Κατά του ΕΝΦΙΑ (και) τέως σύμβουλος του ΥΠ.ΟΙΚ.

Στο μικροσκόπιο του Συμβουλίου της Επικρατείας ο ΕΝΦΙΑ. Προσέφυγαν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο ένας τέως σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών και ένας επίτιμος (συνταξιούχος) δικηγόρος. Ο τέως σύμβουλος, μάλιστα, κάνει λόγο στην προσφυγή του για «ανήθικες, άδικες, εσφαλμένες και κατακριτέες πτυχές του ΕΝΦΙΑ», o δε δικηγόρος υπογραμμίζει ότι η επιβολή του ΕΝΦΙΑ, που ξεκίνησε από πέρυσι με την ψήφιση του νόμου 4223/2013 και έχει προκαλέσει έντονες αντιπαραθέσεις, είναι αντίθετος στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές: 1) της αναλογικότητας, 2) της ισότητας μεταξύ των πολιτών, 3) της φορολογικής ισότητας και 4) της φορολογικής Δικαιοσύνης.

Στην προσφυγή του καταγράφει με πίνακες, στοιχεία, αλλά και παραδείγματα ότι ο ΕΝΦΙΑ ευνοεί τους «έχοντας και κατέχοντας» και επιβαρύνει υπέρμετρα τις οικονομικά ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.
Επισημαίνει ότι ο ΕΝΦΙΑ φορολογεί τις μειονεκτικότερες περιοχές που έχουν κατά κανόνα σπίτια οι οικονομικά ασθενέστεροι πολίτες με υπερδιπλάσιο συντελεστή από τον συντελεστή των «πολυτελών» ακριβότερων περιοχών που έχουν ακίνητα οι οικονομικά εύποροι. Χαρακτηριστικά ο τέως σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών επισημαίνει ότι ο ΕΝΦΙΑ είναι δυσμενέστερος «για τα κτίσματα των μικρότερων τιμών ζώνης, δηλαδή αυτών που βρίσκονται σε μειονεκτικότερες περιοχές, τα οποία όταν πρόκειται περί κτισμάτων κυρίας κατοικίας, ανήκουν σε πτωχότερους φορολογούμενους πολίτες».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι ο νόμος 4223/2013 (ΕΝΦΙΑ) «δεν ένας έκτακτος φόρος με παροδικό χαρακτήρα, αλλά είναι ο πρώτος θεσμικός, τακτικός και μόνιμος νόμος που κατανέμει το βάρος της φορολογίας ακίνητης περιουσίας μεταξύ των πολιτών και δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τον συνταγματικώς, ηθικώς και πολιτικώς απαράδεκτο τρόπο της άνισης και πολλαπλώς άδικης κατανομής του βάρους της φορολογίας μεταξύ των πολιών».
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα των εξόφθαλμων αδικιών του ΕΝΦΙΑ, αναφέρει ότι για διαμέρισμα του 33,10 τ.μ., επί της οδού Τσόχα στην Αθήνα, αντικειμενικής αξίας 2.561 και ζώνης 2.150 ευρώ, ο εν λόγω φόρος που του επιβλήθηκε ανέρχεται στο ποσό των 10,2 ευρώ (ποσοστό 0,39% της αντικειμενικής αξίας).

Την ίδια στιγμή, για το ½ εξ αδιαιρέτου διαμέρισμά του 98 τ.μ. στα Καλά Νερά Μαγνησίας, με αντικειμενική αξίας 19.681 ευρώ και ζώνης 1.100 ευρώ, ο ΕΝΦΙΑ ανέρχεται στα 161,47 ευρώ (ποσοστό 0,81 %).
Παράλληλα, όμως ο ΕΝΦΙΑ -σύμφωνα με τον τέως σύμβουλο του υπουργείου- αλλοιώνει με αντισυνταγματικό τρόπο το δικαίωμα της επικαρπίας, αλλά και όλες τις γονικές παροχές που έχουν παρακράτηση της επικαρπίας. Και αυτό διότι επιμερίζεται το ποσό του ΕΝΦΙΑ μεταξύ επικαρπωτή και ψιλού κυρίου του ακινήτου. Όμως την ίδια στιγμή «τροποποιεί σιωπηρά, κατά παράβαση του άρθρου 74 του Συντάγματος, το άρθρο 1142 του Αστικού Κώδικα, που ορίζει ότι «ο επικαρπωτής έχει έναντι του κυρίου του ακινήτου την υποχρέωση να φέρει κατά την διάρκεια της επικαρπίας τα δημόσια βάρη του ακινήτου εκτός από έκτακτα».
Ακόμη, ο ΕΝΦΙΑ πέτυχε να θέσει σε αχρησία το θεσμό της επικαρπίας, αναφέρει χαρακτηριστικά ο απόμαχος δικηγόρος, γιατί κανένας νέος άνθρωπος δεν θα δεχθεί την δωρεά ψιλής κυριότητας ενός ακινήτου, καθώς θα είναι υποχρεωμένος να πληρώνει επί δεκαετίες το μεγαλύτερο μέρος του φόρου (λόγω της διαφοράς ηλικίας με το δωρητή), χωρίς να έχει κανέναν εισόδημα από το επίμαχο ακίνητο.
Μάλιστα, όσες γονικές παροχές ψιλής κυριότητας έχουν γίνει αποδεκτές, έχουν μεταβληθεί με τον ΕΝΦΙΑ «σε επαχθείς συμβάσεις αναδοχής μελλοντικών φορολογικών υποχρεώσεων».
Δεν παραλείπει να αναφέρει ενδεικτικά το παράδοξο ότι σε περίπτωση κατά την οποία ο επικαρπωτής πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ εκείνου που έχει την ψιλή κυριότητα του ακινήτου, αυτό «συνιστά άτυπη δωρεά που φορολογείται με 15% επί του ποσού του ΕΝΦΙΑ». Τώρα, σε περίπτωση που δεν καταβληθεί ο ΕΝΦΙΑ αυτομάτως καθιστά φοροφυγάδα εκείνον που έχει την ψιλή κυριότητα του ακινήτου.
Πρόσφατα έχει κατατεθεί στο ΣτΕ και άλλη προσφυγή κατά του ΕΝΦΙΑ από δικηγόρο.