ΣΥΡΙΖΑ: Ενότητα για τα μάτια του κόσμου και μέχρι την πρώτη μπαλωθιά

“Ο βασιλιάς Αλέξης πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς Στέφανος” αναφώνησαν το βράδυ της Κυριακής στον ΣΥΡΙΖΑ έπειτα από την καθαρή νίκη του Στ. Κασσελάκη επί της Έφης Αχτσιόγλου –56,04% έναντι 43,96% έγραψε το κοντέρ–, αλλά τους χορούς και τα νταούλια της 24^ης Σεπτεμβρίου είναι βέβαιο ότι ακολουθούν εξαιρετικά δύσκολες και αβέβαιες επόμενες ημέρες για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος έμπειρος πολιτικός αναλυτής για να καταλάβει ότι η ανταλλαγή συγχαρητηρίων ανάμεσα στους δύο μονομάχους δεν είναι αρκετή για να διατηρηθεί η ενότητα του κόμματος.

Οι διαφορές ανάμεσα στις εσωκομματικές ΣΥΡΙΖΑϊκές φατρίες-τάσεις δεν ήταν ούτε κρυφές ούτε μικρές, αλλά στη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας πήραν τερατώδεις και κυρίως τοξικές διαστάσεις που πλέον τις κάνει να φαντάζουν ανυπέρβλητες. Εξ ου και το πρωτοσέλιδο της έντυπής έκδοσης της «Α» το Σαββατοκύριακο ότι η προεδρική εκλογή στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ουσιαστικά «Κάλπη διάσπασης» το οποίο εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώθηκε πριν ξημερώσει η 25^η Σεπτεμβρίου.

Απόδειξη πρώτη η μόλις 20 λέξεων τοποθέτηση του Ευκλείδη Τσακαλώτου που το βράδυ της Κυριακής περιορίστηκε στο να πει ότι «Η Αριστερά είναι εδώ. Είναι μαθημένη στα δύσκολα. Με παρακαταθήκη τις νίκες, τις ιδέες και τις αξίες μας, συνεχίζουμε πάντα αριστερά», χωρίς μάλιστα να πει ένα τυπικό «συγχαρητήρια» στον νικητή Στέφανο Κασσελάκη.

Απόδειξη δεύτερη η όχι και πολύ συντροφική προτροπή του Ευάγγελου Αποστολάκη προς τους εσωκομματικούς αντιπάλους του Στ. Κασσελάκη ότι «δεν είναι εύκολο να καταπιείς το γεγονός πως κάποιος σε 20 μέρες προεκλογικής καμπάνιας κατάφερε να πάρει το κόμμα στα χέρια του και με τέτοια διαφορά» και πως κατόπιν αυτής της εξέλιξης «όλοι συνειδητοποιούν την πραγματικότητα. Αν δεν το κάνουν υπάρχουν και άλλοι δρόμοι».

Απόδειξη τρίτη η αμηχανία που ήδη εκφράζουν τα μπαρουτοκαπνισμένα στελέχη της Κουμουνδούρου όπως ο Πάνος Σκουρλέτης που σκιαγραφούν την επόμενη ημέρα στον ΣΥΡΙΖΑ ως μία περίοδο με «πολλά ερωτηματικά και πολλές αβεβαιότητες».

Απόδειξη τέταρτη ο χαρμόσυνες μπαλωθιές του Παύλου Πολάκη, μέντορα για να μην ξεχνιόμαστε του νέου αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ότι στην νέα πορεία που οραματίζεται για το κόμμα υπό την ηγεσία Κασσελάκη «ΧΩΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ, ΜΠΟΡΟΥΝ και ΑΝΤΕΧΟΥΝ!!». Σε απλά… σφακιανά, σε όποιον δεν αρέσει το αποτέλεσμα, μπορεί να πάρει τα μπογαλάκια του (ή να του τα δώσει η νέα ηγεσία) στο χέρι και να πάει σε άλλη πολιτική παραλία.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι η διαφαινόμενη διάσπαση δεν θα χτυπήσει αύριο το πρωί την πόρτα της Κουμουνδούρου, έστω κι αν υπάρξουν –πράγμα όχι απίθανο– αποχωρήσεις μικρότερου βεληνεκούς στελεχών ή μελών από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα υπάρξει μια περίοδος ανοχής ή έστω και με σφιγμένα τα δόντια υπομονής αλλά ο μέσος νους αδυνατεί να συλλάβει πώς θα γεφυρωθεί το χάσμα που έχει δημιουργηθεί και με ποιο τρόπο θα συστοιχηθούν από σήμερα η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Χαρίτσης και ο Ηλιόπουλος με τον Κασσελάκη, τον Παππά, τον Πολάκη και την Τζάκρη, όταν οι ΣΥΡΙΖΑΙοι που πήγαν στην κάλπη του νέου αρχηγού έκαναν λόγο προεκλογικά στα social media για «αποπαρασίτωση του κόμματος».

Η λογική λέει ότι αυτές οι συμμαχίες δεν κρατούν και απλώς αναζητούν την αφορμή, την πρώτη… μπαλωθιά, που θα φέρει την οριστική ρήξη.