“Που πήγαν τα λεφτά;”

Μπορεί ο Σταύρος Θεοδωράκης μέσω ενός αιχμηρού tweet να τρόλαρε τον ΣΥΡΙΖΑ και τις αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου για την εκδίωξη καταληψιών από δημόσια κτίρια, όμως από το Ποτάμι προέκυψαν δύο σοβαρές καταγγελίες. Η μία αφορά τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης στους καταυλισμούς προσφύγων και η άλλη στο ότι η κυβέρνηση νομοθετεί δίχως να υπολογίζει το δημόσιο κόστος και τις προειδοποιήσεις του ΓΛΚ.

Σε ό,τι αφορά την εκκένωση δημοσίων κτιρίων που τελούσαν υπό κατάρρευση, όπως αυτό της βίλας Ζωγάφου από την ΕΛ.ΑΣ. ο Θεοδωράκης έγραψε το ακόλουθο tweet: «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπαρξιακό πρόβλημα με τις εκκενώσεις των καταλήψεων μπορεί να τις ονομάσει ”επαναπροώθηση καταληψιών”».

Οι πρόσφυγες

Το ζήτημα των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης στους καταυλισμούς προσφύγων σε ολόκληρη τη χώρα έθιξαν με ερώτησή τους προς τον Υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής οι βουλευτές με το Ποτάμι, Γιώργος Αμυράς (Β’ Αθήνας), Γιώργος Μαυρωτάς (Αττικής) και Γρηγόρης Ψαριανός (Β’ Αθήνας).

Συγκεκριμένα, αναδημοσιεύθηκε σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης σχετικό άρθρο της εφημερίδας Guardian, το οποίο θέτει το κεντρικό ερώτημα για το πού πήγαν τα χρήματα της ανθρωπιστικής βοήθειας, που έχει δοθεί για τους 57.000 πρόσφυγες που εγκλωβίστηκαν στη χώρα μετά το κλείσιμο των συνόρων. Το κόστος ανά δικαιούχο ανέρχεται μέχρι 14.088 δολάρια. Σύμφωνα με το δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας, ανώτερος αξιωματούχος εκτιμά στα 100 δολάρια που διατέθηκαν, τα 70 δολάρια είναι άγνωστο πού δαπανήθηκαν.

Με βάση, λοιπόν, τα παραπάνω ρωτούν οι βουλευτές του Ποταμιού, ποιο είναι το συνολικό ποσό που έχει λάβει μέχρι σήμερα η χώρα μας από την ΕΕ για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και πώς θα αξιοποιηθεί, καθώς και αν έχουν διαπιστωθεί περιπτώσεις κακοδιαχείρισης, καταχρήσεων ακόμα και διαφθοράς στην αξιοποίηση των κονδυλίων και σε τι ενέργειες έχει προβεί η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο. Τέλος, ρωτούν γιατί δεν λειτούργησε ποτέ το κέντρο υποδοχής «Απάνεμο» στην Λέσβο, αν και στοίχισε περί το ένα εκατομμύριο ευρώ και γιατί έμειναν στα χαρτιά οι σχεδιασμοί βελτίωσης των συνθηκών στα υπάρχοντα hot spots, ενώ είχε ήδη προβλεφθεί το ποσόν 186 εκατομμυρίων ευρώ.

Οι νόμοι και το ΓΛΚ

Ένα επίσης πολύ σημαντικό θέμα ανέφερε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο Παναγιώτης Καρκατσούλης, με αφορμή τις πολυετείς καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην έκδοση συντάξεων. Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης είπε ότι δεν έχουμε, ακόμα, σαν χώρα, ένα σύστημα τυποποιημένων διοικητικών διαδικασιών, παρόλο που το έχουν εξαγγείλει κάμποσες κυβερνήσεις μέχρι σήμερα. Ένα τέτοιο σύστημα έχουν, άλλωστε, στις περισσότερες χώρες (όχι μόνο σε αυτές που θεωρούνται ανεπτυγμένες). Θα πρέπει να μπορεί ο πολίτης να βλέπει σε κάποιο σύστημα που βρίσκεται το αίτημά του και πότε θα ολοκληρωθεί.

Η αδιαφάνεια, όμως, που ακόμα υπάρχει στην Ελλάδα, δεν οφείλεται σε έλλειψη τεχνικής γνώσης αλλά σε πολιτικούς λόγους: είναι προαπαιτούμενη για την αναπαραγωγή του πελατειακού συστήματος. Άλλωστε το πελατειακό κράτος έχει πολλές εκφάνσεις, οι προσλήψεις οι οποίες συνήθως γίνονται θέμα, είναι μόνο μία από αυτές, είπε ο Παναγιώτης Καρκατσούλης. Πελατειακή, για παράδειγμα, είναι η λογική πίσω από τον χείριστο τρόπο νομοθέτησης: Τον προηγούμενο χρόνο ψηφίστηκαν 118 νόμοι, από τους οποίους οι 66 συνοδεύονταν από έκθεση του γενικού λογιστηρίου του κράτους, στην οποία αναφέρονταν ότι «από το παρόν νομοσχέδιο προκαλείται δαπάνη στον κρατικό προϋπολογισμό η οποία δεν μπορεί να υπολογιστεί γιατί δεν προσκομίστηκαν στοιχεία από το αρμόδιο υπουργείο». Αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται για μια βραδυφλεγή βόμβα. Η κυβέρνηση δημιουργεί με άσχετες διατάξεις και τροπολογίες, δεκάδες νέες δομές, υπηρεσίες, επιτροπές κλπ στη δημόσια διοίκηση, τις οποίες μπορεί ανά πάσα στιγμή να αποφασίσει να στελεχώσει με αποτέλεσμα οι δαπάνες να εκτοξευθούν δημιουργώντας νέα ελλείμματα. Άλλωστε, με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν και τα ελλείμματα που μας έφεραν μέχρι εδώ. Η χρεοκοπία της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πελατειακό σύστημα είπε κλείνοντας ο Παναγιώτης Καρκατσούλης: όσο το πελατειακό κράτος αναπαράγεται, τόσο η χρεωκοπία δεν απομακρύνεται.