Νέο «Sea Diamond» ή επιχείρηση ρουτίνας;

 Ήταν 5 Απριλίου 2007 όταν το κρουαζιερόπλοιο «Sea Diamond» προσέκρουσε σε ξέρα στα Φηρά της Σαντορίνης και βυθίστηκε στη συνέχεια στον όρμο του Αθηνιού. Από τότε έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια, αλλά στην περιοχή συνεχίζουν κι αναβλύζουν πετρελαιοειδή και λοιπά χημικά.

Το κουφάρι τού πλοίου βρίσκεται σήμερα γαντζωμένο από την προπέλα σε βράχο, από όπου αναμένεται να κυλήσει πολύ βαθύτερα, με το ενδεχόμενο αύξησης της ρύπανσης να είναι σοβαρό. Άνθρωποι που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα εκφράζουν στην «Α» την έντονη ανησυχία τους μήπως επαναληφθεί το σκηνικό και με το τουρκικό πλοίο «Yusuf Cepnioglu», το οποίο προσάραξε σε βραχώδη περιοχή στις βόρειες ακτές τής Μυκόνου πριν από μία εβδομάδα ακριβώς και βυθίστηκε λίγες ημέρες αργότερα.

Του Γιάννη Συμεωνίδη

Το πλοίο ναυπηγήθηκε το 1995, ανήκει στην τουρκική εταιρία Furkan Denizcilik και είναι ασφαλισμένο στο φορέα Shipowners Protection & Indemnity Club. Από τις φωτογραφίες που δημοσιεύει η «Α», γεννάται έντονη ανησυχία πως η θαλάσσια περιοχή έχει γεμίσει από μαύρα και μη αυτοδιαλυόμενα πετρελαιοειδή. Αυτό σημαίνει ότι μιλάμε για βαρύ ντίζελ ή άλλης μορφής βαρύ καύσιμο, για την απαλλαγή από το οποίο απαιτούνται ειδικά συστήματα περισυλλογής, όπως πλωτά διαχωριστικά τού πετρελαίου από το νερό.

Κι όλα αυτά, μολονότι υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι της εταιρίας Tsavliris Maritime Corporation που έχει αναλάβει την ανέλκυση του πλοίου και την απορρύπανση πως πρόκειται απλώς για «λαδάκι». Οι ειδικοί, μάλιστα, φοβούνται πως το πετρέλαιο που έχει φτάσει ήδη στην ακτή θα γίνει πίσσα και θα προσβάλει όλη την περιοχή. «Αν με αυτόν τον τρόπο προστατεύουμε τις θάλασσές μας, το τουριστικό μας προϊόν και την ποιότητα των αλιευτικών πεδίων τής χώρας μας, είμαστε για κλάματα», συμπληρώνουν οι ίδιες πηγές με νόημα.

Απορίες…

Λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών, με τους βόρειους άνεμους να φτάνουν και τα 8 μποφόρ, η επιχείρηση ανέλκυσης του πλοίου και απάντλησης των περίπου 200 τόνων καυσίμων που αυτό έφερε στις δεξαμενές του δεν αναμενόταν να ξεκινούσε νωρίτερα από χθες Παρασκευή το απόγευμα. Η κακοκαιρία δεν επέτρεψε και την τοποθέτηση πλωτών φραγμάτων (διχτυών ασφαλείας), ώστε να αποφευχθεί μεγαλύτερη ρύπανση. Φταίει, όμως, μόνο ο κακός μας ο καιρός για τις πετρελαιοκηλίδες και το ενδεχόμενο ακόμα σοβαρότερης ρύπανσης, αν στα 204 κοντέινερ του «Yusuf Cepnioglu» είχαν αποθηκευτεί πιο επιβαρυντικά αντικείμενα για το περιβάλλον από τα ρούχα ή τον ηλεκτρολογικό εξοπλισμό που έχει ξεβράσει μέχρι στιγμής η θάλασσα;

Ειδικοί αναρωτιούνται γιατί δεν τοποθετήθηκαν φράγματα έστω από τη στεριά. Η γραφική ακτή τού Κόρφου, άλλωστε, έχει ήδη πλημμυρίσει με κάθε είδους σκουπιδιών, από σκοινιά και τενεκέδες μέχρι και βαρέλια, η αποκομιδή των οποίων γίνεται με δίχτυα ψαρέματος και τσουγκράνες από εξειδικευμένο, όπως βαυκαλίζεται, συνεργείο. Παντού αντικρίζει κανείς, επίσης, στερεοποιημένα και υγρά πετρελαιοειδή και λιπαντέλαια. Για όλα αυτά αρκετοί υπογραμμίζουν πως πρέπει να ζητηθούν ευθύνες από τον Τούρκο πλοιοκτήτη με βάση τη Διεθνή Συνθήκη Marpol, η οποία αφορά την πρόληψη της ρύπανσης από πλοία, καθώς και την άμεση ανάληψη ενεργειών απορρύπανσης και περισυλλογής κάθε είδους ρυπαντικών ουσιών. Επιπλέον, απορούν για το αν εφαρμόζεται το τοπικό σχέδιο έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση περιστατικών ρύπανσης του θαλασσίου περιβάλλοντος κι αν το Λιμενικό Σώμα διαθέτει τον απαραίτητο για τις περιστάσεις εξοπλισμό.

«Δουλειά ρουτίνας»

Τη διαδικασία της ανέλκυσης και απορρύπανσης έχει αναλάβει η Tsavliris Maritime Corporation, η οποία έχει αναθέσει εργασίες υπεργολάβου στην Τεχνική Προστασίας Περιβάλλοντος, η οποία ανήκει στον Όμιλο Πολυχρονόπουλου. Οι εκπρόσωποί τους διαβεβαιώνουν την «Α» ότι διαθέτουν τόσο την αναγκαία εμπειρία όσο και τον απαραίτητο εξοπλισμό, μεταξύ των οποίων ένα μεγαλύτερο ναυαγοσωστικό κι ένα μικρότερο αντιρρυπαντικό πλοιάριο, για να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο που έχουν αναλάβει.

Αναφέρουν, μάλιστα, πως έχουν αναλάβει με επιτυχία πολύ πιο δύσκολες περιπτώσεις, όπως της ανέλκυσης του «ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ» από την Πάρο, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό από αυτήν τη «δουλειά ρουτίνας», όπως χαρακτηρίζουν το ναυάγιο του τουρκικού πλοίου: «Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, το καράβι είναι βουλιαγμένο με ασφάλεια γιατί λειτουργεί ως ανάχωμα στη διαρροή τυχόν επικίνδυνων αντικειμένων και ουσιών προς τη στεριά. Βρίσκεται, εξάλλου, σε ρηχά νερά, σε αντίθεση με το “Sea Diamond” που είχε βυθιστεί στα βαθιά», σημειώνουν οι ίδιοι επαγγελματίες.

Από την πλευρά τους, κύκλοι του υπουργείου Ναυτιλίας δηλώνουν στην «Α» πως οποιαδήποτε δικαστική πρωτοβουλία τού ελληνικού Δημόσιου σε βάρος της τουρκικής εταιρείας θα εξαρτηθεί από το πόρισμα της προανάκρισης που διενεργεί το Λιμεναρχείο Μυκόνου. Αν η μόλυνση είναι μικρή, όπως διαπιστώνει με τα σημερινά δεδομένα το υπουργείο, θα επιβληθεί χρηματικό πρόστιμο. Σε περίπτωση, όμως, που αποδειχθεί μεγαλύτερη η ζημιά, το Λιμεναρχείο Μυκόνου θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη.