Ακλόνητος στο πόστο του ο Γιάννης Βρούτσης
Κόντρα σε κάποια ΜΜΕ που «βλέπουν» ανασχηματισμό με «θύμα» τον υπουργό Εργασίας, και με δεδομένο ότι όλες οι κυβερνητικές αποφάσεις έχουν συλλογικό χαρακτήρα, η επικοινωνιακή «κίτρινη βαουτσεριάδα» δεν αναιρεί το έργο του
Με την Εβδομάδα των θείων παθών, τη Σταύρωση και την Ανάσταση να αποτελούν παρελθόν, μία ιδιότυπη πολιτική σταύρωση εξελίσσεται στην εγχώρια πολιτική αρένα. Πρωταγωνιστής της ο υπουργός Εργασίας, Γιάννης Βρούτσης, και μέγα αμάρτημά του οι περίφημες πλέον επιταγές τηλεκατάρτισης των €600 που προορίζονταν μέσω ειδικών προγραμμάτων για καθέναν από τους περίπου 160.000 επιστήμονες (μηχανικούς, δικηγόρους κ.ά.) της χώρας που έχουν πληγεί οικονομικά από το υγειονομικό lockdown που επέβαλε η κυβέρνηση ως προστασία από την πανδημία του κορωνοϊού.
Το γεγονός ότι η διαδικασία των voucher καταργήθηκε την προηγούμενη Τετάρτη (22/4) με απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη όχι μόνο δεν έβαλε τέλος στην παραφουσκωμένη σκανδαλολογία, αλλά έφτασε σε σημείο να θεωρείται η «βαουτσεριάδα» καταλύτης πολιτικών εξελίξεων και ανασχηματισμών. Έτσι, το παντός καιρού δημοσιογραφικό κλισέ ότι οι ανασχηματισμοί αποτελούν αποκλειστικά πρωθυπουργικό προνόμιο βολεύει τις… χαρτορίχτρες. Κι αυτό διότι είτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίσει να «μεταγγίσει» νέο αίμα στην κυβέρνηση σχετικά άμεσα είτε το κάνει σε μεταγενέστερο χρόνο, οι μάντεις θα ισχυρίζονται ότι έπεσαν μέσα στην πρόβλεψή τους.
Σε αυτό που με σιγουριά λαθεύουν είναι η δήθεν δυσμένεια στην οποία υποτίθεται ότι έχει περιπέσει ο υπουργός Εργασίας. Διότι όπως είναι σε θέση να γνωρίζει το iapopsi.gr συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο Γιάννης Βρούτσης έχει κερδίσει την πλήρη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού η οποία δεν αμφισβητήθηκε από την αστοχία της τηλεκατάρτισης.
Οι όποιες ανορθογραφίες του προγράμματος δεν θα μπορούσαν άλλωστε να χρεωθούν στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας, καθώς το κυβερνητικό σχήμα λαμβάνει συλλογικά τις όποιες αποφάσεις, ενώ σε όσες περιπτώσεις διαπιστώθηκε αναποτελεσματικότητα υπήρξε η πολιτική παρρησία παραδοχής του λάθους (παράδειγμα, η επανασύσταση του υπουργείου Μετανάστευσης που είχε καταργηθεί από την κυβέρνηση Μητσοτάκη) και επαναφορά στη λειτουργικότητα, η αποχώρηση των ΜΑΤ από τη Λέσβο και πρόσφατα η κατάργηση της διαδικασίας των voucher.
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι οι αποφάσεις που αφορούν κάθε υπουργείο, με το περίφημο επιτελικό κράτος, πλέον λαμβάνονται συλλογικά, από τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες, και ως εκ τούτου η ουσιαστική ευθύνη είναι συλλογική. Κανένας υπουργός δεν υπογράφει καμία απόφαση, αν δεν πάρει το «ΟΚ» των αρμοδίων «επιτελαρχών».
Σε όλα τα παραπάνω, οφείλει ο καθένας μας να αναγνωρίσει την οξυδέρκεια αλλά και το πολιτικό θάρρος του Κυριάκου, που άμεσα όταν διακρίνει κατά την κρίση του ως υπεύθυνος πρωθυπουργός «ρωγμές» σε κάποια κυβερνητική απόφαση, με ζηλευτά αντανακλαστικά παρεμβαίνει πριν δημιουργηθούν δυσάρεστες διοικητικές εξελίξεις και βεβαίως πολιτικές συνέπειες από την αντιπολίτευση που καραδοκεί.
Θα ήταν, εξάλλου, άδικο για τον Γιάννη Βρούτση να πληρώσει το μάρμαρο μιας κυβερνητικής δράσης που είχε κενά εξαιτίας της ανάγκης να διεκπεραιωθούν σε χρόνο dt οι προνοιακές καλύψεις των πληγεισών από τον κορωνοϊό κοινωνικών τάξεων, την ίδια ώρα που υπό την ηγεσία Βρούτση στο υπουργείο Εργασίας και το 2014 και το 2020 ξεκίνησε και «τρέχει» η ιστορική μεταρρύθμιση της ψηφιακής σύνταξης ΑΤΛΑΣ, μέσω της οποίας υπολογίζεται ότι έως το τέλος του τρέχοντος έτους άνω του 55% των νέων συντάξεων θα απονεμηθεί ψηφιακά και σε χρόνο μερικών δευτερολέπτων!!!), με το αντίστοιχο ποσοστό να εκτιμάται ότι θα πλησιάσει το 85% έως το τέλος του 2021.
Αν στο παραπάνω έργο συνυπολογιστεί το άμεμπτο του χαρακτήρα του Γιάννη Βρούτση, δικαιολογούν απόλυτα την πρωθυπουργική εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του υπουργού Εργασίας. Εξ ου και το… ακούνητο του Κυκλαδίτη βουλευτή από την οδό Σταδίου.