Αλέξης, Παύλος εις σάρκαν μίαν…

Οι Αμερικανοί –καπιταλιστές και φονιάδες των λαών κατά τη ελληνική ριζοσπαστική Αριστερά– συνηθίζουν να λένε πως αν κάτι μοιάζει με πάπια, αν περπατάει σαν πάπια κι αν μιλάει σαν πάπια, τότε είναι πάπια, θέλοντας να καταδείξουν ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων οι άνθρωποι είμαστε αυτό που φαινόμαστε.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Είναι, άραγε, κατ’ αντιστοιχία δυνατόν ο Παύλος Πολάκης να μοιάζει με κουτσαβάκη, να περπατάει σαν κουτσαβάκης, να μιλάει σαν κουτσαβάκης, αλλά να είναι η αδικημένη Σταχτοπούτα του πολιτικού παραμυθιού τού ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ εκείνος μάχεται για τη Δημοκρατία και τη φτωχολογιά, τον φιμώνει το αστικό πολιτικό κατεστημένο; Μόνο οι σύντροφοί του στην Κουμουνδούρου και φυσικά ο πρόεδρός του Αλέξης Τσίπρας (λένε ότι) πιστεύουν κάτι τέτοιο, αλλά και πάλι όχι όλοι.

 «Δεν επρόκειτο για λαϊκιστικό ακτιβισμό ή για λόγια του πεζοδρομίου, όπως χαρακτηρίστηκαν τα λόγια του. Ήταν ακραία σεξιστικός λόγος, που, όπως πολλές φορές έχουμε υποστηρίξει, είναι κρίκος της αλυσίδας της έμφυλης βίας που βιώνουν οι γυναίκες και οι κάθε μορφής θηλυκότητες. Είναι σκαλί για τον τελευταίο κρίκο: το έμφυλο έγκλημα». Τάδε έφη Μαρία Ρεπούση, η γνωστή ιστορικός και καθηγήτρια στο ΑΠΘ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, και αυτό ήταν ένα μικρό απόσπασμα του σχολιασμού που έκανε με αφορμή το καινούργιο σόου του Π. Πολάκη τις προηγούμενες ημέρες στη Βουλή.

 

Βαρύ «βιογραφικό» (ατοπημάτων)

 

Και πάλι ευγενική ήταν, δηλαδή, καθώς τα ανδραγαθήματα του Χανιώτη βουλευτή του κόμματός της είναι ουκ ολίγα. Θυμίζεται ότι πριν φτάσουμε στα «τσίγκινα σώβρακα» και στην ιδιότυπη κατάληψη του βήματος της Βουλής, ο Παύλος Πολάκης είναι αυτός που:

>>Τον Δεκέμβριο του 2015 και στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου που πραγματοποιήθηκε με αφορμή το πόρισμα των Επιθεωρητών Υγείας για τέσσερις ενημερωτικές καμπάνιες του ΚΕΕΛΠΝΟ, τσακώθηκε με δημοσιογράφο, τον οποίο… αναπόλησε τον Απρίλιο του 2016 σε κομματική εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ λέγοντας ότι έπρεπε να είχε σηκωθεί πάνω και να τον είχε χώσει «τρία μέτρα κάτω από τη γη».

 

>>Τον Φλεβάρη του 2019 είπε να ξεσκάσει με μία ζεϊμπεκιά και ένα τσιγάρο στο στόμα στο κέντρο που εμφανιζόταν τότε ο Σταμάτης Κραουνάκης. Το κακό βεβαίως δεν ήταν ότι ένας υπουργός διασκέδασε, αλλά το ότι καταπάτησε προκλητικά έναν νόμο, τον αντικαπνιστικό, για τον οποίο είναι ο τυπικά υπεύθυνος για την καθολική εφαρμογή του. Και αυτή η επαναστατική πράξη διαφημίστηκε από τον ίδιο στα social media με τη λεζάντα «έτσι για να σκάσουν οι εχθροί μας!!!».

 

>>Τον Νοέμβριο του 2020 και με καθολικό lockdown εν ισχύι, όχι μόνο παραβρέθηκε σε σπιτικό γλεντάκι με τουλάχιστον 7-8 άτομα ακόμη αλλά το προμόταρε και μέσω facebook διανθίζοντάς το με μαντινάδα («Εμείς θα το γλεντίζομε κι όπου το βγάλει η βράση…») και… ευχετήρια υστερόγραφα («Άντε τσογλάνια κάντε καμία άλλη δουλειά !!!ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΡΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ!!!”»).

>> Στα μέσα του φετινού Ιανουαρίου εμπόδισε αστυνομικό να συνεχίσει τον έλεγχο και να βεβαιώσει παράβαση των μέτρων κατά του κορωνοϊού σε ψαροταβέρνα που έτρωγε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Φέρεται, μάλιστα, να απείλησε τα όργανα της τάξης με δυσμενή μετάθεση, φοβερίζοντάς τους ότι θα επικοινωνήσει επί τούτου ο ίδιος με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. αντιστράτηγο Μιχαήλ Καραμαλάκη.

