Κοστίζει –μέχρι και εδώλιο– η προστασία της Τουλουπάκη…

Το 1956, προβλήθηκε η πετυχημένη ταινία «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ». Το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας, ο στρατιώτης Σβέικ, από την παιδική του ηλικία έκανε όλα όσα ζητούσαν οι ανώτεροί του, δηλαδή οι γονείς του, οι δάσκαλοί του, και οι προϊστάμενοί του στον στρατό, με ζηλευτή ακρίβεια, πιστεύοντας ότι έτσι κάνει το καθήκον του.

Παρακολουθώντας την πορεία του υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Κώστα Τσιάρα, και παραφράζοντας τον τίτλο της ταινίας, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα ριμέικ της παραπάνω ταινίας εν έτει 2020 με τίτλο «Ο καλός στρατιώτης… Τσιάρας».

Ο πετυχημένος ιατρός –με ειδικότητα μικροβιολόγου και με αξιόλογες μελέτες στον τομέα της εξωσωματικής γονιμοποίησης– σε καίρια σημεία της πολιτικής του πορείας είναι ηλίου φαεινότερον ότι παίρνει αποφάσεις υπακούοντας σε εντολές και προτροπές ανωτέρων του που κατοικοεδρεύουν το γνωστό Μέγαρο της Επιτελικής Διακυβέρνησης, πιστεύοντας ότι έτσι κάνει το καθήκον του ως υπουργός.

Μία σειρά από παραδείγματα –γνωστά σε όλους– είναι αρκετά για να πείσουν και τον πλέον δύσπιστο για την ακρίβεια των αναφερομένων στην εισαγωγή μας.

Οι αλγεινές όμως εντυπώσεις για το κυβερνών κόμμα και για τον υπουργό στον τομέα της Δικαιοσύνης είναι σημαντικές, αφού με την απαρέγκλιτη  εφαρμογή των επιτελικών οδηγιών, το μεγαλύτερο μέρος των δικαστικών λειτουργών παρουσιάζεται να στοιχίζεται πίσω από την αντιπολίτευση και όχι πίσω από την κυβέρνηση. Η «κατάληψη» του Πρωτοδικείου και της Εισαγγελίας Αθηνών από πρόσωπα τα οποία είχαν εμφανώς την στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει εν τοις πράγμασι ότι η στήριξη άλλων δικαστικών εκπροσώπων από το κυβερνών κόμμα ήταν του τύπου «να ’χαμε να λέγαμε…». Ούτε επί ΣΥΡΙΖΑ το δικαστικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν είχε τόσο μεγάλη παρεμβατική δύναμη στα τεκταινόμενα.

Όλα τα παραπάνω, με τον γραφειοκρατικό  χαρακτήρα του Μητρώου Μελών που έχει εξαγγελθεί από το Επιτελικό Κράτος, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η δυναμική της διείσδυσης του κυβερνώντος κόμματος στα κοινωνικά στρώματα, μάλλον πάσχει σημαντικά…

Ας το πάρουν αλλιώς, όσο είναι ακόμη καιρός.

Λάθη επί λαθών…

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, «με διευθύνσεις και ονόματα», σύμφωνα με τον στίχο της μεγάλης επιτυχίας του λαϊκού βάρδου κ. Δάντη.

Α) Αύξηση των  οργανικών θέσεων των προέδρων εφετών.

Η απόφαση αυτή του κ. Τσιάρα –προφανώς κατ’ εντολήν κάποιων– δημιούργησε τεράστιο θέμα στις τάξεις των εφετών –αλλά και των δικαστικών του μικρότερου κλάδου– με άμεσο αποτέλεσμα την αντίδραση με απόρριψη της πρότασης του προϊσταμένου της Εισαγγελίας του ΑΠ, κ. Βασίλη Πλειώτα, από την Ολομέλεια των εφετών για ανάθεση της ανάκρισης για την τραγωδία στο Μάτι σε εφέτη-ανακριτή.

