Οι Ιταλοί δεν έφεραν την άνοιξη

Ήρθαν λοιπόν στην Ελλάδα και ο Σιμόνε Σότσα και ο Αλέσιο Μπέρτι και ο Στέφανο Ντελ Τζιοβάνε και ο Αντρέα Κολόμπο. Και τι κατάφεραν οι Ιταλοί; Ν’ αφήσουν στο ντέρμπι Παναθηναϊκού-ΑΕΚ με παράπονα και τις δύο ομάδες. Αν ήταν Έλληνες με τέτοια διαιτητική εικόνα, θα γινόταν… επανάσταση. Θα ψάχναμε να βρούμε ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούν και γιατί τους έφυγε η μία ή η άλλη φάση.

Οι Έλληνες διαιτητές έχουν πέσει θύμα της καχυποψίας που υπάρχει σε βάρος τους. Μιας καχυποψίας που είναι ριζωμένη και ισχυρή τα τελευταία χρόνια. Όχι άδικα. Οι μεγαλοπαράγοντες γνωρίζουν τους τρόπους που επιλέγονται και προωθούνται στις επαγγελματικές κατηγορίες οι διαιτητές. Οι Έλληνες έχουν αποδείξει πως είναι ικανοί, έχουν αντίληψη και μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν σε δύσκολες συνθήκες. Αντίστοιχα οι περισσότεροι ξένοι που έρχονται και διευθύνουν αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, μπορεί να είναι ανεπηρέαστοι, αλλά δεν έχουν το άγχος των επιπτώσεων αν κάνουν το μεγάλο λάθος. Κάνουν το ταξιδάκι τους στην Ελλάδα, παίρνουν τις παχυλές τους αποζημιώσεις κι επιστρέφουν… νικητές στην πατρίδα τους, όποια κι αν είναι τα σφυρίγματά τους.

Την εποχή της τεχνολογίας αυτό είναι πρόβλημα. Με VAR και τόσα λάθη; Λύση δεν υπάρχει, όσο δεν καθιερώνεται η επαγγελματική διαιτησία. Η κατάσταση δηλητηριάζεται περισσότερο όμως, όσο οι παράγοντες, οι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές, αναδεικνύουν τα λάθη των διαιτητών. Που συνήθως είναι ανθρώπινα, ακόμη και όταν είναι εξόφθαλμα.