Αγιά Σοφιά: Το όραμα του «Τίγρη»

Του Νίκου Συνοδινού

 

Πάνε 30 χρόνια από τότε που ο Δημήτρης Μελισσανίδης μπήκε στα διοικητικά της ΑΕΚ. Ήταν το 1992, όταν έγινε ιδιοκτήτης μαζί με τον Γιάννη Καρρά και πρόεδρος του συλλόγου. Σήμερα είναι η πιο παλιά καραβάνα στο ντόπιο ποδόσφαιρο και όλοι οι άλλοι συνάδελφοι στις ΠΑΕ είναι «μαθητές» του.

Όλα αυτά τα χρόνια διδάχθηκε πως δεν υπάρχει πρόεδρος να μην τα ακούσει από την εξέδρα, όταν η ομάδα παραπατάει. Όταν αγωνιστικά βρίσκεται μακριά από τον δρόμο της ιστορίας της. Όταν μάλιστα η ομάδα αυτή έχει και μεγάλη ιστορία και πολύ κόσμο πίσω της, ο καπετάνιος πρέπει να ξέρει καλά να κουμαντάρει το καράβι για να περάσει η φουρτούνα.

Οι οπαδοί θέλουν πρωτάθλημα σήμερα κι αύριο… έχει ο Θεός. Η… άτακτη αγωνιστική υποχώρηση της ΑΕΚ την περασμένη σεζόν, οι μεταγραφές που δεν βγήκαν, το μέτριο ποδόσφαιρο, οι αγωνιστικές αποτυχίες, έκαναν τους σκληροπυρηνικούς να γκρινιάξουν, να διαμαρτυρηθούν, να χλευάσουν, ακόμη και κάποιοι να θαμπώσουν την εικόνα του Δημήτρη Μελισσανίδη.

Αν δεν ήταν και αυτός οπαδός, άνθρωπος που κόλλησε ένσημα από παιδί στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, ίσως σε κάποια από τις κρίσιμες καμπές να τα είχε βροντήξει. Όμως ο Δημήτρης Μελισσανίδης είναι από άλλη πάστα. Από… άλλο ανέκδοτο, πιο ορθά. Και όσο πλησιάζει η μέρα που θα μπει η ΑΕΚ στην Αγια-Σοφιά, ψηλώνει ολοένα και πιο πολύ. Μαζί με τους ΑΕΚτζήδες.

Γιατί η ΑΕΚ είναι αυτόνομη, πατάει μόνο στα πόδια της και δεν χρωστάει πουθενά. Αυτά που έγιναν επί Μελισσανίδη μετά το 2013, όταν ανέλαβε την ομάδα στη Γ΄ Εθνική, είναι μοναδικά, πρωτόγνωρα, άγνωστα στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα επέστρεψε στα σαλόνια, πήρε τίτλους, αλλά το κυριότερο χτίστηκε σε τόσο γερά θεμέλια που με λίγη μαεστρία μπορεί να φθάσει σ’ επιτυχίες που θα την εκτοξεύσουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το τελευταίο πρωτάθλημα γέμισε πίκρα τους «Ενωσίτες». Σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιου είδους αντιδράσεις που, αν είχε κάποιον άλλο στο τιμόνι της κι έβλεπε να στήνονται ακόμη και… λαϊκά δικαστήρια, θα τα παρατούσε και θα έφευγε.

Ο «Τίγρης» όμως έμεινε εκεί. Γιατί η εμπειρία τόσων χρόνων, όσο έντονα και να ζει κάποιες στιγμές, τον υποχρέωσαν να μην κάνει δεύτερες σκέψεις, αλλά να μείνει, να πολεμήσει και να κάνει τον «δικέφαλο» ν’ ανοίξει ξανά στα φτερά του.

Ακόμη και όταν άρχισαν τόσο στραβά και τη νέα σεζόν τα πράγματα, παρά τις πολλές και καλές μεταγραφές που έγιναν, ο διοικητικός ηγέτης ήταν εκεί να πάρει μέτρα που έφεραν τα πάνω κάτω. Πλέον με τον Αργύρη Γιαννίκη στο τιμόνι της και πλειάδα εξαιρετικών παικτών, η ΑΕΚ οδηγείται στον δρόμο των επιτυχιών.