Ως γνωστόν, μετά από δυόμισι χρόνια, η έρευνα για την τραγωδία στο Μάτι βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ανάκρισης, αφού ο ανακριτής πρωτοδίκης κ. Αθαν. Μαρνέρης δεν έχει καταφέρει να ρίξει φως στην υπόθεση. Ας σημειωθεί ότι ο τότε προϊστάμενος της 3μελούς Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών, κ. Γρίβας, είχε διαβεβαιώσει την Ολομέλεια των εφετών ότι μέχρι τον Δεκέμβριο του 2019 η έρευνα θα είχε ολοκληρωθεί, διαβεβαίωση η οποία οδήγησε την Ολομέλεια των εφετών στην απόρριψη της πρότασης Πλειώτα.

Κατά την διάρκεια της έρευνας, ο ανακριτής κ. Αθ. Μαρνέρης –στενός φίλος της τέως προέδρου ΑΠ επί ΣΥΡΙΖΑ, κας Βασιλικής Θάνου, και διοργανωτής εκδηλώσεων συνδικαλιστικού χαρακτήρα για την εκλογή του κ. Γρίβα στη θέση του προϊσταμένου του Πρωτοδικείου Αθηνών– υπέπεσε σε πολλά και σημαντικά δικονομικά λάθη.

Παρά το γεγονός ότι ο ορισθείς πραγματογνώμων για την έρευνα στο Μάτι πυραγός κ. Λιότσος κατονόμασε τον Φεβρουάριο του 2020 τον τότε αρχηγό της Πυροσβεστικής κ. Ματθαιόπουλο και εμμέσως πλην σαφώς την τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κα Όλγα Γεροβασίλη, ως παρεμβαίνοντες στην ανάκριση για ευνόητους λόγους συσκότισης, δεν προέβη σε καμία ενέργεια, προς μεγάλη τέρψιν των ΣΥΡΙΖΑίων που δεν θα ήθελαν να εμπλακούν τα επί διακυβέρνησής του πολιτικά πρόσωπα σε ευθύνες για το Μάτι…

Σημ.: Ο κ. Γρίβας, που εξελέγη προϊστάμενος της 3μελούς Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών, με ψήφους ΚΑΙ των συμπαθούντων τον ΣΥΡΙΖΑ δικαστικών, αποσπάστηκε στο γραφείο του κ. Τσιάρα στο υπουργείο Δικαιοσύνης ως σύμβουλός του…

Προηγουμένως, στις 31-7-2020, πριν αποχωρήσει από το Πρωτοδικείο Αθηνών, προχώρησε μαζί με τους δύο συναδέλφους του στην ένταξη του κ. Μαρνέρη στην Δ΄ σύνθεση του Δικαστικού Συμβουλίου του Πρωτοδικείου Αθηνών, υπό την προεδρία του κ. Χαράλαμπου Σεβαστίδη, αδελφού του εφέτη και προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Χριστόφορου Σεβαστίδη, που εξελέγη πρόεδρος της Ένωσης με… σταλινικά αποτελέσματα χάριν των ψήφων των ΣΥΡΙΖΑίων δικαστών και βεβαίως και του κ. Γρίβα, επαληθεύοντας την λαϊκή παροιμία «το ’να χέρι νίβει τ’ άλλο». Ως γνωστόν, ο κ. Χριστόφορος Σεβαστίδης από την θέση του προέδρου της ΕΝΔΕ εκδίδει ανακοινώσεις ποικίλου περιεχομένου, αποφεύγοντας ωστόσο στις ανακοινώσεις αυτές να αναφέρεται το όνομα του κ. Τσιάρα…

«Ειρήνη», λοιπόν, της Ένωσης με το Υπουργείο με προφανή «ειρηνοποιό» τον κ. Γρίβα, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το τμήμα του πρωτοδίκη κ. Χαρ. Σεβαστίδη έβαλε σε «τρεχάλα» την κυβέρνηση με την έκδοση σχετικού βουλεύματος για τα τραπεζικά δάνεια των κομμάτων, καταργώντας έτσι την σχετική τροπολογία του κ. Τσιάρα, και προτρέποντας εν τοις πράγμασι τα τραπεζικά συμβούλια να χορηγούν δάνεια μόνο εάν οι δανειολήπτες αποδέχονται ως εχέγγυο την «αιχμαλωσία» συγγενικών τους προσώπων…

