Αυτοί ξεφτίλισαν την Αριστερά

Άρθρο του Δημήτρη Καραγκούνη(*)

Ο μεγάλος Λιβανέζος ποιητής Γκιμπράν στο έργο του «Ο κήπος του προφήτη, μεταξύ άλλων είχε πει:

# το έθνος να λυπάστε που ψωμί τρώει, αλλά όχι από τη σοδειά του, κρασί πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.

# το έθνος να λυπάστε που δεν ενώνεται και δεν επαναστατεί, παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.

#το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο.

Φαίνεται ότι ο Γκιμπράν, που διατύπωσε το 1922 τα πιο πάνω, διά ενοράσεως είχε δει την κατάντια της πατρίδας μας, με Τσίπρα αλεπού για ηγέτη, με τον λαό μας να έχει μεγάλη ευθύνη για τις επιλογές του, και μετά να ενώνεται εναντίον του, όταν όμως η κατάσταση είχε φθάσει όπως ο μελλοθάνατος στη λαιμητόμο.

Έκανε δύο φορές o λαός το ίδιο λάθος, πιστεύοντας τα απίστευτα ψεύδη των πολιτικών απατεώνων, αρκετά αργά, ενώθηκε εναντίον τους, αφού όμως είχε συντελεσθεί εθνική καταστροφή, και όλες οι λαϊκές τάξεις είχαν εξεγερθεί εναντίον των Τσιπρο-Καμμένων.

Οι απατημένοι νοσταλγούσαν τον Αντώνη Σαμαρά και το έργο του. Αλλά όπως πάντα ψηφίζουν αυτόν που υπόσχεται. Για την πρώτη φορά που εξαπατήθηκαν υπάρχει κάποια δικαιολογία. Ο Σαμαράς είχε βγάλει πλεόνασμα, η ανάπτυξη φαινόταν στον ορίζοντα, ο κίνδυνος για έξοδο από την Ευρώπη είχε απομακρυνθεί, και σκέφτηκαν, ας εκλέξουμε τώρα το γελαστό παιδί, που αν κάνει και λίγα από αυτά που υπόσχεται, καλά θα είναι. Όμως για τη δεύτερη φορά, δεν υπάρχει ελαφρυντικό. Και ισχύει ότι κάθε λαός εκλέγει αυτό που του αξίζει.

Το έργο του Μητσοτάκη είναι τραγικά δύσκολο, να μπορέσει δηλαδή να φέρει την πατρίδα, από το βάραθρο που την πήγε ο Τσίπρας, στην κατάσταση που την είχε φέρει ο Σαμαράς. Οι απατεώνες που τώρα είναι ετοιμόρροποι, έχοντας χάσει την υποστήριξη των εξαπατημένων πολιτών, χρησιμοποίησαν τις πιο άθλιες συκοφαντίες για να αμυνθούν και να αντιμετωπίσουν τη σύγκριση που γινόταν με το έργο του Σαμαρά. Και είναι αξιοπερίεργο ότι οι επιθέσεις τους γίνονται κυρίως εναντίον του Σαμαρά. Κουβέντα κατά Καραμανλή ή κατά ΓΑΠ. Αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο ερμηνεύσιμο, γιατί ο Σαμαράς είναι ο μόνος πρωθυπουργός των τελευταίων δεκαετιών που παρέδωσε τη χώρα σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν που παρέλαβε, και με αυτόν γίνεται η σύγκριση.

Μη έχοντας πολιτικά επιχειρήματα χρησιμοποίησαν τη συκοφαντία, τη λάσπη και την παραποίηση γεγονότων, πιστεύοντας ότι κάτι θα μείνει. Παλαιά, προσφιλής λασπολογία ήταν ότι και ο Σαμαράς έταξε τα Ζάππεια. Ο Σαμαράς σε συνέντευξή του είχε δώσει σαφείς απαντήσεις στη λάσπη, αναφέροντας 9 σημεία από τα 18 που υλοποιήθηκαν, και ότι στο τέλος της τετραετίας θα γίνονταν και τα υπόλοιπα. Σαφείς και καταλυτικές απαντήσεις για το θέμα έδωσαν σε κανάλια ο Άδωνις, ο Κικίλιας και ο Μηταράκης. Έτσι, αυτή η συκοφαντία γρήγορα τελείωσε.

Η συκοφαντία με την περίφημη λίστα Μπόργιανς ήταν πριν από αυτή με τη Novartis. Ο ίδιος σε συνέντευξή του είχε πει καθαρά ότι το 2012 δεν υπήρχε λίστα και απλώς είχε προτείνει να βοηθήσει, και ότι τη λίστα την έδωσε το 2015. Είναι φανερό ότι η αναισχυντία δεν έχει όρια, ιδίως όταν ο τρόμος από την κατάρρευση στα γκάλοπς ήταν μεγάλη. Αντιλαμβάνονταν ότι σε λίγο θα είναι θλιβερή ανάμνηση και η θλίψη γεννά παραφροσύνη. Και φοβούνταν, όχι άδικα, πως πέρα από την απώλεια της εξουσίας, για τα εγκληματικά τους λάθη, θα αντιμετωπίσουν και τη Δικαιοσύνη.

