Άγγελος, ένας αντιφατικός «πατερούλης»

Δεν είναι μόνο οι γραφικότητες του Αναστασιάδη στο γήπεδο και η ανάληψη… ευθύνης, χωρίς τις συνέπειες μιας παραίτησης. Είναι και οι «υπερβατικές» του δηλώσεις, απόρροια ενός ενδόμυχου και ιδιότυπου «πατερουλισμού».

«Να μπουν μέσα τα κεφάλια», είπε ο Αναστασιάδης. Των παικτών εννοούσε. Και ποιος άφησε τα… κεφάλια τους να βγουν έξω; Ο ίδιος δεν είχε την ευθύνη; Το δικό του το κεφάλι έχει μείνει… απ’ έξω δηλαδή.

Τώρα, όσον αφορά ότι ευχαριστιέται όταν τον αποδοκιμάζουν, ας αποφανθεί ο Φρόιντ. Εμείς εδώ στην «Α» σηκώνουμε ψηλά τα χέρια. Φυσικά, φάσκει και αντιφάσκει. Δεν μπορεί από τη μία να λέει ότι ευχαριστιέται να αποδοκιμάζει ο κόσμος, κι από την άλλη να μιλάει ότι στενοχωριέται που αποδοκιμάζονται «τα παιδιά».

Το ένα από τα δύο συμβαίνει. Ή χαίρεται και το θεωρεί ευεργετικό, ή λυπάται. Κι αυτή η εν γένει φρασεολογία τού… τίποτα, που τη σερβίρει ως… βαθυστόχαστη, βρίσκει ανταπόκριση μόνο σε ερασιτεχνικές ομάδες της δεκαετίας του ’60, όταν τα παιδιά δεν τελείωναν παρά μόνο το δημοτικό σχολείο.