Δεν είδε, δεν άκουσε, δεν έμαθε τίποτα για τη σκευωρία Novartis και για τον ρόλο της εισ. Ελ. Τουλουπάκη

Το μεγαλούργημα όμως του υπουργού κ. Τσιάρα είναι ο ρόλος του στην υπόθεση Novartis, όπου κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του όχι απλώς παρενέβη στην διαδικασία της έρευνας, αλλά παρείχε και απεριόριστη ασυλία στην κακουργηματικώς διωκόμενη μετά το πόρισμα του εισαγγελέα ΑΠ, Ευ. Ζαχαρή, προϊσταμένης της Εισαγγελίας Διαφθοράς εισαγ. Ελ. Τουλουπάκη.

Στο  προηγούμενο φύλλο της «Α», υπήρξε άρθρο που ασκούσε κριτική στον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Κ. Τσιάρα, αναφέροντας ότι με συγκεκριμένες παραλείψεις του «προστατεύει» την ακόμη και σήμερα Εισαγγελέα Διαφθοράς κα Ελ. Τουλουπάκη. Για τον τίτλο δε του συγκεκριμένου άρθρου ακούστηκαν και απόψεις ότι ήταν υπερβολικός. Κατά την γνώμη μας, ήταν υπέρ το δέον συγκαταβατικός…

Το θέμα που έχει ανακύψει είναι το εξής: Από  τον Ιούλιο 2020, έχει διαταχθεί η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος της Ελ. Τουλουπάκη, με βάση το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Ευ. Ζαχαρή, δηλαδή όχι ενός πρώτου τυχόντα, για σειρά βαρύτατων κακουργηματικών παραβάσεων, που είναι επονείδιστες για έναν δικαστικό λειτουργό και προσβάλλουν το κύρος της Δικαιοσύνης. Σχεδόν 5 μήνες μετά, η Ελ. Τουλουπάκη παραμένει στην θέση της, σαν να μη συμβαίνει τίποτα και πλέον των άλλων είναι και ο επίσημος εκπρόσωπος της χώρας μας στις αντίστοιχες Εισαγγελίες Διαφθοράς  των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Για να τεθεί σε αργία ένας δικαστικός λειτουργός, υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία, που προβλέπεται νομοθετικά.  Η πρώτη κίνηση για να εκκινήσει η σχετική διαδικασία γίνεται αποκλειστικά από  τον  υπουργό Δικαιοσύνης.

Συγκεκριμένα, με βάση το άρθρο 57 § 2 ν. 1756/1988: «Ο δικαστικός λειτουργός μπορεί να τεθεί σε προσωρινή αργία, αν ασκήθηκε εναντίον του: α) ποινική δίωξη για έγκλημα που αποτελεί κώλυμα διορισμού κατά τις διατάξεις του άρθρου 37, με εξαίρεση τα εγκλήματα της ψευδορκίας και ψευδούς ανώμοτης κατάθεσης (άρθρα 224, 225 Π.Κ.), παραπλάνησης σε ψευδορκία (άρθρο 228 Π.Κ.), ψευδούς καταμήνυσης (άρθρο 229 Π.Κ.), συκοφαντικής δυσφήμισης (άρθρο 363 Π. Κ.) και της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής, β) πειθαρχική δίωξη για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης».

Επίσης με βάση το ίδιο άρθρο παρ. 3: «Η θέση σε προσωρινή αργία, κατά την προηγούμενη παράγραφο, γίνεται με προεδρικό διάταγμα ύστερα από πρόταση του υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εκδίδεται ύστερα από πλήρως αιτιολογημένη απόφαση του οικείου Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου».

Άρθρο 68 § 1 ν. 1756/1988: «1. Οι αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου Διοικητικής Δικαιοσύνης προκαλούνται ύστερα από ερώτημα του υπουργού Δικαιοσύνης  προς τον πρόεδρο του Συμβουλίου».

