τους σε τράπεζες, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ και Mitilineos.

Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι εκτιμήσεις του ομίλου παροχής επενδυτικών υπηρεσιών Axia Ventures σύμφωνα με τις οποίες ο πολιτικός κίνδυνος στην Ελλάδα είναι χαμηλότερος από τις περισσότερες χώρες παγκοσμίως κι ότι το επόμενο διάστημα οι ελληνικές επενδύσεις θα «γράψουν» αλματώδη τροχιά με καλούς όγκους συναλλαγών. Ειδικότερα  η Axia θεωρεί ότι η ΔΕΗ, η HelleniQ Energy και η Εθνική Τράπεζα θα επωφεληθούν από την πολιτική σαφήνεια, οι εταιρείες κατασκευών/υποδομών και η ΕΥΔΑΠ θα επωφεληθούν από την αδιάλειπτη διαγωνιστική δραστηριότητα και τις ρυθμιστικές διαδικασίες και οι τράπεζες, οι μετοχές με μεγάλη ρευστότητα (ΟΤΕ, Mytilineos, Jumbo και Motor Oil) να αντιδράσουν πολύ θετικά στην προοπτική ανάκτησης της επενδυτικής βαθμίδα καθώς και η ΕΧΑΕ.