Το ΠΑΣΟΚ του Μητσοτάκη επιφορτίζεται με τις μεταρρυθμίσεις

«Οι εκλογές κρίνονται στο Κέντρο». Η συγκεκριμένη φράση, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά την δεκαετία του ’90 προκάλεσε την δυσαρέσκεια και των καθαρόαιμων λαϊκών δεξιών, αλλά και των ακραιφνών σοσιαλιστών του ΠΑΣΟΚ. Κι όμως από το 1996 και μετά ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία πρώτα κέρδιζαν την υποστήριξη των κεντρώων ψηφοφόρων και μετά τις εκλογές.

Βέβαια οι φανατικοί και από τις δύο πλευρές, αλλά και στελέχη της αριστεράς κατηγορούσαν μόνιμα τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως κεντρώους ως απολιτίκ, κάτι ως… μίασμα της κομματοκρατούμενης κοινωνίας. Έτσι φτάσαμε κατά την διάρκεια τη θητείας του ΣΥΡΙΖΑ να αποκαλούνται από στελέχη της Κουμουνδούρου, αλλά και από τα ΜΜΕ που πρόσκεινται φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ οι λεγόμενοι κεντρώοι ψηφοφόροι ως «κυρ-Παντελήδες» με προφανή περιπαικτική διάθεση.

Οι «κυρ-Παντελήδες» προέρχονται στην πλειοψηφία τους από την μεσαία τάξη είναι ως επί το πλείστον αστοί και μικροαστοί και σπάνια τοποθετούνται επί των πολιτικών ζητημάτων. Δεν πάνε σε διαδηλώσεις, δεν είναι μέλη κομμάτων και δεν έχουν σταθερή αναφορά στα πολιτικά. Συνήθως είναι αυτοί που διαβάζουν τα προγράμματα των κομμάτων και είναι αυτοί που με βάση τις ψήφους τους γέρνουν την πλάστιγγα προς την μία, ή την άλλη πλευρά. Ο πρώτος που κατάλαβε την σημασία των κεντρώων ψηφοφόρων ήταν ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος μετά από την επικράτηση του στο κέντρο επιχείρησε και διείσδυση στην κεντροδεξιά. Το ίδιο κάνει με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος με τη σειρά του έχει καταφέρει μία τεράστια διείσδυση στην κεντροαριστερά.

Μπορεί ακραιφνείς δεξιοί να παραξενεύτηκαν όταν ο κ. Μητσοτάκης άρχισε την στροφή προς το κέντρο από το 2016 που εξελέγη πρόεδρος της Ν.Δ. και να έδειξαν δυσθυμία όταν χρησιμοποίησε ουκ ολίγα στελέχη του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικές θέσεις.

Όμως η επιμονή του κ. Μητσοτάκη δικαιώθηκε. Αφενός μεν οι δημοσκόποι ανακοίνωσαν με βάση τις μετρήσεις τους, αλλά και το exit poll ότι οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως κεντρώοι ψηφοφόροι αποτελούν το 30-35% του εκλογικού σώματος. Δηλαδή από τα εννέα εκατομμύρια που είναι εγγεγραμμένα στους εκλογικούς καταλόγους οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως κεντρώοι ξεπερνούν τα τρία εκατομμύρια. Και συνήθως όπως επισημαίνουν οι αναλυτές «στην ομάδα αυτή υπάρχουν οι λιγότεροι που απέχουν των εκλογικών αναμετρήσεων».

Με βάση τα αποτελέσματα
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου από τους 5.273.072 που ψήφισαν, με βάση τους δημοσκόπους, οι κεντρώοι ξεπερνούν το ενάμιση εκατομμύριο. Σύμφωνα με τα στοιχεία το 37% των κεντρώων ψήφισε τη Ν.Δ. Δηλαδή μιλάμε για 832.000 ψηφοφόρους, σχεδόν το 1/3 των συνολικών ψηφοφόρων του κυβερνητικού κόμματος.

