Ο Μαθουσάλας και ο Βούδας

Ο Κώστας Σημίτης και ο Κώστας Καραμανλής, δύο από τους πρώην πρωθυπουργούς με συνολική θητεία 13 χρόνων τα τελευταία 23 χρόνια, έχουν κατηγορηθεί ως οι υπαίτιοι της χρεοκοπίας και της υπερδεκαετούς κρίσης που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Οι δύο πρώην δεν έχουν τίποτε κοινό, παρά μόνο το όνομα τους.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Οι διαφορές τους ήταν κολοσσιαίες. Ο μεν Κώστας Σημίτης είχε μανία με τους μεσομακροπρόθεσμους στόχους τους οποίους κατέγραφε στα περίφημα μπλοκάκια του. Εξ ου και το παρατσούκλι «λογιστής». Και κάθε ενέργειά του είχε τον σκοπό της και γινόταν σε χρόνο προσεκτικά επιλεγμένο. Τουναντίον, ο διάδοχός του, ο Κώστας Καραμανλής, ήταν πιο μποέμ, πιο χαλαρός, χωρίς μπλοκάκια και χρονοδιαγράμματα.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που ακόμη και σήμερα ισχυρίζονται πως ο Κ. Σημίτης θα μπορούσε κάλλιστα να ηγείται της συντηρητικής παράταξης, προτάσσοντας στη ρητορική του τον εκσυγχρονισμό, τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, τις ιδιωτικοποιήσεις και την προσήλωση στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Και ο Καραμανλής, από την άλλη, να εργάζεται (τρόπος του λέγειν) για το μεγάλο βαθύ κράτος, με χιλιάδες προσλήψεις και δημοσιονομική ανεμελιά. Κι όπως έγραψε γνωστός αρθρογράφος προ ολίγων 24ώρων, «ο Σημίτης μάς έβαλε στο ευρώ και ο Καραμανλής μάς έδειξε χαρούμενους τρόπους για να τα ξοδεύουμε».

Οι δυο τους είχαν συγκρουστεί ουκ ολίγες φορές. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τη φράση του Καραμανλή προς τον Σημίτη «είστε ο αρχιερέας της διαπλοκής». Όπως επίσης και τα νεύρα του Σημίτη, λίγο πριν από τα εγκαίνια του νέου διεθνούς αερολιμένα στα Σπάτα, όταν απευθυνόμενος προς τον Καραμανλή τού είχε πει «είναι κι αυτό μακέτο;» εννοώντας μακέτα. Διότι τότε η Νέα Δημοκρατία του Καραμανλή είχε φτιάξει το αφήγημα ότι όλα τα έργα της εποχής Σημίτη ήταν απλά μακέτες. Όμως ο «Κινέζος», όπως αποκαλούσαν τον Σημίτη (λόγω δέματος και σχιστών ματιών), είχε να επιδείξει τη λειτουργία του μετρό και του τραμ, του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», της Αττικής Οδού, της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου και ενός μεγάλου μέρους της Εναντίας οδού.

Αμέσως μετά την παράδοση της εξουσίας τον Μάρτιο του 2004 ο Κ. Σημίτης ένιωσε μόνος. Ο Κ. Καραμανλής ως πρωθυπουργός τον χτύπησε επικοινωνιακά στο μαλακό υπογάστριό του που λεγόταν «διαπλοκή», ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου, αν και πήρε το δακτυλίδι απ’ αυτόν, ουδέποτε υπερασπίστηκε ως αρχηγός τα θετικά πεπραγμένα του.

Η ηγεμονική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα μέσα στην κρίση συνέχισε στο ίδιο μοτίβο. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε προσέγγιση με τους «καραμανλικούς» για να προκαλέσει εσωκομματικά προβλήματα στη Ν.Δ., ενώ μέτραγε ψήφους από τους δυσαρεστημένους ΠΑΣΟΚους. Έτσι ο Αλ. Τσίπρας άφησε στο απυρόβλητο τον Κ. Καραμανλή και τη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου. Κατ’ ουσίαν, υπεύθυνος για την κρίση κατονομαζόταν πλέον μόνο ο Κ. Σημίτης. Αυτός βέβαια δεν σταμάτησε ποτέ να μιλά και να αρθρογραφεί, προσπαθώντας ολομόναχος να αντιστρέψει μια εξαιρετικά άσχημη εικόνα που είχε διαμορφωθεί για την οκταετία του. Και ο βασικός του στόχος ήταν πάντα ο Κ. Καραμανλής.

