Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά για να δούμε τι έχει πετύχει ο Παναθηναϊκός μέχρι τώρα και τι πρόκειται να συναντήσει στα επόμενα παιχνίδια, που το πρόγραμμά του ζορίζει πάρα πολύ.

Από την ημέρα της κλήρωσης, είχαμε σημειώσει ότι η ομάδα του Γιάννη Αναστασίου έχει το πιο βατό πρόγραμμα σε σχέση με τις άλλες ομάδες που κυνηγούν την είσοδο στην πεντάδα. Δεν είχε ούτε ένα ντέρμπι αλλά μόνο τις δύσκολες εξόδους σε Νέα Σμύρνη και Χανιά. Σε κανένα από τα δύο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια δεν πήρε «τρίποντο», ενώ είχε και τέσσερα παιχνίδια στην έδρα του, που δεν είχε και την απόλυτη συγκομιδή. Έκανε γκέλα με τη Βέροια και πήρε συνολικά 11 βαθμούς, που με τον συνδυασμό αποτελεσμάτων άλλων ομάδων τον έχουν πλασάρει στην 3η θέση.

Μέσα σε όλα, για τη διαμόρφωση του θετικού κλίματος βοήθησε και η νίκη με τον Εργοτέλη στο Κύπελλο.

Αφού λοιπόν είδαμε τι προηγήθηκε, αξίζει να δούμε τι ακολουθεί, γιατί τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Σημαντική παράμετρος είναι ότι το παιχνίδι της ομάδας έχει αρχίσει και διορθώνεται και οι παίκτες βγάζουν στο γήπεδο τα περισσότερα απ’ αυτά που ζητάει ο προπονητής τους. Αυτό, σε συνδυασμό με το φορμάρισμα κάποιων παικτών και την «προσθήκη» του Φιγκερόα, δίνει ελπίδες στον κόσμο του «τριφυλλιού».

Το δύσκολο πρόγραμμα
Η… καλημέρα στο δύσκολο πρόγραμμα γίνεται με μία από τις πιο δύσκολες έδρες του πρωταθλήματος, καθώς αύριο φιλοξενείται στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ, που μετά την ισοπαλία με τον ΟΦΗ και την ήττα στο Αγρίνιο από τον Παναιτωλικό δεν έχει την πολυτέλεια για αρνητικά αποτελέσματα.

Στη συνέχεια «χαλαρώνει» θεωρητικά με τον Πανθρακικό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας κι έχει τη δυνατότητα ή να επουλώσει πληγές από την Τούμπα ή να συνεχίσει το θετικό σερί. Σειρά έχει η Κρήτη που τον «πληγώνει» τα τελευταία χρόνια για να αντιμετωπίσει τον Εργοτέλη, και ακολουθούν δύο παιχνίδια «φωτιά και λαύρα». Πρώτο και καλύτερο το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, που τον βολεύει γιατί είναι εντός έδρας, κι αμέσως μετά στο «Κλεάνθης Βικελίδης» για να παίξει με τον Άρη που αναζητά βαθμούς. Η εξάδα του Παναθηναϊκού κλείνει εντός έδρας με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που με τις τωρινές συνθήκες θα είναι ντέρμπι πεντάδας.

Συνοψίζοντας, ο Παναθηναϊκός, στο εύκολο πρόγραμμα των έξι πρώτων αγωνιστικών, έχασε βαθμούς από ομάδες που θα κινδυνεύσουν για υποβιβασμό. Οι δύο πόντοι στο γήπεδό του με τη Βέροια κι ένα «διπλό» από Πλατανιά ή Πανιώνιο θα τον είχαν σε πολύ καλύτερη μοίρα, αφού θα είχε το «δικαίωμα» να χάσει έδαφος, στο δύσκολο πρόγραμμα που έρχεται.

Εικόνα αισιοδοξίας
Ισχύει όμως ότι ο Παναθηναϊκός είναι ανεβασμένος; Και τι είναι αυτό που άλλαξε και αποδίδει πολύ καλό ποδόσφαιρο; Υπάρχουν γεγονότα που είναι «μέρα με τη νύχτα», σε σχέση με το ξεκίνημα των παικτών, αλλά και του ίδιου του Γιάννη Αναστασίου.

Στο προηγούμενο φύλλο, είχαμε επισημάνει κάποια πράγματα, τα οποία άλλαξαν και διορθώθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που ο Παναθηναϊκός κάνει πλέον ορθολογικές επιθέσεις ενώ πολλές από αυτές καταλήγουν σε τελικές προσπάθειες.

