Όμηρος των ακραίων ο Τσίπρας

«Τσίπρας, Πολάκης, Βαξεβάνης είστε το ίδιο πράγμα». Αυτή η φράση του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν ό,τι έμεινε από τη μονομαχία της Βουλής την Πέμπτη και ανέδειξε την αδυναμία του αρχηγού τη αξιωματικής αντιπολίτευσης να αφήσει πίσω του τα βαρίδια και να καταστεί ο πραγματικός ηγέτης της κεντροαριστεράς, σε μια εποχή όπου η Γεννηματά από τον όμορο χώρο του ΚΙΝΑΛ αμφισβητείται ακόμη και από τους ψηφοφόρους του δικού της κόμματος.

 Του Μ.ΚE.

Πάντα μετά το τέλος της οποιαδήποτε συζήτησης στη Βουλή, τόσο οι συνεργάτες του πρωθυπουργού, όσο και αυτοί του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης διέρρεαν ένα κείμενο, όπου υποστήριζαν ότι ήταν οι νικητές της συζήτησης. Και αμέσως από τη μία τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αποθέωναν τον πρωθυπουργό, και από την άλλη τα αντιπολιτευτικά ΜΜΕ ζητωκραύγαζαν υπέρ του Αλέξη Τσίπρα.

Τώρα, μετά την ατάκα «Τσίπρας, Πολάκης, Βαξεβάνης είστε το ίδιο πράγμα» κανένα φιλοΣΥΡΙΖΑϊκό μέσο δεν προσφέρθηκε να σηκώσει το λάβαρο της κοινοβουλευτικής… νίκης του Αλέξη Τσίπρα.

Όμως η στήριξη στον Παύλο Πολάκη δημιουργεί νέο πρόβλημα στο εσωκομματικό πεδίο. Και αυτό διότι στήριξη στον Πολάκη ισούται και με στήριξη στον Βαξεβάνη. Διότι το δίδυμο Πολάκη-Βαξεβάνη λειτουργεί ως κοστούμι (σακάκι ο ένας, παντελόνι ο άλλος). Και φυσικά ο καθένας θα μπορεί να συμπεράνει ότι από τη στιγμή που δεν καταδικάζει τις αναρτήσεις Πολάκη (αλλά και της άλλης βουλευτού, της Ελευθεριάδου από την Καβάλα), άρα τις υιοθετεί. Και φυσικά το πιθανότερο είναι ο καθένας να σκεφθεί ότι αρέσκεται να διαβάζει τα όσα αναρτά ο Κώστας Βαξεβάνης, τα οποία ο διευθυντής της «Αυγής», Άγγελος Τσέκερης, τα χαρακτήρισε εμετικά.

Ας μην ξεχνάμε ότι ο μισός ΣΥΡΙΖΑ ακούει τις λέξεις Πολάκης–Βαξεβάνης και τρέχει στον γιατρό με αλλεργία. Και φυσικά δεν συμφωνούν σε καμία των περιπτώσεων με τον τρόπο αντιπολίτευσης που επιβάλλει το δίδυμο στον Αλέξη Τσίπρα. Και ως φαίνεται, ο Αλέξης Τσίπρας είναι όμηρος των ιδεοληψιών διαφόρων εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Και όταν μιλάμε για ιδεοληπτικούς, δεν εννοούμε στελέχη που επιμένουν σε μία συγκεκριμένη ιδεολογική κατεύθυνση, αλλά ανθρώπους όπως ο Πολάκης και ο Βαξεβάνης και αρκετοί άλλοι που προτιμούν τη λάσπη, το ψέμα και τον οχετό του διαδικτύου για να πλήξουν την κυβέρνηση. Και παρά το γεγονός ότι δεν τους βγαίνει, επιμένουν. Από την ημέρα που ο λαός τούς έστειλε στην αντιπολίτευση, δεν υπάρχει κάποιο θέμα της επικαιρότητας που να μην ενεργοποιήσουν τα τρολ που με 60 λεπτά του ευρώ (ανά ανάρτηση) δηλητηριάζουν το διαδίκτυο.

Φυσικά οι περισσότεροι θυμούνται ότι ανάλογα είχε πράξει η Κουμουνδούρου και το διάστημα 2011-2014, όταν μέσω του διαδικτύου «πυροβολούσαν» μέσω πληκτρολογίου τούς τότε πρωθυπουργούς και τούς τότε υπουργούς. Μόνο που τώρα έχουν γνώση οι φύλακες και όλες οι προσπάθειες πέφτουν στο κοινό.

