Ξέφτισε ο μύθος του Αλέξη

Από την ημέρα που ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την απόσυρση του από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ από όλα τα μήκη και τα πλάτη του πολιτικού προσωπικού της χώρας ακούγεται η ίδια ατάκα: «Είναι πολύ νέος αποκλείεται να βγει στην σύνταξη».

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Επίσης οι περισσότεροι εκ των πολιτικών όλων των χώρων συμφωνούσαν μεταξύ τύρου και αχλαδιού, ότι «αυτός φόρτωσε στον ΣΥΡΙΖΑ τον Κασσελάκη, ώστε να καθαρίσει την αριστερή πλευρά και να επιστρέψει σε άσπρο άλογο». Για τις εκτιμήσεις αυτές προσέφερε και ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός την «καύσιμη ύλη». Τα ταξίδια σε Ιταλία και Γαλλία, οι εκεί συναντήσεις με τους προέδρους της Ιταλικής Αριστεράς (Νίκολα Φρατογιάνι) και του Δημοκρατικού Κόμματος (Έλλη Σλάιν), τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, αλλά και τον γνωστό κεντροαριστερό οικονομολόγο Τομά Πικετί, ήταν προς αυτή την κατεύθυνση. Όπως και η ανάρτηση του τότε στα social media για την συνεργασία των Κεντροαριστερών στην Ιταλία: «Όλοι οι προοδευτικοί συζητάνε μεταξύ τους και βρίσκονται μαζί στις ίδιες διαδηλώσεις. Ο εκλογικός τους νόμος τους προσανατολίζει να εργάζονται με ορίζοντα έναν μελλοντικό εκλογικό συνασπισμό που θα έχει στόχο να ανατρέψει τη Δεξιά από τη διακυβέρνηση». Η συγκεκριμένη τοποθέτηση του Αλέξη Τσίπρα γίνεται με βλέμμα τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, με τη φυγή της Νέας Αριστεράς αλλά και -φυσικά- τον γενικότερο πολυκερματισμό της κεντροαριστεράς στη χώρα.

Αργότερα υπήρχε και το ραντεβού στο Στρασβούργο του Αλέξη Τσίπρα και του Γιώργου Παπανδρέου στο Στρασβούργο, όπου οι δύο πρώην πρωθυπουργοί συζήτησαν για μία ακόμη φορά το πώς θα μεταφερθεί στην Ελλάδα το παράδειγμα του Επινέ και θα ανασυσταθεί η Κεντροαριστερά.

Τι έγινε στο Επινέ

Το τριήμερο 11-13 Ιουνίου του 1971 στο Επινέ (ένα μικρό προάστιο του Παρισιού, ιδανικό για τουρισμό) διεξήχθη ένα Συνέδριο, όπου μετείχαν όλα τα κόμματα της τότε κατακερματισμένης γαλλικής κεντροαριστεράς. Το συνέδριο εξελίχθηκε σε μία τεράστια νίκη του Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος προσήλθε μαζί με τα μέλη του ανακοινώνοντας ότι διαλύει το μικρό του κόμμα προς όφελος της ενότητας. Ήταν μια κίνηση που προσέλκυσε το ενδιαφέρον λόγω της ίδιας της προσωπικότητας του Γάλλου πολιτικού. Ο χαρισματικός (αλλά και αντιφατικός) Μιτεράν ήταν γνωστός παράγων της Αριστεράς, καθώς στις προεδρικές εκλογές του 1965 δίχως να το περιμένει κανείς έφτασε στον δεύτερο γύρο απέναντι στον Σαρλ Ντε Γκολ. Μάλιστα κατάφερε να αποσπάσει και τη στήριξη του γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. Στο Επινέ ο Μιτεράν προώθησε την ιδέα πως το Σοσιαλιστικό Κόμμα έπρεπε να αποτελεί το κυρίαρχο κόμμα της γαλλικής Κεντροαριστεράς, υποστηρίζοντας παράλληλα την προγραμματική σύγκλιση με το Κομμουνιστικό Κόμμα. «Δεν θα υπάρξει αριστερή κυβέρνηση αν δεν υπάρξει κυβερνητικό συμβόλαιο» είχε επισημάνει. Από το Επινέ του 1971 μέχρι και την ολοκλήρωση της θητείας του Φρανσουά Ολάντ (2017) στην γαλλική προεδρία το Σοσιαλιστικό Κόμμα πρωταγωνίστησε.

Από το 1971 το Επινέ έγινε έμβλημα για την Ευρωπαϊκή Κεντροαριστερά. Και όποτε τα κεντροαριστερά κόμματα αντιμετώπιζαν προβλήματα το έβαζαν μπρος για να ανασυνταχθούν. Στην Ελλάδα η Κεντροαριστερά έζησε το δικό της Επινέ με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, το 1974. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επί της ουσίας έκανε ένα Επινέ, καθώς στο πρώτο διάστημα το ΠΑΣΟΚ το απάρτιζαν σοσιαλιστές, σοσιαλδημοκράτες, κεντρώοι και αριστεροί.

Το δικό του Επινέ προσπάθησε να στήσει εν κινήσει (κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του) ο Κώστας Σημίτης κάνοντας άνοιγμα στον Συνασπισμό, αλλά και σε πολλά ανένταχτα κεντρώα στελέχη. Τελικά και αυτό το σχέδιο το μόνο που κατάφερε ήταν να αποσπάσει από τον τότε ΣΥΝ κάποια στελέχη, που άνηκαν στην ομάδα του Νίκου Μπίστη.