Ο Λαγός, στα τελευταία παιχνίδια, παίζοντας μόνος του ως αμυντικός χαφ με δύο δίπλα του εσωτερικούς, κάνει πολλά τρεξίματα και πολύ ώριμο παιχνίδι για την ηλικία του. Σε σημείο που ο Μέντες, μέχρι να (και αν) φορμαριστεί, να καλύπτεται άνετα από τον πιτσιρικά. Στην επίθεση πλέον οι επιλογές είναι περισσότερες και μπορεί να γίνει κι αλλαγή στο σύστημα, ανάλογα με τις ανάγκες του παιχνιδιού και του αντιπάλου. Κάποια στιγμή, είχαμε σημειώσει ότι είναι να απορεί κανείς για τον λόγο που ήρθε ο Μπεργκ (εκτός από το 1,9 εκατ. ευρώ για τέσσερα χρόνια) στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό. Είναι τρομερός παίκτης και το μόνο που ήθελε, για να μην παίζει ξενερωμένος, είναι να αρχίσει να σκοράρει. Με την γκολάρα στο ματς με τον Αστέρα φαίνεται ότι έχει πάρει πολύ τα «πάνω» του, ενώ πλέον έχει βοήθειες από τον εξαιρετικό Κλωναρίδη και τον πολύ καλό Ντίνα, που απλά πρέπει να περιορίσει τα νεύρα του. Μέσα σε όλα, ο Λουτσιάνο Φιγκερόα είναι μια σταθερή αξία. Όπως λέγαμε και πέρυσι, που ήρθε για μισό (και ούτε) πρωτάθλημα, αν παίξει το μισό από ό,τι έπαιζε πριν από τους μεγάλους τραυματισμούς του, θα γράψει ιστορία. Δείχνει έτοιμος και οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τον έχουν «ψήσει» να βάλει ακόμη περισσότερο τα δυνατά του. Στην άμυνα, τέλος, ο Σίλντενφελντ μοιάζει βράχος και με οποιονδήποτε και να παίζει δίδυμο, δημιουργεί μια σταθερά πίσω, πάντα με τις βοήθειες του Λαγού και των εσωτερικών χαφ που καταπίνουν ασταμάτητα τα χιλιόμετρα. Και άλλα διάφορα, τα οποία τέλος πάντων είναι για προπονητές και όχι για δημοσιογράφους ή αναγνώστες.

Για να μη γίνει καμία παρεξήγηση, πρέπει να σημειώσουμε ότι όλα τα παραπάνω, στην «τρελή» ποδοσφαιρική Ελλάδα που ζούμε, μπορεί να πάνε στράφι μετά από ένα κακό αποτέλεσμα στην Τούμπα. Απλά, με τον τρόπο που αγωνίζεται πλέον το «τριφύλλι», μοιάζει σχετικά δύσκολο να ανατραπούν τόσο πολύ τα δεδομένα. Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την παρουσία του Παναθηναϊκού σε ένα γήπεδο όπως αυτό της Λεωφόρου, δίνουν μια αίσθηση ότι πράγματι κάτι καλό γίνεται και ότι μπορεί να έρθει η οικονομική εξυγίανση παράλληλα με την αγωνιστική. Δηλαδή, ο Παναθηναϊκός να πετύχει τους φθηνούς παίκτες, που θα τους κάνει και καλούς, την ώρα που ο Γιάννης Αλαφούζος, όταν δεν ασχολείται με τους διαιτητές, θα στρώνει οικονομικά την ΠΑΕ.

Κλείνοντας, να αναφέρουμε κάτι που πιθανόν να περνάει στα ψιλά. Να αναφέρουμε κάποιους παίκτες δηλαδή, μεμονωμένα, που κατά τη γνώμη μας έπαιζαν σε πολλές ομάδες της Σούπερ Λίγκας, αν όχι σε όλες. Μπεργκ, Φιγκερόα, Πράνιτς, Ζέκα, Κλωναρίδης, Σίλντενφελντ αποτελούν τον κορμό που είναι πολύ καλός. Λαγός, Τριανταφυλλόπουλος, Ντίνας, Ρισβάνης είναι κάτι παραπάνω από ανερχόμενοι. Όλοι αυτοί στο μυαλό του Αναστασίου, αλλά και στο δικό μας, μπορεί να φτιάξουν κάτι που θα είναι το λιγότερο ελκυστικό. Δεν νομίζετε;

Χαράλαμπος Μάνος