Πολύ καλό μερίδιο έλαβε και το ΠΑΣΟΚ, κάτι που αναμενόταν με την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος πείθει περισσότερο τους κεντρώους έναντι της αείμνηστης Γεννηματά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ το επέλεξαν σχεδόν 475.000 ψηφοφόροι του κέντρου. Δηλαδή το 70% των συνολικών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Και αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ ακόμη έχει πολύ δουλειά σε ό,τι αφορά τους λεγόμενους κεντροαριστερούς ψήφους. Τέλος τον ΣΥΡΙΖΑ τον εμπιστεύθηκαν 193.000 κεντρώοι, μόλις το 15% των συνολικών ψηφοφόρων που έλαβε στις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Όπως γίνεται αντιληπτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του κεντρώου χώρου εδώ και χρόνια και με τις επιλογές των προσώπων στο νέο κυβερνητικό σχήμα αποφάσισε πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ. Κι όπως λένε: «Το ΠΑΣΟΚ του Μητσοτάκη επιφορτίζεται με τις μεταρρυθμίσεις». Η είσοδος του Γιώργου Φλωρίδη στην κυβέρνηση ολοκληρώνει έναν κύκλο διεύρυνσης της Ν.Δ. προς το εκσυγχρονιστικό Κέντρο.

Επί Μητσοτάκη έγινε η μεγαλύτερη εισδοχή πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε κυβερνητικές -και όχι μόνο- θέσεις. Οι κ.κ. Φλωρίδης και Χρυσοχοΐδης έχουν τώρα αναλάβει δύο κομβικά υπουργεία, το Δικαιοσύνης και το Υγείας αντίστοιχα. Επίσης σε κομβικό υπουργείο, το Παιδείας, το ανέλαβε ο Κυριάκος Πιερρακάκης, προερχόμενος επίσης από το ΠΑΣΟΚ.

Η «τρόικα» Φλωρίδης, Πιερρακάκης και Χρυσοχοΐδης είναι μεταρρυθμιστές και οι τομείς Δικαιοσύνης, Παιδείας και Υγείας, αντίστοιχα, χρειάζονται επιτακτικά τις ευρύτερες και βαθύτερες μεταρρυθμίσεις. Είναι, επομένως, «το ΠΑΣΟΚ του Μητσοτάκη» που επιφορτίζεται τώρα με το βαρύτερο έργο μετασχηματισμού του κράτους, στη Μεταπολίτευση.

Ήδη από την προηγούμενη τετραετία κρίσιμο ρόλο στην κυβέρνηση Μητσοτάκη έπαιξαν οι Γιώργος Γεραπετρίτης, Άκης Σκέρτσος, Λίνα Μενδώνη, Τάκης Θεοδωρικάκος, Χάρης Θεοχάρης, Θόδωρος Λιβάνιος, Μάριος Θεμιστοκλέους, Γιώργος Τσακλόγλου κ.ά. αφήνοντας θετικότατο αποτύπωμα και διακρίθηκαν για το έργο τους. Πλην του κ. Θεοδωρικάκου, όλοι βρίσκονται ξανά στην κυβέρνηση. Αντιδράσεις στη ΝΔ δεν υπάρχουν, αφού όλοι ομολογούν ότι η διεύρυνση και το άνοιγμα στο Κέντρο χάρισαν την τριπλή εκλογική νίκη στον Κ. Μητσοτάκη.

Η διαφορά είναι ότι το «ΠΑΣΟΚ του Μητσοτάκη» είναι κυρίως εκσυγχρονιστικό, ενώ από το κανονικό ΠΑΣΟΚ λείπει αυτό το είδος στελεχών. Εκεί θα παιχθεί, όμως, η πολιτική κυριαρχία, τα επόμενα χρόνια, στο Κέντρο. Θα την κερδίσει όποιος καταφέρει βαθιές τομές, όποιος φέρει μια επανάσταση στα παλαιά δίπολα.