Αντιδρούν για τις Πρέσπες οι… Σκοπιανοί!!!

Στα… παπούτσια του φίλου του Αλέξη Τσίπρα έχει μπει εδώ και μερικές ημέρες ο Ζόραν Ζάεφ και περπατά τον κακοτράχαλο δρόμο μίας βαριάς εκλογικής ήττας.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Υπό άλλες συνθήκες, η αποδρομή ενός πολιτικού από την εξουσία θα πέρναγε στα μονόστηλα της ειδησεογραφίας των διεθνών. Επειδή όμως μιλάμε για τον τέως –πλέον- πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας που η υπογραφή του φιγουράρει στη Συμφωνία των Πρεσπών δίπλα σε αυτήν του τέως Έλληνα πρωθυπουργού, η εξέλιξη αποκτά άλλη βαρύτητα και «ακουμπάει» ευθέως την Ελλάδα.

Το ντόμινο των εξελίξεων στη γειτονική χώρα ξεκίνησε όταν την περασμένη Κυριακή άνοιξαν οι κάλπες του δεύτερου γύρου των δημοτικών εκλογών και η λαϊκή ετυμηγορία ήταν κόλαφος για τις αυτοδιοικητικές δυνάμεις τού Ζόραν Ζάεφ (σ.σ. ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του από τα αυτοδιοικητικά ως δήμαρχος της Στρώμνιτσας), που έχασε με εκκωφαντική διαφορά όχι μόνο τον δήμο της πόλης των Σκοπίων αλλά και όλους τους άλλους μεγάλους δήμους της χώρας του.

Μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο Z. Ζάεφ έκανε αυτό που είχε προαναγγείλει. Ότι, δηλαδή, θα παραιτείτο σε περίπτωση που το κόμμα του έχανε το εκλογικό κάστρο των Σκοπίων.

Έτσι, το βράδυ της Κυριακής ο 47χρονος πολιτικός δήλωσε ότι αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη για την αποτυχία και ανακοίνωσε ότι παραιτείται από πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας και από πρόεδρος του κόμματός του.

Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της ήττας Ζάεφ, αρκεί να σκεφτούμε ότι από τους συνολικά 80 δήμους και κοινότητες της Β. Μακεδονίας οι Σοσιαλδημοκράτες του SDSM πλειοψήφησαν σε λιγότερους από 20 δήμους, όταν στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές είχαν την πρωτοκαθεδρία σε 57 δήμους και κοινότητες. Στον αντίποδα, ο μεγάλος κερδισμένος είναι το αντιπολιτευόμενο εθνικιστικό κόμμα VMRO-DPMNE, που από τους μόλις 5 δήμους και κοινότητες που είχε κατακτήσει στις προηγούμενες εκλογές, κατάφερε να εκτοξεύσει την πολιτική επιρροή του εκλέγοντας τουλάχιστον 40 «δικούς» του τοπικούς άρχοντες.

Η μεγάλη νίκη των εθνικιστών έχει ανοίξει την όρεξη του αρχηγού τους, Χρίστιαν Μίτσκοσκι, που ζητά «εδώ και τώρα» πρόωρες εκλογές. Αν και τα κόμματα που απαρτίζουν την ισχνής πλειοψηφίας κυβέρνηση συνασπισμού της Β. Μακεδονίας επαναβεβαίωσαν τη στήριξή τους στο παρόν σχήμα, τασσόμενες κατά της πρόωρης προσφυγής στις βουλευτικές κάλπες (σ.σ. κανονικά είναι προγραμματισμένες για το 2024), ο επικεφαλής τού VMRO-DPMNE επιμένει ότι στη χώρα του έχει διαμορφωθεί μία νέα πραγματικότητα και πως η κυβέρνηση δεν έχει πλέον την απαιτούμενη νομιμοποίηση.

Η «μισή» υπόσχεση Μίτσκοσκι για τις Πρέσπες

Σε αυτήν τη νέα, όπως τη χαρακτήρισε, πραγματικότητα, ο Χρ. Μίτσκοσκι εντάσσει και τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ο αρχηγός τού VMRO-DPMNE έχει ξεκαθαρίσει –και το επανέλαβε σε συνέντευξη Τύπου την περασμένη Κυριακή– ότι όσα συνομολογήθηκαν στις 12 Ιουνίου τού 2018 ανάμεσα στην Ελλάδα και την έως τότε επονομαζόμενη FYROM δεν του αρέσουν και ότι αν αναλάβει αυτός και το κόμμα του τα ηνία της διακυβέρνησης της χώρας τους, θα ήθελε να τα αλλάξει.

