Αυξημένες απαιτήσεις, αυξημένο βάρος για τον ΠΑΟ

Ο Παναθηναϊκός ως ομάδα, ο Γιάννης Αναστασίου ως προπονητής και οι παίκτες ως ώριμοι πλέον ποδοσφαιριστές, με δύο χρόνια εμπειρίας σε ανταγωνιστικό επίπεδο,  βρίσκονται αντιμέτωποι με μία μεγάλη πρόκληση. Το βήμα παραπάνω που πλέον αξιώνει η διοίκηση. Ένα βήμα που θεωρητικά είναι εφικτό, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, στην πράξη όμως πρέπει να αποδειχτεί στο γήπεδο. Εκεί που όλοι κρίνονται και ουδείς μπορεί να κρύψει το παραμικρό.

Ο Γιάννης Αναστασίου επεχείρησε έναν απολογισμό της δουλειάς του στον Παναθηναϊκό. Ο Έλληνας τεχνικός δεν θέλησε να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό του. Έθεσε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει στόχο το πρωτάθλημα και την πορεία στην Ευρώπη. Πρόκειται για ένα σαφές μήνυμα προς όλους και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά, τα οποία, κατά δήλωση του «πράσινου» τεχνικού, δεν είναι πλέον τόσο νέα, καθώς ωρίμασαν και τώρα καλούνται να αποδείξουν ότι έγιναν άνδρες. Έχουμε λοιπόν τα εξής δεδομένα που αναδεικνύουν τους υψηλούς στόχους:

1)Το άνοιγμα της διοίκησης στις μεταγραφές. Ειδικότερα με την απόκτηση του Μίκαελ Εσιέν, ο Γιάννης Αλαφούζος και οι συνεργάτες του θέλησαν να καταστήσουν σαφές πως η περίοδος… χάριτος τελείωσε. Οι καλές εμφανίσεις, η καλή πορεία, η… εξέλιξη της ομάδας δεν αρκούν πλέον για τη διοίκηση, η οποία ρισκάρει οικονομικά, επιδιώκοντας το κάτι παραπάνω.

2)Οι δηλώσεις του Γιάννη Αναστασίου, με τις οποίες θέτει προ των ευθυνών τους τους ποδοσφαιριστές. Ο κόουτς δεν χαρίστηκε. Μίλησε για παιδιά που ωρίμασαν ποδοσφαιρικά, που δούλεψαν δύο χρόνια σε επίπεδο νοοτροπίας, που πλέον έχουν την υποχρέωση να λειτουργούν ως ώριμοι παίκτες και όχι ως ταλέντα: «Χτίσαμε έναν κορμό με σωστή νοοτροπία, προσπαθώντας να παίξουμε σωστό ποδόσφαιρο και όχι άναρχο. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι ωριμάσαμε. Είπα στα παιδιά ότι πλέον δεν είναι νέοι. Όταν ξεκινήσαμε ήταν πιτσιρίκια, ήταν νέοι, δεν είχαν εμπειρίες. Στην Ελλάδα έτσι είμαστε μαθημένοι, να μη δέχεται τόσα πολλά παιδιά στην πρώτη ομάδα. Τώρα είναι άντρες, έχουν κάνει όλοι 50 και παραπάνω συμμετοχές αυτά τα χρόνια, οπότε οι  απαιτήσεις σίγουρα μεγαλώνουν. Αυτό ξεκινάει πρώτα από τους ίδιους. Να αναλογιστούν πού βρίσκονται, γιατί πλέον δεν υπάρχουν τα περιθώρια να λέμε τα ίδια πράγματα όπως όταν ξεκινήσαμε και ο καθένας θα πρέπει να ξέρει τι πρέπει να κάνει».

