Στο άβατο του Ρέντη

Για τον νέο Ολυμπιακό θα σου γράψω σήμερα. Αυτόν που τραβάει τεσσάρες ταρίφες στο Καραϊσκάκη. Κι εκεί που ετοιμάζεσαι να το ξεκινήσεις το κομμάτι, σου έρχεται μήνυμα στο κινητό. Βγήκαν οι διαιτητές, σου λέει. Μάλιστα.

Και ποιος του όρισε; Ο Μάνταλος; Ο Καπέλα; Ο Μπαλτάκος; Ποιος τους όρισε; Μήπως κανένα παρατρεχάμενος έξω από την ΕΠΟ, τώρα που έφυγε ο Μπένετ; Πάμε παρακάτω.

Ο Πορτογάλος Τιάγκο Μαρτίνς, σου λέει, θα σφυρίξει Παναθηναϊκός – ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο. Μάλιστα. Είναι το μεγάλο ντέρμπι. Σωστά ο κόσμος ήθελε να ξέρει ποιος θα το σφυρίξει. Άπαξ και χάσει ο Παναθηναϊκός στο καπάκι, αντίο σας με δυο ήττες κολλητές. Και βάζουν τον Τιάγκο Μαρτίνς, που μοιράζει τις κίτρινες και τις κόκκινες σαν στραγάλια.

Για μένα, άλλο είναι το μεγάλο παιχνίδι, όχι το ντέρμπι. ΠΑΣ Γιάννινα – Ολυμπιακός είναι. Στους Ζωσιμάδες. Εκεί θα παιχτεί όλο το παιχνίδια για αρχή. Και ποιος θα το σφυρίξει; Ο Μανούχος, βέβαια. Και στο VAR ο Παπαδόπουλος. ‘Αχαστο δίδυμο. Φούστα – μπλούζα – ταγεράκι.

Τι χαμπάρια με τον Μανούχο και τον Παπαδόπουλο; Θα δείξει. Κανένας δεν προδικάζει, άδικο πράγμα είναι αυτό, η δίκη προθέσεων, επειδή ο Μανούχος είναι αυτός που είναι. Ένα πράγμα θα σου πω. Ότι στα ντέρμπι το καρπούζι θα τρώγεται στην μέσα. Στα μικρά ματς θα παιχτεί το πρωτάθλημα. Ξέφυγα πολύ, όμως.

Για το νέο Ολυμπιακό θα σου γράψω. Που πάει τρένο. Και με την Φράιμπουργκ, καλά έπαιξε, αλλά ήταν και άτυχος. Κι η ατυχία, μέσα στο παιχνίδι ήταν. Όταν, δηλαδή, ο Ολυμπιακός έβαζε γκολ στο ενενήντα φεύγα με την Μαρσέιγ, σέντρα Βαλμπουενά, κεφαλιά Χασάν, ήταν καλά;

Να το ξεμπερδέψουμε: Αυτός ο Ολυμπιακός, τίνος είναι ρε. Του Αντώνη του Κορδόν ή του Μαρινάκη του Βαγγέλη και του Μιλτιάδη του πιτσιρικά γιού του; Σοβαρά μιλάμε τώρα. Και των τριών είναι.

Ο Κορδόν είναι μάγος. Όλο αυτό το πράγμα που βλέπεις το καινούργιο, αυτός το έφερε. Αλλά το κυριότερο δεν είναι αυτό, μάστορα. Το κυριότερο είναι ότι πούλησε. Βάρεσε πόρτες και να σπρώξει ένα κάρο παίκτες και να πάρει το ευρώπουλο ο Μαρινάκης. Στο σύνολο, καμιά τριαντάρα εκατομμύρια έφερε στην ΠΑΕ. Μέχρι έναν Τσούμιτς πλήρωσε, σου λέει, κάπου 200.000 χιλιάρικα. Ένας Σέρβος ήταν αυτός ο Τσούμιτς.