Το 2013, όταν το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν σε δημοσκοπική πτώση ένα νέο Επινέ έβαλε μπρος ο Ευάγγελος Βενιζέλος με την δημιουργία της «Ελιάς», προκειμένου όλα τα κόμματα και οι Κινήσεις της Κεντροαριστεράς να κατέλθουν στο ίδιο ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές, αλλά και τις αυτοδιοικητικές του Μαΐου του 2014. Το μικρό ποσοστό κάτω από το 10% απογοήτευσε τους πάντες. Αλλά και το 2017 η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά νέο Επινέ έστησε με τη συμπόρευση του ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι, την ΔΗΜ.ΑΡ. και άλλες Κινήσεις της κεντροαριστεράς, όπου διεξήχθησαν κι εκλογές το Νοέμβριο του 2017 με μεγάλη συμμετοχή (πάνω από 200.000 ψηφοφόροι). Το εγχείρημα διαλύθηκε τον Ιούνιο του 2018. Μόνο κέρδος ότι το ΠΑΣΟΚ εγκαταστάθηκε στην 3^η θέση. Επινέ θέλει να στήσει και ο Νίκος Ανδρουλάκης, απλά το επιθυμεί όπως και ο μέντορας του (Σημίτης) από τη θέση του ισχυρού. Δηλαδή να κερδίσει την 2^η θέση στις Ευρωεκλογές και να καλέσει τους πάντες να συνταχθούν με το ΠΑΣΟΚ.

Διαβάζοντας όλες τις αποτυχημένες προσπάθειες για την δημιουργία ενός ελληνικού Επινέ, δημιουργείται εύλογα η απορία για ποιον λόγο οι δύο πρώην πρωθυπουργοί (Αλέξης Τσίπρας και Γιώργος Παπανδρέου) επιμένουν τόσο πολύ; Ήδη ο ΓΑΠ το έχει πάρει απόφαση μετά την βαριά εσωκομματική ήττα του Δεκεμβρίου του 2021 από το Νίκο Ανδρουλάκη, ότι θα πορευθεί με ένα διακριτό ρόλο κι ασχολούμενος κυρίως με τις δικές του προτεραιότητες ως πολίτης του κόσμου.

Το έζησε και ο Αλέξης

Το συναίσθημα της βαριάς ήττας του Γιώργου Παπανδρέου την έζησε την προηγούμενη εβδομάδα στο δικό του πρόσωπο και ο Αλέξης Τσίπρας. Η ήττα του στο Συνέδριο δεν ήταν μόνο από τον Κασσελάκη, αφού δεν κατάφερε να τον διώξει μέσω εκλογών, όπως επιθυμούσε πραγματικά και όπως δήλωσε την Τρίτη το πρωί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. Το χειρότερο για τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι του γύρισαν την πλάτη οι… δικοί του άνθρωποι και τα… παιδιά που ο ίδιος ανέδειξε στην πολιτική. Ο Θάνος Ηλιόπουλος δεν μεταπείστηκε στη συνάντηση που είχαν πριν από την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ το Νοέμβριο του 2023. Τώρα στο Συνέδριο είδε τους Νίκο Παππά, Σωκράτη Φάμελο, ακόμη και τον εξάδελφο Γιώργο Τσίπρα να υψώνουν γραμμή Μαζινό και τελικά να ακυρώνουν την πρόθεση Τσίπρα για εκλογές προέδρου κι εκπαραθύρωση του Κασσελάκη σε πιθανή ήττα κόντρα στην Όλγα Γεροβασίλη.

Όπως αναφέρουν οι πολιτικοί αναλυτές ο Αλέξης Τσίπρας στο τέλος έχασε και το κόμμα που είχε κληρονομήσει από τον Αλέκο Αλαβάνο. Η πολιτική αποκαθήλωση του Αλέξη Τσίπρα, είναι χειρότερη ακόμα και από αυτήν που ακολούθησε την διπλή εκλογική συντριβή του Μαΐου και Ιουνίου του 2023. Το «πολιτικό κεφάλαιο» του Αλέξη Τσίπρα, κάηκε μετά από την αποτυχημένη προσπάθεια «πραξικοπήματος» και υπονόμευσης του Στέφανου Κασσελάκη.

Ποια είναι η επόμενη ημέρα του Αλέξη Τσίπρα; Γνώρισε άλλη μία ήττα. Αυτή τη φορά από το ίδιο του το κόμμα. Από τους πρώην συντρόφους του. Από τους παλαιούς του φίλους. Και πλέον με το μύθο του να ξεφτίζει θεωρείται εξαιρετικά δύσκολο να πείσει τους προσωπικούς του οπαδούς ότι θα επανέλθει. Και βέβαια ο λόγος του δεν θα παίξει κάποιο σημαντικό ρόλο σε περίπτωση που η Κεντροαριστερά αποφασίσει να προχωρήσει σε άλλη μία προσπάθεια για ένα ελληνικό Επινέ. Στο πάλκο υπάρχουν ακόμη πιο νέοι από αυτόν από τον κ. Τσίπρα που στις 28 Ιουλίου θα εορτάσει τα 50^α γενέθλια του.