Συμπέρασμα: Από τη διάταξη του άρθρου 57 § 2 προκύπτει ότι, όταν ασκηθεί ποινική δίωξη κατά δικαστικού (και εισαγγελικού) λειτουργού, για ορισμένα εγκλήματα στα οποία περιλαμβάνεται και η ψευδής βεβαίωση και η κατάχρηση εξουσίας, τότε πρέπει να συνεδριάσει το ΑΔΣ του Αρείου Πάγου για να αποφασίσει αν θα τεθεί ο δικαστικός λειτουργός σε προσωρινή αργία. Δηλαδή, το ΑΔΣ είναι το μόνο αρμόδιο πολιτειακό όργανο που μπορεί να αποφασίσει αν ο διωκόμενος θα τεθεί ή ΔΕΝ θα τεθεί σε προσωρινή αργία.

Από τον συνδυασμό των άρθρων 79 και 68 προκύπτει ότι το ΑΔΣ συνεδριάζει μόνο μετά από ερώτημα του υπουργού Δικαιοσύνης προς τον πρόεδρο του ΑΠ. Δηλαδή, την αποστολή εγγράφου, όπου γνωστοποιεί την άσκηση της ποινικής δίωξης για έγκλημα που επιφέρει την προσωρινή αργία και ζητώντας απόφαση,. Χωρίς να υπάρχει τέτοιο έγγραφοι δεν μπορεί να μπει το θέμα της προσωρινής αργίας στο ΑΔΣ που είναι το μόνο όργανο που μπορεί να αποφασίσει ή όχι την προσωρινή αργία.

Εφ’ όσον ο Υπουργός δεν κάνει το  σχετικό έγγραφο, που να εμπεριέχει το «ερώτημα», στην ουσία  αποφασίζει μόνος του να ΜΗΝ ΤΕΘΕΙ ο δικαστικός λειτουργός σε προσωρινή αργία. Έτσι όμως ασκεί αρμοδιότητα που από το Σύνταγμα και από τις διατάξεις του ν. 1756/1988 ανήκει σε άλλο πολιτειακό όργανο, το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο. Με την παράλειψή του όμως αυτή ο Υπουργός διαπράττει το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, όπως το αδίκημα αυτό περιγράφεται στο άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα.

Ας συμβουλευθεί για το θέμα αυτό τους έντεκα δικαστές  που έχει για συμβούλους του… Επίσης ας τους ρωτήσει επιπλέον, αν η συγκεκριμένη συμπεριφορά του δεν  εμπίπτει στις διατάξεις του άρθρου 134 Ποινικού Κώδικα παρ.1 και πάρ. 3 περ. ε΄, που αποτελεί την πιο επονείδιστη κατηγορία για πολιτικό μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, αφού παραβιάζει την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, εμποδίζοντας το έργο του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου. Δηλαδή, μιλάμε για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, κύριε Τσιάρα. Ρωτήστε επιφανείς νομικούς σχετικά με αυτό, και όχι μόνο τον περίγυρό σας. 

Παραβιάζει ακόμη και τον δικό του νόμο!!!

Τα έργα και οι ημέρες του υπουργού Δικαιοσύνης δεν σταματούν δυστυχώς όμως εδώ.

Στις 6-11-2020  δημοσιεύτηκε ο νόμος 4745/2020, που μεταξύ άλλων στο άρθρο 53 καταργούσε την  Εισαγγελία Διαφθοράς και δημιουργούσε στην Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, αυτοτελές τμήμα Οικονομικού Εγκλήματος. Αυτός ήταν ένας  εύσχημος τρόπος για να φύγει από την θέση της η Ελ. Τουλουπάκη. Στο άρθρο δε 100  παρ. 3 του ίδιου νόμου ρητά ορίζεται ότι η τοποθέτηση των νέων εισαγγελέων Οικονομικού Εγκλήματος γίνεται εντός 15 ημερών από την δημοσίευση του νόμου. Με δεδομένο ότι η δημοσίευση του νόμου έγινε στις 6-11-2020 και σήμερα έχουμε 28-11-2020, και με επίσης δεδομένο ότι ο κ. Τσιάρας δεν έχει απευθύνει το σχετικό ερώτημα προς την πρόεδρο του Αρείου Πάγου, για να ξεκινήσει η σχετική διαδικασία τοποθέτησης των νέων εισαγγελέων από το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, και με επίσης δεδομένο ότι συνεδρίαση του ΑΔΣ έχει προγραμματισθεί για τις 3-12-2020, χωρίς να υπάρχει στην ημερήσια διάταξή του σχετικό θέμα, εύκολα διαπιστώνει ο κάθε καλόπιστος ότι η Ελ. Τουλουπάκη, «θα φάει» και το 2020, ευρισκόμενη στην θέση της και θα φτάσει μέχρι τον Απρίλιο 2021, οπότε και λήγει η θητεία της. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των ηθελημένων παραλείψεων ενός και μόνο προσώπου, δηλαδή του κ. Κ. Τσιάρα, ο οποίος και στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει υποπέσει στο αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.