«Εάν με ρωτάτε αν θα εργαστούμε προκειμένου αυτή την πραγματικότητα, μία μέρα που θα έχουμε την ευκαιρία να την αλλάξουμε, σας λέω “ναι”, θα εργαστούμε να την αλλάξουμε», είπε συγκεκριμένα ο Μίτσκοσκι, κληθείς να απαντήσει εάν το VMRO-DPMNE θα σεβαστεί τη Συμφωνία των Πρεσπών σε περίπτωση που έρθει στην εξουσία. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι «στην παρούσα φάση αυτή είναι η πραγματικότητα στην οποία λειτουργούμε όλοι εμείς ως πολίτες της Μακεδονίας και αυτή η πραγματικότητα είναι τόσο οδυνηρή, ταπεινωτική για όλους εμάς που νιώθουμε τη Μακεδονία και μόνο τη Μακεδονία ως πατρίδα μας». Η

αποδελτίωση, πάντως, της παραπάνω δήλωσης ξεγυμνώνει τη ρητορική Μίτσκοσκι, καθώς οι υφ’ όρων λεονταρισμοί ότι «ΑΝ θα έχουμε την ευκαιρία» και το «στην παρούσα φάση αυτή είναι η πραγματικότητα» καθιστούν  μισή και επικοινωνιακή την υπόσχεση του επικεφαλής τού VMRO για σκίσιμο της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Προειδοποίηση, αλλά… 

Σε κάθε περίπτωση, περισσότερο αλυτρωτικό ντεμπούτο δεν θα μπορούσε να κάνει ένας πολιτικός της γειτονικής χώρας που… προθερμαίνεται στα «αποδυτήρια» της εξουσίας. Και το ερώτημα είναι πώς η έχουσα κάθε έννομο και πολιτικό συμφέρον Ελλάδα θα αντιμετωπίσει τον νέο (αργά ή γρήγορα) αγριεμένο συνομιλητή της.

Ένα πρώτο τροχιοδεικτικό έριξε η Αθήνα στα μέσα της εβδομάδας, όταν από τη Βουλή και στο πλαίσιο των εργασιών της κοινής συνεδρίασης των κοινοβουλευτικών επιτροπών Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, είπε κομψά ότι το ελληνικό βέτο στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην Ε.Ε. βρίσκεται πάντα μέσα στο συρτάρι, έτοιμο να βγει πάνω στο τραπέζι αν χρειαστεί.

Συγκεκριμένα, η ελληνική διπλωματία ξεκαθαρίζει ότι η επιστροφή των γειτόνων σε εθνικιστικές ρητορικές ουσιαστικά θα οδηγήσει την Ελλάδα στον επανακαθορισμό της εθνικής θέσης της αναφορικά με τη στήριξη της διευρυνσιακής διαδικασίας. «Γιατί μία από τις απαρέγκλιτες προϋποθέσεις που έχουν τεθεί στο διαπραγματευτικό πλαίσιο είναι η πιστή και ορθή εφαρμογή όλων των προβλέψεων της Συμφωνίας των Πρεσπών», είπε ο κ. Βαρβιτσιώτης και συνέχισε λέγοντας ότι είναι απαραίτητο αυτό το μήνυμα να σταλεί ομόθυμα προς το πολιτικό σύστημα της Β. Μακεδονίας, που έπειτα από την ήττα Ζάεφ μοιάζει να βρίσκεται σε περιδίνηση.

Τα «αμήν και πότε» όσων παρακολουθούν τα αποτελέσματα που παράγει η Συμφωνία των Πρεσπών προφέρεται με ευαρέσκεια, αλλά ψιθυριστά και με αστερίσκους. Κι αυτό διότι υπάρχει το… δεδικασμένο η Ελλάδα να μένει ουσιαστικά άπραγη καιρό τώρα στην καταπάτηση στοιχειωδών όρων της διεθνούς συμφωνίας από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία των γειτόνων (βλ. φανέλες εθνικών ομάδων όπου αναγράφεται σκέτο το όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»), έχοντας μάλιστα απέναντί της τη μετριοπαθή ηγεσία του Ζόραν Ζάεφ. Σε έναν απασφαλισμένο Μίτσκοσκι μένει να φανεί αν θα γίνει πράξη η τρόπον τινά «απειλή» Βαρβιτσιώτη για βέτο ή κάποιοι θα κάνουν ότι δεν είδαν και ότι δεν άκουσαν.