Σύμβολο κατά του ρατσισμού ο Κουλιμπαλί
Σύμβολο στη μάχη κατά του ρατσισμού έχει γίνει ο Καλιντού Κουλιμπαλί. Ο Σενεγαλέζος αμυντικός της Νάπολι, στον αγώνα με την Ίντερ έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης και από τότε αποφάσισε να δώσει μάχη κατά του φαινομένου που βρίσκεται σε έξαρση
«Με ευχαριστεί που θεωρούμαι σύμβολο στον αγώνα κατά του ρατσισμού, αλλά ταυτόχρονα λυπάμαι, γιατί το 2019, δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία ανάγκη για ένα σύμβολο για τον σκοπό αυτό. Ο κόσμος έχει σημειώσει μεγάλη πρόοδο, αλλά αν έχουμε να αγωνιστούμε ενάντια σε αυτά τα πράγματα σημαίνει ότι κάνουμε βήματα πίσω», τόνισε ο Κουλιμπαλί.
«Όταν έφτασα στην Ιταλία δεν αντιλαμβανόμουν τα συνθήματα εναντίον των Ναπολιτάνων, γιατί είχα επικεντρωθεί στο ποδόσφαιρο, αλλά όταν άρχισα να τα συνειδητοποιώ, ήμουν έκπληκτος. Σκέφτομαι τον Ινσίνιε που όλοι του φωνάζουν όταν παίζει με τη Νάπολι, αλλά όταν είναι στην Ιταλία όλη η Ιταλία τον υποστηρίζει. Η Νάπολι είναι μια όμορφη πόλη και χρειάζεται να προσπαθήσει και γι αυτό. Αυτοί που φωνάζουν τα συνθήματα στα γήπεδα είναι λίγοι, αλλά όποιοι και εάν είναι, πρέπει να σκεφτούν δύο φορές πριν το κάνουν αυτό. Στην Γαλλία δεν είχα ποτέ προβλήματα σχετικά με το γήπεδο και την ζωή. Μεγάλωσα με πολλούς ξένους φίλους, Τούρκους, Άραβες της Βόρειας Αφρικής, Γάλλους, Σενεγαλέζους, δεν υπήρχαν ποτέ προβλήματα. Για εμένα η Γαλλία, από αυτήν την άποψη είναι διαφορετική, υπάρχουν επίσης στην εθνική πάντα πολλοί μαύροι παίκτες και δεν υπήρξε ποτέ πρόβλημα. Είναι μια χώρα με πολλές κουλτούρες στον πληθυσμό, είναι μπροστά σε αυτό», πρόσθεσε.
Ο Κουλιμπαλί υπογράμμισε ότι η καταπολέμηση των διακρίσεων πρέπει να ξεκινά από τα σχολεία: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα δημοφιλές άθλημα και αυτό μας βοηθά, είναι στο χέρι όλων των παικτών για να πάρουν τα μέτρα που είναι αναγκαία για την καταπολέμηση των διακρίσεων. Μπορούμε να το κάνουμε, έχουμε ήδη κάνει πολλά και μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα για την καταπολέμηση των διακρίσεων και του ρατσισμού. Από τότε που γεννήθηκα, διδάχθηκα την αξία του να είναι όλοι ίσοι. Για εμένα είναι ένας σημαντικός αγώνας και σε αυτές τις είκοσι ημέρες έχω αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερη ωριμότητα. Μία καλή στιγμή ήταν πριν από έναν χρόνο, όταν πήγα να μιλήσω για το θέμα σε ένα σχολείο στο Μιλάνο. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε από τα σχολεία για να διδάξουμε αυτές τις αξίες. Στο γιο μου, εγώ δεν πρέπει να το εξηγήσω και ακόμη και στο σχολείο του ένιωσα τόση υποστήριξη από τους φίλους του, γιατί για εκείνους είναι φυσιολογικό να πιστεύουν ότι όλα τα παιδιά είναι ίσα».