 Τα εθνικά και οι προβλέψεις

Ακόμη και στα εθνικά θέματα, οι περισσότεροι θυμούνται το Βουκουρέστι και την τακτική του Πόντιου Πιλάτου που επέλεξε ο Κ. Καραμανλής στο σχέδιο Ανάν για την Κύπρο, ενώ πολύ λιγότεροι ότι επί εποχής Σημίτη η Κύπρος έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αργότερα της Ευρωζώνης, δίχως να έχει επιλυθεί το Κυπριακό, βάζοντας στη γωνία την Τουρκία με το Ελσίνκι, δηλαδή την περίφημη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. του 1999. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξωτερική πολιτική ακολούθησε τα βήματα του Σημίτη, αλλά όλοι στην Κουμουνδούρου, αν και δηλώνουν άθεοι, απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι ακόμη και να ψελλίσουν το όνομά του. Το θυμήθηκαν λίγο πριν από τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Ο Σημίτης δεν ξέχασε τι του είχαν σούρει και τους άδειασε με εύσχημο τρόπο, προσφέροντας ένα ακόμη όπλο στην προεκλογική φαρέτρα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Απαντήσεις…

Είναι σαφές ότι το άρθρο του κ. Σημίτη ενόχλησε πολλούς εντός της Ν.Δ. Ενόχλησε και τακτικούς συνομιλητές του Κ. Καραμανλή. Ο τελευταίος, ως συνήθως, δεν τοποθετήθηκε. Σε όλες αυτές τις παρεμβάσεις του ο Κ. Σημίτης δικαιολογεί τη θητεία του και προσπαθεί να πείσει ότι τα έκανε όλα καλά.

Αναμφίβολα οι πολίτες θα ήθελαν πιο πειστικές απαντήσεις για ποιον λόγο δεν έβαλε χαλινάρι, τόσο στον Άκη Τσοχατζόπουλο, όσο και στους… σημιτοφύλακες να μην οργιάσουν και να μη βάλουν χέρια και πόδια στα βάζα με το μέλι. Για τις ποινές φυλάκισης λόγω δωροδοκίας σε Τσοχατζόπουλο, Μαντέλη, την προφυλάκιση του Παπαντωνίου, την παραδοχή του Τσουκάτου ότι πήρε 1.000.000 μάρκα από τη Siemens για τα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν έδωσε απαντήσεις. Λες και ήταν άλλος πρωθυπουργός. Όπως επίσης ποτέ δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για ποιον λόγο έκανε πίσω με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του Τάσου Γιαννίτση. Μία μεταρρύθμιση που, σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται οι ειδικοί, θα αποτελούσε ανάχωμα στη χρεοκοπία όση δημοσιονομική ανεμελιά και εάν επεδείκνυε (που επέδειξε) ο Κ. Καραμανλής.

 Το σενάριο της Προεδρίας

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι «ο Κώστας Σημίτης ενδιαφέρεται για την Προεδρία της Δημοκρατίας και γι’ αυτό παρενέβη έστω και με άκομψο τρόπο με το άρθρο για τα εθνικά μας θέματα». Αναμφίβολα, παρά την αλληλοεκτίμηση που έχει με τον Κυρ. Μητσοτάκη, ο Κ. Σημίτης γνωρίζει ότι και λόγω ηλικίας (πλέον θεωρείται πολιτικός μαθουσάλας), αλλά και εχθρών εντός της Ν.Δ. δεν υπάρχει περίπτωση να διεκδικήσει το ύπατο πολιτειακό αξίωμα.

Όμως με το να βάλει τον Κ. Καραμανλή (που έχει και το παρατσούκλι «Βούδας») στο κάδρο φανατίζει το ΚΙΝ.ΑΛ. Ήδη Γεννηματά και Παπανδρέου το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Κεντρική Επιτροπή του Κινήματος στις ομιλίες τους τόνισαν πως «ο κ. Σημίτης έχει δίκιο σε όλα». Οπότε ο Κ. Σημίτης με αυτή την κίνηση θέλει να ακυρώσει το σενάριο της υποψηφιότητας του Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Κι όπως επισημαίνουν οι αναλυτές: «Όταν μιλάει ο Σημίτης, ανοίγουν συζητήσεις. Όταν μιλάει ο Καραμανλής, ανοίγουν στόματα. Από έκπληξη».

Το άσχημο είναι ότι ο Κ. Σημίτης προβλέπει άσχημες εξελίξεις στα εθνικά μας ζητήματα στο εγγύς μέλλον. Και όλοι θυμόμαστε ότι σαν Κασσάνδρα το 2008 από του βήματος της Βουλής προέβλεψε την έλευση του ΔΝΤ και την ίδια ώρα ο Γ. Αλογοσκούφης και οι λοιποί υπουργοί γελούσαν…