Χαμένος

Τελικά, τι κέρδισε ο Αλέξης Τσίπρας από τη συζήτηση της Πέμπτης στη Βουλή; Επί της ουσίας, τίποτα. Ή, πιο σωστά, βγήκε εκτεθειμένος σε ένα κοινό, το οποίο ενδιαφέρεται να το κερδίσει. Ο λόγος για το λεγόμενο κέντρο. Όμως, όσο συνεχίζει να στηρίζει τον Πολάκη, τόσο ο συγκεκριμένος χώρος θα απομακρύνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων μεταγραφέντων από το ΠΑΣΟΚ και ειδικά των «σημιτικών», όπου όντως διακρίνονται για τη μετριοπάθειά τους. Τουναντίον, οι έξαλλοι «τσοχατζοπουλικοί», αλλά και οι «κηπουροί» του Παπανδρέου αρέσκονται στη λασπολογία. Πάντως, για να πούμε και του στραβού το δίκιο, βρήκαν τον δάσκαλό τους από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και μόνο η υπενθύμιση για το τι έλεγε ο Γιάννης Ραγκούσης είναι αρκετό για να αναδείξει το σούπερ μάρκετ του ΣΥΡΙΖΑ: «Αρρωστημένα εγωπαθής ο Τσίπρας, ο πιο ανέντιμος πολιτικός της Μεταπολίτευσης. Ο Τσίπρας είναι τόσο λίγος, που σε κάνει να νιώθεις ότι όταν τον επικρίνεις είναι σαν να κλέβεις εκκλησία. Ο Τσίπρας έχει τελειώσει πολιτικά. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα φύγει μόνος του ή εξαναγκασμένος». Προφανώς, ο κ. Ραγκούσης θα έχει ζητήσει ταπεινά συγγνώμη για τα όσα έλεγε για τον κ. Τσίπρα για να μπορεί να κάθεται δίπλα του.

Και το ότι χάνεται ο χώρος του κέντρου για τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται και από τα όσα είπε για τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης η γνωστή συγγραφέας Σώτη Τριανταφύλλου, η οποία ήταν από τις πρώτες που υπέγραψε κείμενο στήριξης της Λίνας Μενδώνη: «Πιστεύω ότι ο κ. Τσίπρας έχει παρασυρθεί από ένα μεγάλο κύμα. Στα νεανικά του χρόνια τον παρέσυρε το κύμα του ΚΚΕ και των καταλήψεων –ένα κύμα που καταπλάκωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση εξαιτίας του λαϊκισμού και της ανοησίας του ΠΑΣΟΚ– τώρα, τον παρασύρει ένα αριστερίστικο κίνημα με υπερβολική ευρύτητα που αγκαλιάζει μια ποικιλία από γκρουπούσκουλα. Ο κ. Τσίπρας δεν θέλει να απογοητεύσει τους οπαδούς του, τα μέλη της αγέλης. Πιστεύω ότι βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση, σε παγίδευση. Πολλοί άνθρωποι –όχι το κοινό των social media το οποίο συμβουλεύονται τα κόμματα– έχουν αρχίσει να πιστεύουν ότι η δημοκρατία έχει ξεχειλώσει και ότι οι νόμοι γίνονται αντικείμενο παρερμηνείας με αποτέλεσμα να αυτοαναιρούνται. Ήδη, η αριστερά, η οποία εκφράζει περίπου τον μισό πληθυσμό, προσπαθεί να καταλύσει τη δημοκρατία».

Ήδη αρκετοί κεντροαριστεροί πολίτες βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αμηχανία. Ενώ όσοι ανήκουν στο αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει αμαθείς μάζες, υστερική και αγράμματη νεολαία. Υποστηρίζουν πως το κοινό του είναι ο όχλος, όχι ο πολίτης. Τι κάνει γι’ αυτό ο Αλέξης Τσίπρας; Τίποτα απολύτως. Ή πιο σωστά, φοβάται να πάρει αποστάσεις από ακραίους. Είναι πλέον κοινή πεποίθηση πως εάν έθετε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας τον Πολάκη και την Ελευθεριάδου θα κέρδιζε παρά θα έχανε, και θα ανάγκαζε και τον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε αντικατάσταση της Μενδώνη. Και τα οφέλη θα ήταν από τον χώρο της κεντροαριστεράς, καθώς όλοι όσοι έχουν αμφιβολίες για τη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, θα πείθονταν να γίνουν συνοδοιπόροι.