Πάνω από μισό δισ. ευρώ για το «φοιτητικό καραμίδι»

Μετά από τις πανελλαδικές εξετάσεις και την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής των μαθητών στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, η αγωνία γωνιών και πρωτοετών φοιτητών μετατοπίζεται στο ζήτημα της εύρεσης σπιτιού. Το εγχείρημα μόνο εύκολο δεν είναι –εξ ου και η αγωνία– καθώς ο πληθωρισμός και η ακρίβεια έχουν δημιουργήσει ένα στραγγαλιστικό σπιράλ για τους οικογενειακού προϋπολογισμούς: αφενός έχει μειωθεί το διαθέσιμο εισόδημα αφετέρου τα ενοίκια της φοιτητικής –και όχι μόνο– στέγης έχουν εκτοξευτεί στη… στρατόσφαιρα. Αποτέλεσμα; Δεν είναι λίγοι οι επιτυχόντες των Πανελλαδικών που κάνουν την ακαδημαϊκή επιλογή τους με κριτήριο την εγγύτητα της σχόλης με τον τόπο της μόνιμης κατοικία τους, αφού δεν υπάρχει η δυνατότητα συντήρησης ενός έστω και μικρού φοιτητικού νοικοκυριού σε μια άλλη πόλη. Αυτό το γνωρίζουν καλά στην οδό Ανδρέα Παπανδρέου στο Μαρούσι όπου στεγάζεται το υπουργείο Παιδείας γι’ αυτό και οι αρμόδιες υπηρεσίες «τρέχουν» ένα εκτεταμένο κατασκευαστικό πρότζεκτ καινούργιων φοιτητικών εστιών και ανακαίνισης-επισκευής όσων ήδη υφίστανται. Το κόστος για το λεγόμενο «φοιτητικό καραμίδι» ξεπερνάει το μισό δισεκατομμύριο ευρώ, εκ των οποίων τα €405.000.000 θα απορροφηθούν για την ανέγερση εστιών στα πανεπιστήμια Κρήτης, Θεσσαλίας και στο ∆ηµοκρίτειο Πανεπιστήµιο, ενώ περίπου €200.000.000 θα διοχετευτούν για τη δημιουργία επιπλέον 2.200 κλινών στα πανεπιστήμια Δυτικής Αττικής και Δυτικής Μακεδονίας, με τη διαδικασία να βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο. Επιπρόσθετα, το Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης κατασκευάζει 620 κλίνες στο Πανεπιστήμιο Πατρών και 67 κλινών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στο υπουργείο εξετάζεται, τέλος, η διεύρυνση των δικαιούχων του στεγαστικού επιδόματος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας.

Το πρόβλημα είναι ότι πέρα από την πρόθεση και την εξασφάλιση της χρηματοδότησης δεν επαρκεί ο χρόνος για να ολοκληρωθεί εγκαίρως η δράση που θα απάλυνε την κατάσταση. Οπότε το «τρεχάτε ποδαράκια μου» συνεχίζεται κατακαλόκαιρο για τους γονείς των πρωτοετών φοιτητών.