Νομιμοποίησε τους διασπαστές ο Στέφανος

Για επικοινωνιακό θρίαμβο του Κασσελάκη κάνουν λόγο οι συνεργάτες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί στην εκδήλωση της Εφημερίδας των Συντακτών για την Κεντροαριστερά. Ο Κ. Κασσελάκης με την εμφάνιση του θέλησε να στείλει το μήνυμα ότι αυτός είναι που μπορεί να κερδίσει τον Μητσοτάκη.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όμως το μόνο που πέτυχε ήταν η εκδήλωση να εξελιχθεί όχι σε μία προσπάθεια συγκόλλησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Νέας Αριστεράς, όπως επιθυμούσαν οι διοργανωτές (Εφημερίδα των Συντακτών), αλλά σε μία ανάδειξη εκ μέρους των ομιλητών των κομμάτων τους. Έτσι ο Διονύσης Τεμπονέρας ισχυρίστηκε πως μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να υπάρξει μία νέα ισχυρή κεντροαριστερή δύναμη, η Έφη Αχτσιόγλου επέμεινε στη θέση του κόμματος της για «όχι» σε όλα απέναντι στην κυβέρνηση, ενώ από την πλευρά του ο Μανώλης Χριστοδουλάκης έκανε λόγο για το ΠΑΣΟΚ, ενώ επιχείρησε να αθωώσει το κόμμα του για τα όσα παρέλαβε η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου το 2009 από την κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή.

Ο κ. Κασσελάκης επί της ουσίας ήταν ο κερδισμένος από την εκδήλωση, διότι κατάφερε αφενός μεν να την καπελώσει, αφετέρου δε να αναγκάσει τους ομιλητές να μην αποστείλουν κανένα απολύτως μήνυμα. Όσο για τον ίδιο; Η κίνηση του δεν φαίνεται να αποδίδει πολιτικά. Και αυτό διότι όσοι βρέθηκαν στην εκδήλωση δεν πιστεύουν ότι αυτός μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος απέναντι στον κ. Μητσοτάκη. Εάν το πίστευαν δεν θα έφευγαν ομαδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα.

Πάντα σε μία επικοινωνιακού χαρακτήρα κίνηση υπάρχει το φως, αλλά και η σκιά. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση με την απόφαση του να πάει να ακούσει την Έφη Αχτσιόγλου, επί της ουσίας νομιμοποίησε τη Νέα Αριστερά και όλους όσοι έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον ουδείς στον ΣΥΡΙΖΑ έχει το δικαίωμα να τους αποκαλεί διασπαστές. Τουναντίον τους έδωσε νομιμοποίηση να συζητούν ως ίσον προς ίσο να συνομιλούν με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Κάτι που επεδίωκαν μέχρι τώρα όσοι απαρτίζουν το νέο κόμμα, προερχόμενοι από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Από το περιβάλλον του κ. Κασσελάκη ισχυρίζονται ότι «ο πρόεδρος έδωσε σαφή απάντηση στο ερώτημα της εκδήλωσης «απέναντι στον Μητσοτάκη, ποιος;» Πως μόνο αυτός μπορεί να αλλάξει το στάτους κβο που ισχύει στο πολιτικό τοπίο της χώρας από το 2019». Όμως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι με την ανάληψη της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Κασσελάκη, το ΠΑΣΟΚ πέρασε στην 2^η θέση. Ακόμη και η Ντόρα Μπακογιάννη τον… αποθέωσε: «Καλά το βρήκα πάρα πολύ έξυπνο εκ μέρους του κυρίου Κασσελάκη έτσι για να πω τα πράγματα με το όνομά τους, το βρήκα πάρα πολύ έξυπνο και βρήκα ακόμα πιο έξυπνο τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε όταν του είπαν να πάρει το λόγο και λέει «μα εγώ έχω εκπρόσωπο τον κύριο Τεμπονέρα». Το βρήκα κορυφαίο. Εντάξει αντίπαλος, ξεαντίπαλος το έκανε πάρα πολύ έξυπνα και πάρα πολύ καλά. Το αποτέλεσμα είναι ότι εγώ που δεν έχω καταφέρει να καταλάβω τι είπανε. Δεν μπορούσα να καταλάβω στην ουσία τι είπαν γιατί απλούστατα τους κάλυψε ο Κασσελάκης».

Χαμένοι και κερδισμένοι

Επί της ουσίας από την εκδήλωση χαμένοι βγήκαν όλοι αυτοί που επιδιώκουν την συνένωση εις σάρκα μία των τριών κομμάτων. Στους κερδισμένους πέραν του ίδιου Κασσελάκη που κάνει ότι θέλει στον ΣΥΡΙΖΑ δίχως να υπολογίζει κανένας είναι και ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος άκουσε τον Μανώλη Χριστοδουλάκη να αφήνει αιχμές για όλους όσοι κατηγορούσαν το ΠΑΣΟΚ. Και φυσικά τη Νέα Αριστερά, η οποία κέρδισε πόντους στη συνείδηση των πολιτών.

