Ο Γιάννης, ο Αλέξης και οι… Αλέκοι

Πόλεμος κυριαρχίας βρίσκεται σε εξέλιξη τα τελευταία εικοσιτετράωρα στην Κουμουνδούρου, με στόχο την ομάδα που περιστοιχίζει τον Αλέξη Τσίπρα. Κορυφαία στελέχη εμφανίζονται αποφασισμένοι να τελειώνουν με όσους ετοιμάζονται να διαχειριστούν την εξουσία.

 

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Από Αλέκο σε Αλέκο το πάει ο Αλέξης Τσίπρας και από τον πολιτικό του «πατέρα» Αλέκο Αλαβάνο πέρασε πλέον στον Αλέκο Φλαμπουράρη, επιτρέποντας σε στελέχη του κόμματος να αστειεύονται με αυτό.

Ο Αλέκος Φλαμπουράρης είναι από τα στελέχη που συνομιλούν συχνά με τον Αλ. Τσίπρα. Πρώην στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, έχει αποστασιοποιηθεί πλήρως από τις τηλεοπτικές κάμερες. Η γνώμη του είναι από εκείνες που έχουν βαρύνουσα σημασία, λόγω και των στενών φιλικών σχέσεων με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα, μάλιστα, με τις τελευταίες πληροφορίες, είναι ο άνθρωπος που άνοιξε τον δρόμο για την πρώτη συνάντηση με τον Δημήτρη Μελισσανίδη, η οποία οδήγησε και στη συμφωνία για το γήπεδο της ΑΕΚ.

Εκτός του Νίκου Παππά, ο οποίος και αποτελεί κόκκινο πανί για πολλά στελέχη του κόμματος, δίπλα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται και ο Χριστόφορος Βερναρδάκης. Είναι οι τρεις άνθρωποι τους οποίους ο Αλ. Τσίπρας εμπιστεύεται και την… πολιτική του ζωή και οι οποίοι εν πολλοίς καθορίζουν τις κινήσεις του.

Στους διαδρόμους της Κουμουνδούρου έντονα σχολιάζεται η παρουσία του πρώτου, καθώς δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν πως ο Αλ. Φλαμπουράρης είναι ο άνθρωπος που προετοιμάζεται να διαχειριστεί την εξουσία και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

 

Ο «λογικός» Δραγασάκης 

Στην αντίπερα όχθη, πάλι, βρίσκεται ο Γιάννης Δραγασάκης και η ομάδα του. Η φωνή της λογικής για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που μιλά με αριθμούς και μάλιστα απόλυτα τεκμηριωμένους.

Ο Γ. Δραγασάκης έδωσε ξεκάθαρο δείγμα των όσων θα ακολουθήσουν με συνέντευξή του στη φιλόξενη για εκείνον εφημερίδα «Εποχή». Έκανε σκληρή αυτοκριτική στο κόμμα του, ξεκαθαρίζοντας πως οι χαμηλές πτήσεις στις αυτοδιοικητικές εκλογές είναι αποκλειστική ευθύνη των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Εξήγησε πως οι εφεδρείες δεν εξαντλήθηκαν, αλλά η δουλειά που έπρεπε ήδη να έχει γίνει είναι πολύ.

«Οι εφεδρείες βρίσκονται μέσα στην κοινωνία, άρα για να τις προσεγγίσουμε πρέπει να πάμε εμείς στην κοινωνία και όχι να περιμένουμε να έρθει η κοινωνία σε εμάς. Πρέπει να πάμε στην κοινωνία όχι ως ομιλητές, αλλά ως συνομιλητές, με στόχο την οργάνωση του λαού με κάθε πρόσφορη συλλογική μορφή αντίστασης και δημιουργίας, για να περάσουμε από την κοινωνία των “Εγώ” στην κοινωνία των “Εμείς”. Δεν αρκεί η σωτηριολογική ρητορική για τη σωτηρία του έθνους ή της τάξης. Εδώ χρειάζεται μια αθόρυβη δουλειά μυρμηγκιού και ένα κόμμα που να έχει τη βούληση, την υπομονή, το σχέδιο και την ικανότητα να την οργανώσει. Οι δημοτικές και περιφερειακές επιδόσεις, μας έδειξαν ότι, παρά τα θετικά επιμέρους αποτελέσματα, οι δεσμοί μας με την κοινωνία δεν έχουν εκείνο το βάθος και εκείνη την πυκνότητα που χρειαζόμαστε. Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος πρέπει, κατά την άποψή μου, να καταστεί ο επόμενος άμεσος στόχος μας», δήλωσε σχετικά.