Περνούσε μια μέρα έξω από το Καραϊσκάκη για να πάει για καφέ πέρυσι και τον βούτηξαν, για να παίξει μπάλα. Έτσι γινόταν οι μεταγραφές πέρυσι. Ο Κοδρόν πούλησε τον Ραντζέλοβιτς ενάμιση μιλιόνι στην Ρωσία, ρε, τι να λέμε τώρα. Και χωρίς να έχει σπουδάσει χρηματοϊκονομικά σαν τον Κασσελάκη στην Αμερική. Και χωρίς να έχει δουλέψει και στην Goldman Sachs. Μαγκίτης ο Κοδρόνης, του έφερε του Μαρινάκη μια τριαντάρα από τις πωλήσεις. Που πας μακριά, ρε. Πουλήθηκε ο Ρέαμπτσιουκ 7.5 μιλιόνια από τον Αντόνιο. Τέλος. Ένας παίκτης που μόνο έτρεχε μπροστά και γύριζε την μπάλα πίσω. Άσε το άλλο, που πούλησε τον Αμπουμπακάρ Καμαρά, που δεν μυρίζει το γκολ ούτε με σφαίρες.

Πάμε παρακάτω. Ο Κορδόν τον τελευταίο παίκτη που έφερε στον Ολυμπιακό ήταν ο Πορόζε, πως τον λένε αυτόν τον πιτσιρικά. Καμία σχέση με τον Γιόβετιτς. Τον Μαυροβούνιο τον έφερε ο Μιλτιάδης και μαγκιά του, δηλαδή. Τσαμπουκά. Άλλη κλάση είναι ο Στέφανος από το Μοντενέγκρο. Και μετά, ο Βαγγέλης έφερε τον Σολμπάκεν από την Ρόμα. Αφού μίλησε με την Λίνα, ότι ο Μουρίνιο τον έχει για δόσιμο δανεικό, τον άρπαξε ο Μαρινάκης. Μια χαρά παίκτης είναι κι αυτός.

Τώρα, θα πεις, ο Μαρτίνεθ, τι ρόλο παίζει; Ρωτήθηκε από κανέναν αν ήθελε τον Γιόβετιτς και τον Σολμπάκεν; Όχι, δεν ρωτήθηκε. Ούτε ο Κορδόν ρωτήθηκε. Γιατί πράγμα, να ερωτηθούνε, δηλαδή, για να καταλάβω. Αν πρέπει ο Ολυμπιακός να πάρει έναν παίκτη παγκόσμια κλάση όπως ο Μοντενέγκρος; Ή για να μην έρθει ο Σολμπάκεν που μαζί με τον Χάαλαντ της Μάντσεστερ Σίτι και τον Όντεγκααρντ της Άρσεναλ, σκορπάμε πανικό με την εθνική Νορβηγίας; Πλάκα κάνουμε τώρα;

Το προχωράω. Γιατί ο Μαρινάκης πήρε τον Κορδόν; Για να φτιάξει μία ομάδα με καλούς παίκτες να παίζουνε και εναντίον του Μανούχου και του Παπαδόπουλου και να τους νικάνε. Αυτό ήταν το σκεπτικό, μάστορα. Όπως έλεγε κάποτε ο μακαρίτης ο Σάββας Θεοδωρίδης, «φτιάξτε ομάδες να νικάτε και την διαιτησία».

Και τι ομάδα έφτιαξε ο Κορδόν; Καλή, αλλά όχι πολύ καλή και θα σου πω γιατί. Να τα πάρουμε ένα – ένα από την αρχή. Ο Πασχαλάκης με τον Τζολάκη έχουν ένα καλό δίδυμο. Ο Πασχαλάλης είναι μακράν ο καλύτερος στην Ελλάδα κάτω από το τέρμα, αλλά να βγει μέχρι την μικρή περιοχή, αντίο σας. Δεν το’ χει. Δυο μέτρα άντρας είναι, αλλά δεν θα πιάσει ποτέ από το σβέρκο τον αντίπαλο πρώτα και μετά την μπάλα. Δεξί μπακ ο Ολυμπιακός βρήκε για τρία χρόνια. Μακράν κορυφαίος είναι ο Ροντινέι. Τα πάντα όλα και δημιουργεί φάσεις για γκολ. Ποιος είναι η αναπληρωματικός του Βραζιλιάνου; Ο Κίνι και ο Θανασάκης ο Ανδρούτσος. Ο Κίνι είναι παίκτης – παίκτης, αλλά μπροστά, χάνεται. Δεν μπορεί να φτιάξει κατάσταση στα αντίπαλα καρέ. Αν ενσωματωθεί ο Μπιανκόν, αυτός θα είναι ο αντικαταστάτης του Ροντινέι.