Η «Ένωση» από ’κεί που ήταν το απόλυτο αουτσάιντερ, δείχνει ικανή να παλέψει για τον τίτλο με τον Ολυμπιακό και να μπει ως πρωταθλήτρια στην Αγια-Σοφιά. Το σπίτι της. Το γήπεδο που είναι κάτι παραπάνω από σύγχρονο στολίδι. Είναι ιστορία, αναμνήσεις, προσφυγιά, πηγή συναισθημάτων. Εκεί στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο νέος χώρος προκαλεί δέος. Και είναι λίγοι αυτοί που έχουν την ΑΕΚ στη ζωή τους και συγκρατούν τα δάκρυά τους μπροστά στο αθλητικό και πολιτιστικό μεγαλούργημα.

Εκεί με τους πυλώνες τον Στέλιο Σεραφείδη, τον Κώστα Νεστορίδη, τον Μίμη Παπαϊωάννου και τον Θωμά Μαύρο.

Η Γ΄ Εθνική και οι μάχες για το γήπεδο

Το καλοκαίρι του 2013, ενώ η ΑΕΚ υποβιβάστηκε αρχικά στη Β΄ και στη συνέχεια στη Γ΄ Κατηγορία, λόγω πτώχευσης της ΠΑΕ, ο Δ. Μελισσανίδης επέστρεψε στα κοινά του συλλόγου αποκτώντας την ομάδα. Την οδήγησε, ύστερα από πολλά χρόνια, στην κατάκτηση του Ελληνικού Πρωταθλήματος το 2018. Το 2022 όμως είναι η χρονιά της αναγέννησης της ΑΕΚ. Το ορόσημό της. Το σωτήριο έτος που θα μπει στην Αγια-Σοφιά. Το δικό της σύγχρονο ιδιόκτητο γήπεδο στα άγια χώματα της Νέας Φιλαδέλφειας.

«Σε αυτόν τον ιερό χώρο, στον οποίο οι παππούδες μας στέγασαν την ιδέα της ΑΕΚ, εμείς καταφέραμε να φτιάξουμε και πάλι το γήπεδό μας. Έρχεται σύντομα η στιγμή που θα το χαρούμε», έλεγε πρόσφατα ο Δημήτρης Μελισσανίδης, στον οποίο η Ιστορία τής ΑΕΚ θα αφιερώσει ένα τεράστιο κεφάλαιο για την κατασκευή του νέου γηπέδου της ομάδας στον χώρο της Νέας Φιλαδέλφειας.

Και οι «Ενωσίτες» ξέρουν καλά πως χωρίς την αποφασιστικότητα, τον τσαμπουκά, τις ραδιουργίες, το όραμα του Πόντιου, αυτό που βλέπουν να δημιουργείται σήμερα κομμάτι-κομμάτι, σαν σύγχρονο ψηφιδωτό, δεν θα υπήρχε. Δεν θα γινόταν ποτέ.

Η πίστη όμως του Μελισσανίδη για το έργο ήταν τόσο μεγάλη, που έβαλε στην άκρη κάθε εμπόδιο, καθώς ήδη η αντίστροφη μέτρηση για τα εγκαίνια του έργου ξεκίνησε με τη σύμβαση της ΑΕΚ για τον τεχνολογικό εξοπλισμό της OPAP Arena.

Η Αγια-Σοφιά θα ενισχύσει την οικονομική βιωσιμότητα της ΑΕΚ με τις διάφορες χρήσεις. Στην πρόσφατη συνάντησή του με τους δημοσιογράφους ο Δ. Μελισσανίδης τούς έφερε ένα παράδειγμα της ευρωστίας που θα αποκτήσει η ομάδα: «Μην ξεχνάτε πως όταν μπούμε στο νέο γήπεδο θα έχουμε έσοδα 12 εκατ. ευρώ, από εισιτήρια κι άλλους πόρους».

Με την κατασκευή του γηπέδου η ΑΕΚ ανοίγει μια νέα σελίδα στη σύγχρονη ιστορία της. Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται στο άδειο και αχανές ΟΑΚΑ πληρώνοντας ενοίκια μπροστά σε ελάχιστο αριθμό θεατών, ενώ αν ανατρέξει κανείς ακόμη πιο πίσω θα θυμηθεί ότι ο σύλλογος έφτασε να παίζει μέχρι και στα Άνω Λιόσια, την έδρα του Ακράτητου, εξαιτίας της απόφασης του Γιάννη Γρανίτσα να γκρεμίσει το 2002 το ιστορικό γήπεδο χωρίς να εξασφαλίσει την ανέγερση ενός νέου στη θέση του, με τη δικαιολογία ότι το «Νίκος Γκούμας» είχε υποστεί ζημιές από τον σεισμό του 1999.