Ο Γ. Δραγασάκης εντοπίζει προβλήματα και στον τρόπο λειτουργίας της ηγεσίας του κόμματός του αλλά και στην εν γένει λειτουργία του. «Το ότι θα είχαμε αυτοδιοικητικές εκλογές τον Μάιο του 2014 το γνωρίζαμε. Δεν ήταν κάποιος αιφνιδιασμός. Και μάλιστα υπήρξαν προτάσεις να προχωρήσουμε ήδη από το 2013 σε περιφερειακά προγραμματικά συνέδρια ή συνδιασκέψεις. Αν το κάναμε αυτό, θα ήμασταν πολύ πιο έτοιμοι για την εκλογική μάχη. Διότι όχι μόνο θα είχαμε καλύτερη προγραμματική προετοιμασία, αλλά κυρίως θα είχαμε χτίσει ευρύτερες κοινωνικές συμμαχίες από τα κάτω. Και όμως, οι εν λόγω προτάσεις θάφτηκαν σιωπηλά, ίσως γιατί οι διάφορες τάσεις του κόμματος είχαν η καθεμία τις δικές της ιδιαίτερες ιεραρχήσεις και προτεραιότητες, ενώ τα κεντρικά όργανα δεν είχαν τη βούληση ή το κύρος να επιβάλουν τον όποιο σχεδιασμό. Αυτό δείχνει ότι η διαδικασία ενιαιοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιο απαιτητική και πιο μακρά απ’ ό,τι ενδεχομένως αρχικά υποθέσαμε», εξήγησε.

Επί της ουσίας ο Γ. Δραγασάκης επιρρίπτει ευθύνες στον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, ο οποίος ανέλαβε σε πολλές περιπτώσεις προσωπικά την ευθύνη των επιλογών αδιαφορώντας για τα όργανα του κόμματος.

ΑΙΧΜΗΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «UNFOLLOW» 

Ποιος κυβερνά αυτό το κόμμα;

Ο πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη βρήκε διέξοδο και στο φιλικό προς την Κουμουνδούρου «Unfollow». Μέσα από μια σειρά ερωτημάτων οι συντάκτες σχετικού δημοσιεύματος καρφώνουν τη σημερινή ηγεσία του κόμματος και προδιαθέτουν για την επόμενη μέρα. Ρωτούν μεταξύ άλλων:

# Πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις στο κόμμα που θέλει να οδηγήσει τη χώρα «πρώτη φορά Αριστερά»; Εδώ είναι σαφής η αιχμή για ακύρωση των συλλογικών οργάνων. Πώς ελήφθη η απόφαση να επισκεφθεί ο Αλέξης Τσίπρας, την άνοιξη του 2013, τους ιδιοκτήτες των κυρίαρχων ΜΜΕ;

# Με ποιον τρόπο διαμορφώνεται τόσο το κεντρικό μήνυμα του κόμματος, όσο και η καθημερινή του επικοινωνιακή στρατηγική;

# Ένα άλλο ερώτημα του περιοδικού είναι γιατί μοιάζουν αποκλεισμένοι από τη διαμόρφωση του κεντρικού μηνύματος αξιόλογοι βουλευτές;

# Ποιος αποφάσισε ότι ο Δημήτρης Τζιώτης της εταιρείας Cleverbank θα αναλάμβανε τον σχεδιασμό της επικοινωνιακής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές;

# Ήταν στρατηγική απόφαση να δειπνήσει η Ρένα Δούρου με τον Βαγγέλη Μαρινάκη σε ταβέρνα του Πειραιά, αδειάζοντας με κραυγαλέο τρόπο τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, Θοδωρή Δρίτσα, τη βραδιά της κεντρικής προεκλογικής εκδήλωσής του;

# Ποιον ρόλο παίζουν στη λήψη των αποφάσεων οι περίφημοι σύμβουλοι του προέδρου;