Αριστερό μπακ ο Ορτέγκα. Μάλιστα. Καλός παίκτης ο Ορτέγκα. Και μαρκάρει και προωθείται και διεμβολιστής είναι και ωραία σέντρα έχει. Θυμήσου την κουβέντα που σου λέω. Μόλις γίνει καλά ο Ρίοτσαρντς, ο Ορτέγκα θα κάτσει στον πάγκο. Ο υγιής Ρίτσαρντς έχει παίξει μια σεζόν στην Μπάγερν. Τραυματίστηκε, έφυγε, χάθηκε. Γι αυτό και η Νότιγχαμ τον έστειλε στον Ολυμπιακό.

Στα κεντρικά μπακ υπάρχει θέμα. Αυτό βλέπω εγώ. Ο Ρέτσος είναι μπαλαδόρος, μπορεί να κατεβάσει την μπάλα, να δημιουργήσει από πίσω, να κάνει built Up που λένε οι Τσώχοι και οι Σαμπράκοι και χωρίς να ξέρουν πως γίνεται. Μια χαρά είναι ο Ρέτσος. Είναι, όμως, ο αμυντικός, που θα τον πλησιάσει ο επιθετικός και θα πει ότι εδώ, μπλέξαμε; Με την καμία. Ο δε Φρέιερ, που αποκτήθηκε για την πρώτη μπάλα, την πρώτη κεφαλιά, δεν είναι σόι. Ούτε αυτός είναι για να παίρνει το σκαλπ του σέντερ φορ. Ο Ντόι είναι, αλλά ο Μαρτίνεθ δεν τον θεωρεί ακόμα έτοιμο για μεγάλα πράγματα. Ο δε Πορόζο, μπορεί να παίξει μπάλα, αλλά όχι, ακόμα. Σε κανα μήνα, δύο.

Στα χαφ, ο Έσε βγήκε λίρα εκατό. Ποιος όμως είναι από πίσω του στο «6»; Ο κανένας. Ο Μαρτίνεθ είχε ζητήσει εξάρι από τον Κορδόν. Γιατί δεν πήρε κι άλλο εξάρι ο Αντόνιο; Ο Αλεξανδρόπουλος δεν είναι εξάρι, ούτε ο Ιμπόρα. Είναι περισσότερο οχτάρια. Αυτό είναι μεγάλο θέμα. Ο Μαντί Καμαρά, όλα καλά στο «8». Από εκεί και πέρα, πας στην επίθεση. Ο Μαρτίνεθ βρήκε τον μπελά του με τον Ελ Κααμπί και τον Γιόβετιτς. Ποιος είναι ο βασικός; Τώρα, θα πεις, έχει σημασία, όταν ο Ολυμπιακός θα δίνει δυο ματς κάθε εβδομάδα με Ευρώπες και Ελλάδες; Είναι. Αλλιώς είναι να ξέρει ο άλλος ότι είναι αυτός βασικός και δεν περιμένει να γίνει αλλαγή ο βασικός για να παίξει. Όπως και να’ χει, όποιος και να παίζει, είναι δυο παίκτες συνδεδεμένοι με το γκολ.

Τα άλλα, τα περιφερειακά, είναι μια χαρά. Ο Φορτούνης μπορεί να παίξει παντού, όπως και ο Μπιέλ, όπως και ο Ποντένσε και ο Μασούρας. Κι ο Καρβάλιο μπορεί, αλλά είναι λίγος σε σχέση με τους αλλους.  Αυτή είναι μεγάλη υπόθεση για τον Ολυμπιακό στην επίθεση. Αυτό το γύρω – γύρω όλοι σε τέτοιο ποιότητα δεν έχει κανένας. Εκεί θα ποντάρει ο Ολυμπιακός να νικάει και τους Μανούχους και τους άλλους εξυγιαντές. Χωρίς να είναι και σίγουρο. Όμως, ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει ομάδα. Κάθε αγνωστική που περνάει γίνεται και καλύτερος. Τον Σκάρπα δεν τον βάζω μέσα. Πιο πολύ σκράπας μοιάζει.