Το «όχι» του «ναυάρχου» ανακούφισε τους Νεοδημοκράτες

Μπορεί ένας άνθρωπος που κινείται στη δημόσια σφαίρα να απαξιωθεί μέσα σε λίγες μόνο ώρες από το σύνολο του πολιτικού προσωπικού; Στην υποτιθέμενη αυτή ερώτηση, ο πλέον αδαής θα απαντούσε «ναι, εάν μιλάμε για τον λήσταρχο Νταβέλη, ή κάποιον που έχει υποπέσει σε ειδεχθή εγκλήματα».

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ο «ναύαρχος» –όπως του αρέσει να τον αποκαλούν– πέτυχε το ακατόρθωτο. Δίχως να είναι ο λήσταρχος Νταβέλης, ούτε να έχει υποπέσει σε κάποιο ειδεχθές έγκλημα, κατάφερε να απαξιωθεί κι επί της ουσίας να του κλείσουν την πόρτα όλα τα πολιτικά κόμματα. Με το «μπαίνω-βγαίνω» στον ανασχηματισμό της περασμένης Τρίτης, η κυβέρνηση τον αποκάλεσε «δειλό», ο Άδωνις Γεωργιάδης πως «δεν κάνει ούτε για καφετζής», ο ΣΥΡΙΖΑ τον αποκάλεσε «αποστάτη και αργυρώνητο», ο Πολάκης «δοσίλογο», ενώ από το ΚΙΝΑΛ έκαναν λόγο για «πτωχό τω πνεύματι».

Τι άλλο να περιμένει πλέον από τη σύντομη πολιτική του καριέρα ο «ναύαρχος»; Τίποτα απολύτως. Είναι πλέον απαξιωμένος ακόμη και από το ίδιο το κόμμα με το οποίο συμπλέει εδώ και 2,5 περίπου χρόνια. Ο κ. Αποστολάκης ήταν προνομιακός συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα και οι απόψεις του για θέματα άμυνας, εξωτερικής πολιτικής αλλά και διπλωματίας λαμβάνονταν σοβαρά υπόψη από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κι επί της ουσίας έδιναν τη γραμμή στους τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως γίνεται αντιληπτό, από εδώ και στο εξής σταματά να είναι προνομιακός συνομιλητής του κ. Τσίπρα, ειδικά εάν αληθεύει η πληροφορία ότι ο κ. Αποστολάκης είχε ενημερώσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ότι δέχθηκε πρόταση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του ζήτησε να την αρνηθεί.

Τελικά, ο κ. Αποστολάκης αποφάσισε να «δουλέψει ψιλό γαζί» και τους δύο πολιτικούς αρχηγούς. Πρώτα όταν απάντησε θετικά στην παραίνεση του Τσίπρα (ενώ συνέχιζε τις διαπραγματεύσεις με το Μαξίμου) να μην αποδεχθεί την πρόταση του πρωθυπουργού και εν συνεχεία να αποδεχθεί την πρόταση του κ. Μητσοτάκη, να ανακοινωθεί, να ενημερώσει την Προεδρία της Δημοκρατίας ότι στην ορκωμοσία θα παραβρεθεί και η σύζυγός του, και εν τέλει να κάνει πίσω. Μόνο που πλέον είναι απαξιωμένος και ουδείς μπορεί να του έχει εμπιστοσύνη. Παρά το γεγονός ότι ως αξιωματικός θεωρείτο έμπιστος άνθρωπος και γι’ αυτό έλαβε τους βαθμούς ανέλιξής του στις ένοπλες δυνάμεις με όλους τους εν ζωή πρώην πρωθυπουργούς (Σημίτης, Καραμανλής, Παπανδρέου, Σαμαράς, Τσίπρας).

Στο μόνο που συμφώνησαν Μητσοτάκης και Τσίπρας είναισ τις επιθέσεις κατά του Ευάγγελου Αποστολάκη. Ο ένας τον είπε “δειλό” και ο άλλος “αποστάτη”

Τα απόνερα

Φυσικά, το κάζο με τον Αποστολάκη στέλνει και το μήνυμα της επόμενης ημέρας στο Μαξίμου. Ότι αφενός μεν τέτοιες κινήσεις (δηλαδή ανοίγματα σε υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ) δεν είναι αποδεκτές από την πλειοψηφία των στελεχών, των μελών και των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας. Κάτι που ανέφεραν και δύο από τους πιο φρέσκους βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Ν.Δ., ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, που σαν δημοσιογράφος αφουγκράζεται το τι συμβαίνει στο εσωτερικό του κόμματος, αλλά και ο κεντρογενής Δημήτρης Καιρίδης, που δηλώνει υπέρμαχος της συναίνεσης μεταξύ των κομμάτων και της διεύρυνσης προς την κεντροαριστερά, χάρη της οποίας εντάχθηκε και ο ίδιος στη Ν.Δ.

