Ιδού η Ρόδος ιδού και η μεταρρύθμιση
Πρωταγωνιστώντας στις σελίδες τού «Πόλεμος και Ειρήνη», που έχει ως καμβά την εισβολή της Γαλλίας του Ναπολέοντα στην τσαρική Ρωσία, ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ Κουτούζοφ μονολογεί –διά της πένας του ανυπέρβλητου Λέοντα Τολστόι– ότι πολεμάει έχοντας στο πλάι του δύο σπουδαίους πολεμιστές: τον χρόνο και την υπομονή!
Θυμηθήκαμε την αποστροφή με αφορμή έναν άλλο βουβό πόλεμο που εξελίσσεται επί ελληνικού εδάφους, σχεδόν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, και του οποίου οι «πολεμιστές» που μάχονται για τη ζωή τους έχουν εξαντλήσει την υπομονή τους και δυστυχέστατα κάποιοι εξ αυτών δεν έχουν καν την πολυτέλεια του χρόνου. Ο λόγος για τους Έλληνες καρκινοπαθείς, που όπως καταγγέλλεται αντιμετωπίζουν σημαντικές καθυστερήσεις ακόμη και ματαιώσεις των προγραμματισμένων χημειοθεραπειών τους, διότι λείπουν βασικά αντινεοπλασματικά φάρμακα.
Οι καταγγελίες που «συνωστίζονται» στο νούμερο 1 της οδού Σανταρόζα όπου εδρεύουν τα γραφεία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Καρκίνου, δεν είναι τελευταίας εσοδείας «φρούτο». Το καμπανάκι του κινδύνου το χτύπησαν στο υπουργείο Υγείας οι άνθρωποι του ΕΛΛΟΚ ήδη από τον περασμένο Αύγουστο, στέλνοντας σχετική επιστολή με την οποία ενημέρωναν τους αρμόδιους για το πρόβλημα και την πιθανότητα η έλλειψη φθηνών βασικών φαρμάκων να ενταθεί. Οι αιτίες αυτής της επικίνδυνης για την υγεία σοβαρά πασχόντων ανθρώπων δεν είναι… αυτοάνοσες. Οι ειδικοί τις εντοπίζουν στις μειωμένες εισαγωγές, πιθανόν λόγω clawback, σε συνδυασμό με τις διαπιστωμένες ελλείψεις φαρμάκων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, λόγω προβλημάτων παραγωγής και τις παράλληλες εξαγωγές σε χώρες όπου πωλούνται σε υψηλότερη τιμή τα «ελλείποντα» φάρμακα.
Επομένως, η άκρη του μίτου οδηγεί στην εύλογη απορία των Ελλήνων καρκινοπαθών: γιατί ένα γνωστό και στατιστικά επαναλαμβανόμενο φαινόμενο δεν αντιμετωπίζεται με στρατηγική πρόληψης, ή γιατί το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Έρευνας και Τεχνολογίας δεν διατηρεί απόθεμα ασφαλείας σε βασικά φάρμακα, όπως εκ του νόμου υποχρεούται; Απάντηση δεν υπάρχει για την ώρα. Μόνο διαβεβαιώσεις… Οι οποίες δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να σκοτώνουν τον χρόνο, την υπομονή και σε κάποιες περιπτώσεις τους ίδιους τους «πολεμιστές» για να επικαλεστούμε ξανά τον «παππού» Λέοντα.
Και επειδή συχνά-πυκνά μιλάμε σε αυτήν τη χώρα για μεταρρυθμίσεις (σ.σ. ξαναζήτησαν να επιμείνουμε σε αυτές τα τεχνικά κλιμάκια των δανειστών που είχαν έρθει προ ημερών για έλεγχο στην Αθήνα), καλό θα ήταν να ξεκαθαρίσουμε κάτι: πραγματική μεταρρύθμιση δεν είναι (μόνο) η πάταξη της (κάθε) γραφειοκρατίας για το (κάθε) Ελληνικό. Είναι να πάψει ο πολίτης να «λιώνει» επί δωδεκάωρο σε μία εφημερία νοσοκομείου και εν συνεχεία να νοσηλεύεται σε ράντζο, για μία υπηρεσία μάλιστα που έχει καλοπληρώσει με τις εισφορές του.
Τα ξέρει αυτά ο νυν υπουργός Υγείας. Και το παραδέχτηκε και ο ίδιος ότι σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης τα νοσοκομεία του ΕΣΥ δεν έχουν ανακαινιστεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο και πως ειδικά στα χρόνια της κρίσης δεν έχει γίνει το παραμικρό σε αυτό το επίπεδο. Ιδού η Ρόδος, ιδού και η μεταρρύθμιση. Αλλιώς θα συνεχίσουμε να αναζητούμε ευεργέτες εφοπλιστές και επιχειρηματίες να αγοράζουν σεντόνια και να ανακαινίζουν τις τουαλέτες των νοσοκομείων. Μόνο που αυτό δεν λέγεται Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά Επαιτείας…