Βέβαια η επικοινωνιακή τακτική του κ. Κασσελάκη άναψε φωτιές και στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά σε όσους είχαν ταχθεί κατά της εκδήλωσης και τα είχαν ψάλλει καις τον Διονύση Τεμπονέρα. Για τον Στέφανο Κασσελάκη η εκδήλωση ήταν ευκαιρία να στείλει ένα μήνυμα: «l’ état c’est moi». Και το συγκεκριμένο μήνυμα απευθυνόταν προς όλους. Όχι μόνο τους εκτός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τους εντός. Και ειδικά προς τους Νίκο Παππά, Παύλο Πολάκη, Διονύση Τεμπονέρα και όσους πιθανά θελήσουν να ασκήσουν κριτική στο μέλλον. Η αλήθεια είναι ότι το κόμμα ομοιογένειας και ομοψυχίας που υποσχέθηκε ο Στέφανος Κασσελάκης, δεν υπάρχει. Αντ’ αυτού υπάρχει ένα κόμμα στο οποίο τώρα φαίνεται πραγματικά η απουσία του Αλέξη Τσίπρα. Κι όπως λέει και ο λαός μας «Τσίπρα θα λένε και θα κλαίνε».

Το νέο μοντέλο πολιτικής που θέλει να επιβάλλει  ο Στέφανος Κασσελάκης, με την προσωπική προβολή, το marketing και τις διαγραφές είναι σύνηθες στα αστικά κόμματα. Το life style μαζί με την κομματική πειθαρχία είναι μια τακτική άγνωστη προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο νέος πρόεδρος οδηγά τρακτέρ, τρώει φασολάδα, μιλάει «λαϊκά» και δείχνει την πόρτα της εξόδου τους διαφωνούντες. Όπως, δηλαδή, έκανε αρχικά με τις υπερατλαντικές διαγραφές μέσω του διαδικτύου των Φίλη, Βίτσα, Σκουρλέτη και όπως κάνει τώρα, αλλά μόνο σε επίπεδο προειδοποίησης, με τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος υπερασπιζόμενος τις αριστερές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε σε ρήξη με την απόφαση Κασσελάκη – Αποστολάκη να υπερψηφιστεί το πρόγραμμα για τα εξοπλιστικά. Ο Στέφανος Κασσελάκης βασίζεται πολύ στις κινήσεις εντυπωσιασμού, περισσότερο από ότι στον πολιτικό λόγο που έχει αποδειχθεί πως δεν είναι το δυνατό του σημείο. Προς το παρόν, αυτό δε φαίνεται να βοηθάει τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε η πολυφωνία έχει παύσει, ούτε και δημοσκοπικά υπάρχει βελτίωση.

Προβλήματα για το συνέδριο

Κι ενώ οδεύουμε προς το Συνέδριο, εν τούτοις δεν έχουν λυθεί σημαντικά ζητήματα. Όπως για παράδειγμα, η πρόταση του Στέφανου Κασσελάκη για ηλεκτρονική ψηφοφορία, η οποία μπλοκαρίστηκε από την Κεντρική Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου (ΚΟΕΣ), με το ενδεχόμενο αναβολής της εκλογής νέων οργανώσεων να είναι περισσότερο από πιθανό. Από αυτή την κόντρα αναδείχθηκε η αδυναμία της Κουμουνδούρου, όχι μόνο να εξασφαλίσει αδιάβλητες ηλεκτρονικές διαδικασίες, αλλά ακόμη και τη διά ζώσης εκλογή των νέων συντονιστικών σε εκατοντάδες οργανώσεις του κόμματος ανά την Ελλάδα.

Θα πρόκειται για μία νέα μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αν πριν από τις προγραμματισμένες εκλογές το κόμμα παραδεχθεί ότι δεν μπορεί να διεξαγάγει εκλογές. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα νέα μέλη του κόμματος που γράφτηκαν κατά κύριο λόγο μέσα από την πλατφόρμα δεν γνώριζαν πριν από τις εκλογές σε ποιες οργανώσεις ανήκουν για να ψηφίσουν. Ταυτόχρονα υπάρχει και η ανησυχία μεταξύ των πλέον ενεργών μελών του κόμματος που σηκώνουν το οργανωτικό βάρος σε επίπεδο βάσης από τις πολλές και αφιλτράριστες ουσιαστικά εγγραφές μελών μέσω της πλατφόρμας να αλλοιωθεί η ανθρωπογεωγραφία του κόμματος.