Οι νεοδημοκράτες μπορεί με το ΠΑΣΟΚ να έζησαν χρυσές εποχές έντονης αντιπαλότητας με τα μπλε και τα κόκκινα καφενεία, αλλά πάντα υπήρχε ένας δίαυλος επικοινωνίας, ένα πεδίο συνεννόησης. Ακόμη και την εποχή της παραπομπής του Ανδρέα Παπανδρέου και του Ειδικού Δικαστηρίου, όπου είχαν ανάψει τα μίση και τα πάθη. Ο Αντώνης Λιβάνης συνομιλούσε με τον Πέτρο Μολυβιάτη, αλλά και με τους Γιάννη Πευκιανάκη και Αντώνη Σγαρδέλη. Και οι Καραμανλής, Παπανδρέου και Μητσοτάκης όχι μόνο ήταν ενήμεροι των συνομιλιών, αλλά τις προέτρεπαν.

Τουναντίον, από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε κόμμα εξουσίας σταμάτησε οποιαδήποτε συνεννόηση. Και πώς να συνεννοηθείς με ένα κόμμα, όπου ένας άνθρωπος που λατρεύει τον διχασμό, ο Θανάσης Καρτερός, ήταν ο βασικός σύμβουλος του κ. Τσίπρα και τον απέτρεπε από το να συνεννοηθεί.

Όσοι από τη Ν.Δ. εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκεια για την επιλογή του Αποστολάκη, ενός πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, ένιωσαν δικαιωμένοι ακούγοντας την Τετάρτη το πρωί τον Γιώργο Κατρούγκαλο, ο οποίος υποτίθεται είναι και καθηγητής πανεπιστημίου. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, που απέφυγε να κάνει νύξη για τη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας της Βόρειας Μακεδονίας με την Τουρκία, έφτασε στο σημείο να θυμηθεί τα Ιουλιανά του 1965 και ισχυρίστηκε ότι «την τελευταία στιγμή ο Ευάγγελος Αποστολάκης απέφυγε να γίνει ο νέος Τσιριμώκος». Φυσικά, ο κ. Κατρούγκαλος δεν σκέφθηκε ότι οι κάτω των 40 ετών ούτε έχουν ζήσει την εποχή και οι περισσότεροι ούτε καν γνωρίζουν τι σημαίνει Ιουλιανά. Ακόμη και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία έχουν αρχίσει να έχουν ασθενή μνήμη, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει. Οπότε η έννοια συναίνεση χάνει την ουσία της όταν μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι ένοικοι της Κουμουνδούρου ενδιαφέρονται για τη συναίνεση μόνο εάν έχουν πολιτικά οφέλη.

Η διαφορά του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, είναι τεραστίων διαστάσεων. Ο λαϊκιστής Ανδρέας όποτε χρειάστηκε έβαλε πλάτη. Διότι αντιλαμβανόταν το εθνικό χρέος και είχε τον τρόπο να εξασφαλίσει το μερίδιο που του αναλογούσε από τη συμπόρευση με τον πολιτικό αντίπαλο. Τουναντίον, ο λαϊκιστής Τσίπρας σε καμία των περιπτώσεων δεν έχει το χάρισμα του Ανδρέα Παπανδρέου και –το σημαντικότερο–– όλα τα μετράει με βάση το προσωπικό συμφέρον. Τις φιλίες του, τους συνεργάτες του, τους συντρόφους του, ακόμη και την ίδια την πολιτική. Άρα, το συμπέρασμα που εξάγεται είναι πως με τέτοιον άνθρωπο δεν μπορείς να μοιραστείς ούτε τον πυρετό σου.

Και τέλος, όλο αυτό το αφήγημα με τη διεύρυνση προς την Κεντροαριστερά έχει αρχίσει να κουράζει τα στελέχη της Ν.Δ. (όλων των βαθμίδων), που βλέπουν άσχετους με το κόμμα ανθρώπους να αξιοποιούνται από τον πρωθυπουργό σε θέσεις-κλειδιά. Και όλο και περισσότεροι έχουν την ίδια απορία: «Καλά, κανένας δεξιός δεν έχει τα προσόντα για κάποιες ευαίσθητες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό;» Πάλι καλά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης που δεν αξιοποιεί στελέχη της Κεντροαριστεράς που στο παρελθόν είχαν καταφερθεί με ανοίκειο τρόπο εναντίον του. Διότι ο Αλέξης Τσίπρας, όπως απέδειξε με τις περιπτώσεις Ραγκούση, Μωραΐτη, Τόλκα και πληθώρα άλλων ΠΑΣΟΚων, θυμίζει μπλέντερ. Όλα τα στύβει.

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα