Αναζητούν σωσίβιο στο εργασιακό
Στην Κουμουνδούρου τα στελέχη των διαφόρων τάσεων, φύλων, ομάδων, κλικών και παρεών, μπορούν να διαφωνήσουν ακόμη και για το απίθανο πράγμα, αλλά συμφωνούν σε ένα: Ότι η πανδημία θα επιφέρει τεράστιες αλλαγές στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό και ότι θα αφήσει τα αποτυπώματά της και στην Ελλάδα.
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Έτσι εκτιμούν ότι σύντομα θα τελειώσει ο μήνας του μέλιτος για την κυβέρνηση, κάτι που θα φανεί και στις επόμενες δημοσκοπήσεις. Πολύ λογικά το μυαλό όλων διαβάζοντας τις συγκεκριμένες εκτιμήσεις πάει στην παροιμία «όσα δεν φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια», εν τούτοις στον ΣΥΡΙΖΑ ελπίζουν ότι λόγω της πανδημίας θα καταφέρουν να ξεφύγουν από τη δημοσκοπική καθίζηση. Και ποντάρουν τα πάντα στο ότι οι κοινωνίες παγκοσμίως βρίσκονται στα όριά τους, ψυχολογικά και οικονομικά, λόγω των περιοριστικών μέτρων και του φόβου της πανδημίας.
Για να πούμε και του στραβού το δίκιο, η ανάλυση που κάνουν είναι στη σωστή βάση, αλλά απλώς την προσαρμόζουν κατά το δοκούν και όχι με βάση τα πραγματικά περιστατικά. Για παράδειγμα, αγνοούν με εκνευριστικό τρόπο τις δικές τους γκάφες, που αφενός μεν τις θυμάται η κοινωνία, αφετέρου δε το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης φροντίζει να τις επαναφέρει στην επικαιρότητα. Όπως για παράδειγμα τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας, προ τεσσάρων περίπου μηνών, όπου διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι με το ζόρι θα φτάνουν 25.000 εμβολιασμοί τον μήνα. Και ήδη ο Μάιος τρέχει με 110.000 εμβολιασμούς την ημέρα ανά μέσο όρο. Επίσης, αγνοούν αναλύσεις ειδικών. Όπως του ροκ σταρ της παγκόσμιας οικονομίας, του Γάλλου σοσιαλιστή οικονομολόγου Τόμα Πικετί. Ο οικονομολόγος που στήριξε την Ελλάδα ζητώντας τη διαγραφή του ελληνικού χρέους, όπως έγινε με τη Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έκανε μεγάλη αίσθηση με τη νέα του ανάλυση. Προ οκταετίας είχε προκαλέσει αίσθηση με το βιβλίο του «Το Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα». Τώρα ο Πικετί ισχυρίζεται ότι τα φτωχά οικονομικά στρώματα ψηφίζουν κι εμπιστεύονται περισσότερο τα συντηρητικά κόμματα στην Ευρώπη, γυρνώντας την πλάτη στην αριστερά, που παραδοσιακά στήριζαν από γενιά σε γενιά.
Όπως αντιλαμβάνεται και ο πλέον αδαής, η ανάλυση του Πικετί, που έχει κάνει παγκοσμίως αίσθηση, θεωρείται περίπου ως απαγορευμένη στην Κουμουνδούρου. Όμως φάνηκε ότι ο Πικετί δικαιώθηκε στις εκλογές της Περιφέρειας της Μαδρίτης, όπου οι κεντροδεξιοί και οι ακραία συντηρητικοί κέρδισαν ψήφους, ενώ αντίθετα η κεντροαριστερά υπέστη βαριά ήττα.
Τέλος πάντων, στην Κουμουνδούρου θεωρούν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν διαφορετικές συνθήκες. Και ισχυρίζονται ότι θα ευνοηθούν λόγω του εργασιακού νομοσχεδίου που παρουσιάστηκε την Τρίτη και βρίσκεται στη δημόσια διαβούλευση. Και υποδαυλίζουν όλες τις αντιδράσεις ανάγοντας σε επιστήμη το ψέμα. Έτσι τονίζουν πως «το εργασιακό αποτελεί συνέχεια της εποχής των μνημονίων και εκτιμούν ότι την καταστρατήγηση του οκταώρου και των απλήρωτων υπερωριών δεν θα μπορέσουν να τις υπερασπιστούν ούτε οι βουλευτές της πλειοψηφίας». Προφανώς λησμονούν ότι αυτοί που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της αντιπαράθεσης στη Βουλή, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου και ο Γιάννης Ραγκούσης, έχουν ως υπουργοί του ΠΑΣΟΚ και ψηφίσει και εφαρμόσει χειρότερες εργασιακές συνθήκες. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την πρώην υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, όπου δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ΠΑΜΕ έκανε κατάληψη στο γραφείο της ως αντίδραση για τις ρυθμίσεις όχι μόνο στα ασφαλιστικά, αλλά και στα εργασιακά.