3)Τα μηνύματα της διοίκησης. Ο Γιάννης Αλαφούζος δεν είναι διατεθειμένος να δικαιολογήσει περαιτέρω ολιγωρίες ή παιδιάστικες συμπεριφορές. Πιστεύει στο ταλέντο της ομάδας, αλλά θέλει να το δει να αποδίδει στο γήπεδο, όπως ακριβώς περιμένει και ο κόσμος την κατάκτηση τίτλων. Η απειρία δεν στέκεται ως δικαιολογία πλέον για τη διοίκηση και δεν πρόκειται να γίνει ανεκτή.

Η καλή νοοτροπία, η δουλειά σε όλα τα επίπεδα, οι μεταγραφές, η ωρίμανση των νεαρών παιδιών είναι όντως στοιχεία που μπορούν να συνδράμουν συνδυαστικά στην επίτευξη των φετινών στόχων του «τριφυλλιού». Είναι όμως ικανά να στηρίξουν την προσπάθεια; Τι συνέβη την περυσινή περίοδο;

1)Στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος, το «πράσινο» σύστημα «κράσαρε», όπως λέμε και στη γλώσσα των υπολογιστών,  με αφορμή την απουσία λόγω τραυματισμού του Μάρκους Μπεργκ. Ο Παναθηναϊκός είχε μάθει να αγωνίζεται για τον Σουηδό και, ακόμη χειρότερα, οι «πράσινοι» ποδοσφαιριστές είχαν μάθει να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους και να τις μεταφέρουν στον ικανότερο –κατά γενική ομολογία– παίκτη, τον Μάρκους Μπεργκ. Αναγκαστικά, έμαθαν να παίζουν και χωρίς τον Σουηδό, ωστόσο η ζημιά είχε γίνει, καθώς χάθηκαν πάρα πολλοί βαθμοί, από ομάδες που –υπό κανονικές συνθήκες– ο Παναθηναϊκός θα τις «καθάριζε» σαν σε προπόνηση.

2)Οι γκέλες του Ολυμπιακού και η μεγάλη νίκη στο ντέρμπι της Λεωφόρου έδειξαν ότι και σωστή δουλειά γίνεται και υπάρχουν οι πιθανότητες για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η τιμωρία της Λεωφόρου και η αφαίρεση βαθμών, όμως, ανέδειξε μία άλλη πτυχή. Αποσυντόνισε πλήρως το «τριφύλλι». Οι γκέλες διαδέχονταν η μία την άλλη και η ομάδα βρήκε εκ νέου τον καλό της εαυτό στα play off. Η έλλειψη ψυχραιμίας είναι ένα στοιχείο που δεν συνάδει με την ποδοσφαιρική ωριμότητα. Η αδικία, η «στραβή», το αναπάντεχο είναι μέρος της ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, και όσοι κάνουν πρωταθλητισμό είναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ να μην πτοούνται και να συνεχίζουν.

Ο φετινός Παναθηναϊκός έχει υψηλούς στόχους, υψηλές προσδοκίες, υψηλές ευθύνες. Τόσο η διοίκηση, όσο και ο προπονητής έθεσαν τον πήχη ψηλά. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά. Θα αντέξουν το βάρος οι παίκτες; Θα καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στις αυξημένες υποχρεώσεις μίας ομάδας όπως ο Παναθηναϊκός; Αρκεί η παρουσία των ικανών και έμπειρων Μπεργκ, Εσιέν και Σάντσες για να στηρίξει και όλους τους υπόλοιπους; Θα αναδειχθούν από την όλη διαδικασία νέες προσωπικότητες, τις οποίες έχει ανάγκη η ομάδα; Στο γήπεδο κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί. Εκεί θα φανούν όλα. Θα φανεί αν βιάστηκε να ανεβάσει τις προσδοκίες η διοίκηση. Θα φανεί αν ο Αναστασίου ωρίμασε ο ίδιος ως προπονητής και παράλληλα αν πέτυχε να ωριμάσει τους παίκτες του. Θα φανεί αν η ομάδα αυτή μπορεί να σηκώσει το βάρος και να μη λυγίσει στις πρώτες κακουχίες. Όλα, λοιπόν, θα αποδειχθούν στο χορτάρι…