Μεσολάβησαν προσφυγές (η αίτηση των 131 κατοίκων), μάχες στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ρήξεις με τη δημαρχία του Βασιλόπουλου στη Νέα Φιλαδέλφεια, αλλά απέναντι υπήρχε μια υπερδύναμη που τα ξεπερνούσε όλα. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν έκανε πίσω.

Για πρώτη φορά το 2005, όταν ο σημερινός μεγαλομέτοχος της ΑΕΚ παρουσίασε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, έδειξε και τα σχέδια ανέγερσης νέου γηπέδου στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας με την ονομασία «Αγια-Σοφιά». Το κόστος της κατασκευής του γηπέδου θα ανερχόταν στα 73 εκατ. ευρώ, θα ήταν τεσσάρων αστέρων, σύμφωνα με τις προδιαγραφές τής UEFA, χωρητικότητας περίπου 36.000 θέσεων.

Το ότι έχασε τις εκλογές δεν τον πτόησε. Οι επόμενες διοικήσεις Νικολαΐδη και Αδαμίδη μελέτησαν τη δημιουργία ενός νέου γηπέδου στη Φυλή στον χώρο του ΟΔΔΥ, σχέδιο που δεν προχώρησε λόγω έλλειψης χρηματοδότησης, όμως μετά τη χρεοκοπία της ΠΑΕ ΑΕΚ και τον υποβιβασμό της ομάδας, ο Μελισσανίδης ανέλαβε την αναδιοργάνωσή της και επανέφερε το σχέδιο της «Αγια-Σοφιάς» τον Ιούλιο του 2013.

Οι προσφυγές του Δήμου στο ΣτΕ για το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας από το 2015 και η αντίθεσή τους στο νέο γήπεδο έπεσαν στο κενό.

Η «Αγια-Σοφιά – OPAP Arena» τον Ιούλιο του 2017 είχε οικοδομική άδεια και ξεκίνησε να χτίζεται…

Ούτε η Ρεάλ τέτοιο γήπεδο

Και της Ρεάλ το φόβητρο έγινε τ’ όνομά σου, αναφέρει ο ύμνος της ΑΕΚ. Η «βασίλισσα» της Μαδρίτης είναι σημείο αναφοράς για τους «Ενωσίτες». Όμως όταν ο Κώστας Νεστορίδης επισκέφθηκε την «Αγια-Σοφιά – OPAP Arena» μαζί με τον γιο του Γιώργο δεν μπόρεσε να κρύψει τον ενθουσιασμό του, λέγοντας πως ούτε η Ρεάλ Μαδρίτης θα έχει τέτοιο γήπεδο.

Ο Κώστας Νεστορίδης πόζαρε συγκινημένος μπροστά από τον πυλώνα που φέρει τη μορφή του.

«Ήθελε να το δει από κοντά…. δυστυχώς λόγω ηλικίας δεν μπόρεσε να ανέβει τα σκαλιά για να πάμε πιο κοντά… Αυτό που είπε όταν το είδε ήταν “σ’ ευχαριστώ, πρόεδρε”!!!! Το άλλο που είπε ήταν “τι γηπεδάρα είμαι αυτή; Ούτε ή Ρεάλ Μαδρίτης τέτοιο γήπεδο…” Μπράβο στον Μελισσανίδη, το είπε και το ’κανε. Και κάτι τελευταίο. Ε, ρε, και να έπαιζα σε αυτό το γήπεδο τι πλάκες θα τους έκανα…» αναφέρει στη σχετική ανάρτησή του ο Γιώργος Νεστορίδης, μεταφέροντας τις απόψεις του Νέστορα.

Ο Στέλιος Σεραφείδης, που έχει μεγαλουργήσει στο παρελθόν σε αυτό το οικόπεδο, πήγε στο γήπεδο και χωρίς πολλά λόγια έδωσε το σύνθημα: «Με αυτό το γήπεδο αλλάζουν τα δεδομένα. Είναι σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, εδώ οι πρόσφυγες στήριξαν τα σπίτια και τα όνειρά τους, τις οικογένειές τους. Ποντιακός ελληνισμός, σύσσωμη η προσφυγιά, οι κάτοικοι της Φιλαδέλφειας. Θα νιώσουν υπερήφανοι όταν ετοιμαστεί το γήπεδο. Να μου δοθεί η δυνατότητα, σε μένα και σε πολλούς ακόμα συμπαίκτες και φίλους στην ηλικία μου να το απολαύσουμε. Να μην το χάσουμε. Λέμε να το προλάβω και… ας ξεμπαρκάρω. Όσοι παλαίμαχοι είμαστε εν ζωή, να μπούμε για 20 λεπτά και μετά ας έρθει το τέλος».