Το κρίσιμο όμως ζήτημα για εμάς δεν είναι η ποινική μεταχείριση ενός υπουργού. Αλλά είναι το πολιτικό πρόβλημα που ανακύπτει από την κατάσταση αυτή. Το Μέγαρο Μαξίμου πώς επιτρέπει αυτήν την συμπεριφορά του συγκεκριμένου υπουργού και γιατί την εγκρίνει παραμένοντας σε αδράνεια; Στην προκείμενη περίπτωση τι κάνει το επιτελικό κράτος; Είναι μόνο για να σχεδιάζει ή και να παίρνει αποφάσεις; Και μπορεί να μας δώσει μια πειστική απάντηση, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εντάξει στην αντιπολιτευτική πολιτική του το υπουργείο Δικαιοσύνης, αφού ουσιαστικά εδώ και 1,5 χρόνο δεν έχει υποβάλει κάποια σοβαρή επερώτηση που να στρέφεται κατά του Κ. Τσιάρα;

Με λίγα λόγια, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ ή ο κ. Τσιάρας κάνει καλά την δουλειά του, ή η αξιωματική αντιπολίτευση ανταποδίδει με τον τρόπο αυτόν την αντιμετώπιση των κ.κ. Γρίβα και Μαρνέρη στα πεπραγμένα τους.

Παρεμπιπτόντως, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι όλως συμπτωματικώς και με αντικειμενικά προφανώς κριτήρια ο κ. Γρίβας στις συνθέσεις των δικαστικών συμβουλίων του Πρωτοδικείου ενέταξε τον πρωτοδίκη ανακριτή κ. Παναγιώτου –αφού πρώτα του χρέωσε τη δίωξη της κας Τουλουπάκη μετά το πόρισμα Ζαχαρή– στην 4^η Σύνθεση του Δικαστικού Συμβουλίου, που προεδρεύει ο κ. Χαράλαμπος Σεβαστίδης. Και επειδή η απόσπασή του στο γραφείο του κ. Τσιάρα είχε αναγγελθεί προγενέστερα, δηλαδή πριν από τις 30 Ιουλίου 2020, η ενέργειά  του αυτή θα είναι χρήσιμη για τον υπουργό αφού θα μπορεί να ενημερώνεται από πρώτο χέρι για την πορεία της ανάκρισης…

Αν βεβαίως γίνουν ανακριτικές διαδικασίες, καθώς θεωρείται βέβαιο ότι η κα Τουλουπάκη κάποια στιγμή, σε χρόνο που θα επιλέξει εκείνη, θα προσβάλει με κάποιο αιτιολογικό τη δίωξή της, και τότε ο πρόεδρος του Συμβουλίου κ. Χαρ. Σεβαστίδης με επιλογή για την εκδίκαση της προσφυγής της εισαγγελέως των Πρωτοδικών του κ. Μαρνέρη και της κας Τραϊανίδου (συγγενικό πρόσωπο του κ. Γρίβα) θα αποφασίσει αν τελικά ο κ. Ζαχαρής γνωρίζει καλά νομικά ή έκανε λάθος στο πόρισμά του για την κα Τουλουπάκη, δικαιώνοντας τις απόψεις του έτερου «Καππαδόκη» κ. Σοφουλάκη…

Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα θα είναι καταλυτικές, ώστε τα συχνά επαναλαμβανόμενα από τον πρωθυπουργό Κυριάκο περί «Κράτους Δικαίου» να συνδέονται και με ανάλογες πράξεις.