>>Στον περίφημο καυγά της περασμένης Κυριακής στο εντευκτήριο της Βουλής με τον Άδωνι Γεωργιάδη, μεταξύ άλλων… τσίγκινων απειλών, προειδοποίησε με νόημα τον υπουργό Ανάπτυξης ότι «οι υποθέσεις όπως μπαίνουν στο αρχείο με τον ίδιο τρόπο ανασύρονται», εννοώντας την πρόσφατη αρχειοθέτηση της υπόθεσης Novartis στο σκέλος της που αφορούσε τον αντιπρόεδρο της Ν.Δ..

Ο δημοσιογραφικός χώρος δεν επαρκεί ώστε στα παραπάνω ξεσπάσματα του Π. Πολάκη να προστεθούν και όλες οι γηπεδικού τύπου εκφράσεις, όπως τα αλήστου μνήμης «βοθροκάναλα», «τσογλάνια», «άχρηστοι», ακόμη και το κλείσιμο του ματιού στις τηλεοπτικές και διαδικτυακές ύβρεις μερίδας πολιτών κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Επαρκεί όμως για να ψηλαφηθούν οι λόγοι που κάνουν τον «οργανισμό» ΣΥΡΙΖΑ να ανέχεται ένα τόσο τοξικό «κύτταρό» του και τον επικεφαλής αυτού του οργανισμού να τον καλύπτει αντί να τον καρατομήσει, όπως έκανε τον περασμένο Δεκέμβριο με τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Μάλιστα, αυτή η «υπόθαλψη»  Τσίπρα στον Πολάκη έχει γίνει όπλο στα χέρια της Νέας Δημοκρατίας που επικαλείται τη σιωπή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να ταυτίσει τα δύο πρόσωπα και να κρατήσει άσβεστο το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

«Αν δεν υπήρχε ο Πολάκης, οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να τον εφεύρουν καθώς τα “δώρα”, που συνεχώς τους κάνει είναι ανεκτίμητα», λέει στην «Α» εν αποστρατεία αλλά μπαρουτοκαπνισμένος κοινοβουλευτικός. Και δεν έχει άδικο, ειδικά αν σκεφτεί κάποιος ότι ο αγενής –και όχι αψύς– Σφακιανός εξαέρωσε το όποιο κέρδος μπορεί να είχε το κόμμα του από την πρόταση μομφής και την κοινοβουλευτική μάχη του αρχηγού του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Γιατί τον στηρίζει ο Τσίπρας

Όμως η περίπου αυταπόδεικτη διαπίστωση δεν φαίνεται να αγγίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, ο πρόεδρος του οποίου υποστηρίζει ανοιχτά (σ.σ. το είπε στην τελευταία συνέντευξή του στο Kontra Channel) πως η… πολάκειος συμπεριφορά δεν κάνει ζημιά στο κόμμα, αντιθέτως είναι στοιχείο της διαφημιζόμενης πολυσυλλεκτικότητας του κόμματος, στο οποίο κατά δήλωσή του «υπάρχει και ο Πολάκης και ο Δραγασάκης, και ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος και ο Ηλιόπουλος».

Υπό αυτό το πρίσμα, τρία συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν. Το πρώτο είναι ότι ο Παύλος Πολάκης εξυπηρετεί ξεκάθαρες σκοπιμότητες και ισορροπίες στον πόλεμο των εσωκομματικών τάσεων, υπερασπιζόμενος τις προεδρικές θέσεις κόντρα στις ενστάσεις που εκφράζονται κατά καιρούς από «βαριά» ονόματα του κόμματος όπως ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ή ο Νίκος Φίλης.

Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι με τον αγοραίο λόγο του ο Π. Πολάκης κρατάει ζωντανό ένα φιλοΣΥΡΙΖΑϊκό ακροατήριο κυρίως μέσω διαδικτύου που αρέσκεται να ακούει επαναστατικά τσιτάτα και να «αγοράζει» οργίλο αντισυστημισμό.

Πόσο αριθμεί αυτό το κοινό; Στην καλύτερη των περιπτώσεων μερικές εκατοντάδες παραπάνω από 15.000 ψηφοφόρους, όσοι δηλαδή και οι ψήφοι που πήρε ο Σφακιανός στις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Αν δεν μας γελούν τα μαθηματικά μας αυτό αντιστοιχεί στο 0,89% των 1.781.057 ψήφων που έπεσαν πανελλαδικά στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ στις ίδιες εκλογές.

Αν αυτές οι 15.443 ψήφοι είναι τόσο υπέρτερες των 11.650 που πήρε στα Χανιά ο ήπιος Γιώργος Σταθάκης, τότε οδηγούμαστε αβίαστα στο τρίτο συμπέρασμα. Ότι αν, εν τέλει, ο Αλέξης Τσίπρας υπερασπίζεται συνεχώς τον Πολάκη, μιλάει συχνά σαν τον Πολάκη και δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα «Πολάκης», προφανώς είναι… Πολάκης, και όχι αυτό που λέει ότι είναι αυτός και το κόμμα του.