Δύο εκδηλώσεις
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να πραγματοποιήσει δύο εκδηλώσεις, μία στα τέλη Μαΐου και μία στα τέλη Ιουνίου. Εκεί θα παρουσιαστούν οι θέσεις για τα εργασιακά ζητήματα και για το πλάνο της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το Ταμείο Ανάκαμψης. Βέβαια, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι το πλάνο για το Ταμείο Ανάκαμψης μάλλον θα είναι για τα μάτια του κόσμου, καθώς εντός του θέρους αναμένονται τα πρώτα τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ από τις Βρυξέλλες και ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμη δεν έχει καταθέσει ούτε πρόταση.
Ταυτόχρονα, τα στελέχη της Κουμουνδούρου αναμένεται να ανεβάσουν τους τόνους και για το ΕΣΥ και για την οικονομία. Θεωρούν ότι το lockdown θα αφήσει τη σφραγίδα του στην οικονομία. Έτσι ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται για συνεχείς παρεμβάσεις ότι οι επιχειρήσεις χρειάζονται άμεση ρευστότητα και οι εργαζόμενοι στήριξη. Φυσικά, για το ζεστό χρήμα που εξασφαλίστηκε μέσω του ΕΣΠΑ για την εστίαση δεν είπε κουβέντα. Τουναντίον, όταν άνοιγε η εστίαση τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν χαιρέκακα «ζήσε, Μάη μου, να φας τριφύλλι». Τελικά, και ο Μάιος ήρθε και η πλατφόρμα άνοιξε και το χρήμα είναι ζεστό και ανάσα δίνεται στις επιχειρήσεις της εστίασης.
Από εδώ και εμπρός, ο βασικός στόχος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι να θέσει τη διαχωριστική γραμμή, πάνω στην οποία οι πολίτες θα κληθούν να τοποθετηθούν. Ο επαναπατρισμός κεντρώων με αντιδεξιά αισθήματα, η ανάκτηση της εμπιστοσύνης στη μεσαία τάξη, αλλά και η ισχυροποίηση των δεσμών με τη νεολαία αποτελούν τη συνταγή της επιτυχίας. Το δίλημμα της πολιτικής αλλαγής θα μπει επιτακτικά, προκειμένου οι ψηφοφόροι να επιλέξουν «είτε μια προοδευτική διακυβέρνηση, είτε μια πολιτική υπέρ των λίγων και των συμφερόντων», όπως τονίζουν. Υπό τον Μιχάλη Καλογήρου συνεχίζεται η αναζήτηση νέων προσωπικοτήτων που θα βγουν μπροστά το επόμενο διάστημα και θα ενισχύσουν το προφίλ του κόμματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να κλιμακώσει την κριτική του κατηγορώντας την κυβέρνηση για έλλειψη σχεδιασμού στα εθνικά ζητήματα. Στην Κουμουνδούρου υποστηρίζουν πως με τη λογική ότι τώρα έχουμε τις πλάτες του νέου προέδρου των ΗΠΑ «αντί η θετική στάση Μπάιντεν και η ανάγκη της Τουρκίας να καθίσει στο τραπέζι αυτήν την περίοδο, να αξιοποιηθούν για να ενισχυθεί η θέση της Ελλάδας στον διάλογο, αξιοποιούνται για να αποφευχθεί ο διάλογος». Από την αξιωματική αντιπολίτευση ασκείται επίσης κριτική πως η Ελλάδα βυθίζεται σε λογικές «αξόνων» και υπερκοστολογημένων εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Σε ό,τι αφορά τα εσωκομματικά, κομβικής σημασίας θα είναι η πραγματοποίηση μέσα στον Ιούνιο της Προγραμματικής Συνδιάσκεψης με τη συμμετοχή όλων των μελών των νέων νομαρχιακών επιτροπών, της κοινοβουλευτικής ομάδας, της ευρωομάδας και της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης, δηλαδή μιλάμε για ένα σώμα που θα κυμανθεί μεταξύ 1.500-2.000 ατόμων.