Μηνύσεις και αγωγές μοιράζει ο Άδωνις
Με το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ για το ΚΕΕΛΠΝΟ να ανάβει φωτιές, για πρώτη φορά στα χρονικά μετά την ανακοίνωση του ήρθαν και οι μηνύσεις, από τον πολιτικό “πρωταγωνιστή” του πορίσματος Άδωνι Γεωργιάδη προς τους υπογράφοντες βουλευτές.
Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έκανε λόγο για «νομικό τέχνασμα» εναντίον του επειδή όπως λέει δεν μπορούν να του κάνουν Ειδικό Δικαστήριο, αφού το αδίκημα που του καταλογίζεται είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα.
Στην αντεπίθεση πέρασε ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Άδωνις Γεωργιάδης, παίρνοντας θέση για το πόρισμα που τον θέτει ως βασικό πρωταγωνιστή σύμφωνα με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατηγορώντας τον για ηθική αυτουργία σε εξαγωγή εγγράφου, ψευδορκία και σύσταση συμμορίας.
Ά.Γεωργιάδης: Αγωγές σε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για συκοφαντική δυσφήμιση
Συγκεκριμένα, ο κ. Γεωργιάδης είπε ότι «μετά από 2 χρόνια που με έχουν διασύρει, καταλήγουν σε ένα πόρισμα για το διάστημα της θητείας μου δεν βρέθηκε τίποτα, αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ερευνηθώ για ηθική αυτουργία σε τρία πλημμελήματα: εξαγωγή εγγράφου, ψευδορκία και σύσταση συμμορίας».
«Όλη η εξεταστική έγινε για τρία πλημμελήματα. Επειδή δεν μπορούν να κάνουν ειδικό δικαστήριο καταφεύγουν σε νομικό τέχνασμα» πρόσθεσε ο κ. Γεωργιάδης συμπληρώνοντας ότι «για τα πλημμελήματα έχει ήδη αποφανθεί ο εισαγγελέας Δραγάτσης που δεν βρήκε κάτι μεμπτό εναντίον μου».
Φυσικά ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. δεν έμεινε στον καταγγελτικό λ΄όγο εναντίον των κυβερνητικών συναδέλφων του, αλλά όπως ανακοίνωσε θα κινηθεί νομικά εναντίον των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτοντας μηνύσεις για κατάχρηση εξουσίας και αγωγές για συκοφαντική δυσφήμιση.
Το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ και οι κατηγορίες κατά Άδωνι
Τι λέει όμως το πόρισμα που εξόργισε τον Άδωνι Γεωργιάδη; Σε αυτό, οι βουλευτές της πλειοψηφίας σημειώνουν ότι «το σύνολο των νομικών σκέψεων που αφορούν τόσο το κεφάλαιο της ευθύνης του Α. Γεωργιάδη» -μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία που συνέλεξε η επιτροπή- «θα αποσταλεί στην Δικαιοσύνη, προκειμένου αυτή, με τα μέσα, τα νομικά και ερευνητικά εργαλεία, τις μεθόδους και της δυνατότητες που έχει από το νόμο, διαθέτει τη γνώση και την εμπειρία να προβεί σε περαιτέρω έλεγχο για το αν όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις μας συγκροτούν τις ‘επαρκείς (αποχρώσες) ενδείξεις’, και σε περίπτωση κατάφασής τους να ασκήσει ποινικές διώξεις, εξειδικεύοντας τα αδικήματα και εξατομικεύοντας τις ευθύνες».
Συγκεκριμένα, για την υπόθεση των διοικητικών υπαλλήλων του ΚΕΕΛΠΝΟ που απασχολούνταν στο γραφείο του κ. Γεωργιάδη, το πόρισμα θέτει το ερώτημα:
«Αφού τους είχε ανάγκη για το γραφείο του γιατί δεν τους προσλάμβανε απευθείας ο ίδιος και το υπουργείο του και να τους πληρώνει επίσης ο ίδιος, και γιατί έπρεπε να προσληφθούν και να πληρωθούν από το ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ χωρίς να εργαστούν ΠΟΤΕ και ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑ του ΚΕΕΛΠΝΟ πήγαν κατ’ ευθείαν στο γραφείο του;
»Αυτό δεν αποκαλύπτει το φαινόμενο που η μεν Κρεμαστινού (σ.σ. εννοούν την πρώην πρόεδρο του Δ.Σ. του ΚΕΕΛΠΝΟ, Τζένης Κρεμαστινού) στην Επιτροπή αποκάλεσε ‘μακρύ χέρι του Υπουργού’, ο δε Παπαδημητρίου (σ.σ. ο πρώην διευθυντής του ΚΕΕΛΠΝΟ, Θεόδωρος Παπαδημητρίου) ομολόγησε ότι ακριβώς αυτή η φάμπρικα και το κόλπο να προσλαμβάνει και να πληρώνει το ΚΕΕΛΠΝΟ και οι προσληφθέντες να πηγαίνουν κατ’ ευθείαν στο Υπουργείο και στο γραφείο του Υπουργού Υγείας αποτελούσαν by pass, δηλαδή ‘παράκαμψη’ της νομιμότητας;».
Στο σημείο αυτό, το πόρισμα θέτει θέμα «για την τέλεση του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε όλα τα αδικήματα σε βάρος των διοικητικών υπαλλήλων».
Για δε το μείζον ερώτημα της παραγραφής, οι βουλευτές της πλειοψηφίας καταθέτουν την πολιτική και νομική θέση ότι «για τα κοινά ποινικά αδικήματα της κακουργηματικής πλαστογραφίας και ψευδούς βεβαίωσης δεν μπορούν να θεωρηθούν ‘υπουργικά αδικήματα’ που έχουν τελεστεί ‘κατά την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων’, αλλά ‘επ’ ευκαιρία αυτών’, και κατά συνέπεια δεν έχουν υποπέσει στην παραγραφή της παρ. 3 του άρθρου 86 του Συντάγματος. Δηλαδή για τα αδικήματα αυτά, πλην της απιστίας που είναι το κατ’ εξοχήν υπουργικό αδίκημα, δεν μπορεί να ισχύσει η σύντομη παραγραφή λόγω της παρέλευσης δύο τακτικών συνόδων της Βουλής, που πράγματι έχουν παρέλθει μέχρι σήμερα, με αποτέλεσμα αποκλειστικά αρμόδια για την άσκηση της ποινικής δίωξης δεν είναι αρμόδια η Βουλή, αλλά η τακτική ποινική δικαιοσύνη».
Τέλος «όσον αφορά τα αδικήματα που φέρονται να έχουν τελεστεί το 2015 και μετά δεν τίθεται κανένα ζήτημα».