Ο Αναστασιάδης, η Παναγιά και… ο Αντσελότι!
Του Χρήστου Φασούλα
Τον Άγγελο Αναστασιάδη τον είχα γνωρίσει προσωπικά στις αρχές του μιλένιουμ. Ρεπορτάζ Παναθηναϊκού έκανα τότε, έστω και περιστασιακά, είχα την ευκαιρία ωστόσο να τον ζήσω στις καλές και στις κακές στιγμές. Του ίδιου και της ομάδας.
Την άποψή μου, λοιπόν, την έχω γράψει επανειλημμένα, την εποχή εκείνη στο «Sportime» και εσχάτως στα social media. Τόσο για τον προπονητή όσο και για τον άνθρωπο Αναστασιάδη.
Και επειδή τα γραπτά μένουν, δεν χρειάζεται καν να αποδείξω πως δεν έχω αμφισβητήσει ποτέ τις τεχνικές/προπονητικές του ικανότητες. Ίσα-ίσα, τον θεωρώ ικανότατο προπονητή, με σπάνια οξύνοια και διορατικότητα για Έλληνα τεχνικό. Και αυτό ακριβώς τον καθιστά, κατά την εκτίμησή μου, ως τον κορυφαίο εν ενεργεία Έλληνα προπονητή ποδοσφαίρου.
Ντόμπρος και προπονηταράς, αλλά…
Οι ενστάσεις μου, όπως νομίζω είναι ευνόητο, έχουν να κάνει με τον χαρακτήρα του. Καμία αντίρρηση ότι πρόκειται για έναν ειλικρινή και ντόμπρο άνθρωπο, που ό,τι είναι να σου πει θα σου το πει στα ίσια, ποτέ πίσω απ’ την πλάτη σου. Κι αυτό είναι το δίχως άλλο στα υπέρ του. Από την άλλη, εντούτοις, η εκρηκτικότητα του ψυχισμού του, το γεγονός ότι σπανίως μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του, του έχουν προκαλέσει κάμποσες φορές (προπονητικούς και όχι μόνο) μπελάδες.
Και πάμε στο «διά ταύτα», τον καθεαυτό λόγο για τον οποίο γράφονται τούτες οι γραμμές: την… άρρηκτη σχέση του με τα θεία, και ειδικά τον τελευταίο καιρό με την Παναγία – ή μάλλον Παναγιά, όπως συνηθίζει να την αποκαλεί.
Σε κάποια στιγμή του αγώνα με την Γκινγκάμπ στην Τούμπα, ο τηλεοπτικός φακός τον συνέλαβε να βγάζει (σχεδόν στα μουλωχτά) κάτι από τη μέσα τσέπη του σακακιού του, να το ασπάζεται και να το ξαναβάζει πίσω. Δεν χρειάζεται βέβαια να είναι κανείς μάντης για να συμπεράνει ότι το αντικείμενο που ο προπονητής του ΠΑΟΚ ασπάστηκε με ευλάβεια ήταν μια εικονίτσα της Παναγίας…
Δεν χρειαζόταν, φυσικά, αυτή η σκηνή για να κατακλυστεί το Twitter και το Facebook για πολλοστή φορά από χιλιάδες σαρκαστικές αναρτήσεις. Η συγκεκριμένη εμμονή του προπονητή του ΠΑΟΚ έχει γίνει… must και τα σχόλια, ειδικά στο Twitter, δίνουν και παίρνουν.
«Άγγελε, κάνε κάτι, δεν μπορεί να σας βοηθήσει η Παναγιά αυτές τις μέρες, είναι ετοιμόγεννη», ήταν ένα πρώτο χαρακτηριστικό σχόλιο στο Twitter.
Άγγελε, κάνε κάτι, δεν μπορεί να σας βοηθήσει η Παναγιά αυτές τις μέρες, είναι ετοιμόγεννη. #PAOK
— άΧρηστος Φαταούλ-ας (@chrisfas61) December 11, 2014
Για να ακολουθήσουν λίγο αργότερα τα εξής:
Από άμυνα ο ΠΑΟΚ, η Παναγιά η τρυπητή… — Μητρογλουλουδο.- (@aleksious) December 11, 2014
Άγγελε, πρόσεχε τι θα πεις για την Παναγία. Γεννάει όπου να ‘ναι.
— Manolis Grigorakis (@mgrigorakis) December 11, 2014
Και εκατοντάδες ακόμα, χιλιάδες μάλλον, το ίδιο γίνεται εξάλλου κάθε φορά που παίζει ο ΠΑΟΚ, σπανίως αναφέρεται το όνομα της ομάδας, οι χρήστες των social media κάνουν συνήθως λόγο για νίκη/ήττα/ισοπαλία της Παναγιάς…
Η απάντηση του Αντσελότι
Εδώ να πω, βέβαια, ότι η σχέση του Άγγελου Αναστασιάδη με την Παναγιά είναι πρόσφατη. Παλιότερα τα… είχε με τον ίδιο τον Θεό…
Θυμάμαι το 2001, πριν από το ματς ΠΑΟ-Γιουβέντους για την πρώτη φάση των ομίλων του Champions League, είχε δηλώσει στη συνέντευξη Τύπου το εξής: «Πάμε για νίκη και προσεύχομαι να μας βοηθήσει ο Θεός να τα καταφέρουμε». Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση του Κάρλο Αντσελότι – προπονητή τότε της Γιούβε: «Νομίζω ότι ο Θεός έχει πολύ πιο σοβαρά πράγματα από το ποδόσφαιρο για να ασχοληθεί…»
Την άλλη μέρα, βέβαια, ο Παναθηναϊκός, πραγματοποιώντας μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές εμφανίσεις της ιστορίας του, έκανε φύλλο και φτερό τη Γιουβέντους, κερδίζοντάς τη με 3-1 και περνώντας στη δεύτερη φάση των ομίλων του Champions League. Μεγάλη νίκη, αναμφίβολα. Η οποία ήρθε με τη βοήθεια του Βαζέχα και του Λυμπερόπουλου, με τη βοήθεια ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ του Άγγελου Αναστασιάδη (που έκανε ένα από τα πιο μεγαλειώδη κοουτσαρίσματα της καριέρας του) και όχι του Θεού. Ούτε της Παναγίας…
Διότι, πώς να το κάνουμε, ο Αντσελότι είχε δίκιο. Σαφώς και τα πιστεύω του κάθε ανθρώπου είναι σεβαστά, κανείς εξάλλου δεν κρίνει την πίστη του Άγγελου Αναστασιάδη. Αλλά, πώς να το κάνουμε, η συμπεριφορά του στο ζήτημα αυτό έχει γίνει εμμονική – για να μην πω γραφική.
Κι αυτό δεν αρμόζει, το δίχως άλλο, στον κορυφαίο, αυτήν τη στιγμή, Έλληνα προπονητή…