Έβγαλαν τότε στη δημοσιότητα υποκλαπείσα συνομιλία, που όλοι πιστεύουν ότι οι ίδιοι έκαναν, ιδίως μετά τη δήλωση του Παπαχριστόπουλου στη Βουλή, πιστεύοντας ότι θα τρομάξουν και θα εκβιάσουν τους δανειστές. Και φυσικά, τους έστρεψαν εναντίον τους και εναντίον δυστυχώς και της χώρας μας. Και υποχρεώνονται να ψηφίσουν μέτρα δυσβάστακτα των 5,4 δισ. ευρώ και επί πλέον άλλα 3 δισ. για ρεζέρβα. Αρκετοί πίστευαν ότι δεν θα τα περάσουν στη Βουλή, διότι κάποιοι επαρχιώτες βουλευτές τους που θα ήθελαν να κυκλοφορούν στα χωριά τους χωρίς να τρώνε αυγά και ντομάτες, θα έλεγαν όχι. Η λαγνεία τους όμως για εξουσία ήταν τέτοια που ξεπερνούσε κάθε φαντασία. Η μόνη περίπτωση να έλεγαν κάποιοι όχι, ήταν τα μέτρα του λεγόμενου «κόφτη». Και γι’ αυτό ήθελαν να δώσουν την καυτή πατάτα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ώστε με προεδρικό διάταγμα να πάρει την ευθύνη αυτός.

Ο Βαρουφάκης σε –τότε– συνέντευξη απεκάλυψε ότι ο Τσίπρας του είχε πει να τρομάξει τους δανειστές, όταν διαπραγματεύονταν, με εκβιασμό δήθεν αποχώρηση από το ευρώ. Άρα, ο Τσίπρας δεν είχε αυταπάτες, όπως δήλωσε, αλλά ήταν ένας πολιτικός απατεώνας.

Τα στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ που δηλώνουν αριστεροί, δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά, που κάποτε είχε ιδανικά, που στελέχη της έδιναν και τη ζωή τους για αυτά, που ενέπνεαν και είχαν οράματα για την πατρίδα. Τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν καμιά σχέση με αυτήν, την εξευτελίζουν και απλώς καπηλεύονται τους αγώνες εκείνων. Τι σχέση έχει ο Τσίπρας, ο Παππάς, ο Φίλης, ο Φλαμπουράρης, με τον Άρη Βελουχιώτη, τον Μπελογιάννη, τον Σαράφη, τον Πασαλίδη, τον Ηλιού, τον Φλωράκη, τον Κύρκο, τον Γλέζο, τον Θεοδωράκη, που θυσίαζαν, οι παλαιοί, και τη ζωή τους για ιδεολογία και πατρίδα; Μπορεί κανείς να διαφωνεί με τις ιδέες τους, αλλά σέβεται την ανιδιοτέλεια και την εντιμότητά τους

Οι νέοι της επόμενης γενιάς θα ακούνε μελλοντικά τη λέξη Αριστερά, όπως την κατάντησαν ο Τσίπρας και η παρέα του, και θα αισθάνονται αποστροφή, όπως οι σύγχρονοι Γερμανοί για τους Ναζί.

Επακολούθησαν οι απίστευτες σκευωρίες κατά αντιπάλων, όπως η υπόθεση Novartis, για την οποία σύντομα κάποιοι θα πάνε φυλακή, νομίζοντας ότι έτσι θα διασωθούν. Συνεπείς ιδεολόγοι του αριστερού χώρου, όπως ο Ν. Κωσταντόπουλος, η Ζωή, ο Γλέζος, o Λαφαζάνης και ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης, που στη μνημειώδη ομιλία του στη συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων μετά την αισχρή Συμφωνία των Πρεσπών, τους είχε αποκαλέσει αριστερόστροφους φασίστες. Ο Τάκης Λαζαρίδης, στο ίδιο κελί με τον Μπελογιάννη, που δεν εκτελέστηκε επειδή τότε ήταν φαντάρος και ο πατέρας του είχε εκτελεστεί από τους Γερμανούς, χρόνια αριστερός, είχε το κουράγιο να γράψει βιβλίο με τίτλο, «ΕΥΤΥΧΩΣ ΗΤΤΗΘΗΚΑΜΕ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ». Είχα την τιμή να τον γνωρίσω και να συμφάγουμε σε τραπέζι στην Κηφισιά που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς.

Και έρχεται σήμερα ο Τσίπρας και μέσα στην παγκόσμια λαίλαπα του κορωνοϊού καλεί τον λαό σε διαδηλώσεις, λέγοντας ότι αναλαμβάνει την ευθύνη. Και δεν υπάρχει ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ να σηκώσει ανάστημα. Και κάνει δηλώσεις συμπαράστασης εμμέσως υπέρ του δολοφόνου Κουφοντίνα. Με τέτοιες τακτικές δεν θα αντιμετωπίσει τη λεπίδα της Δικαιοσύνης ο Παπαγγελόπουλος και τα έμπροσθεν και όπισθεν όργανα, για τη σκευωρία Novartis, ούτε για το νέο σκάνδαλο Παπά που με τα ντοκουμέντα του Καλογρίτσα θα τον παραπέμψει η Βουλή.

Η πατρίδα περνά πολύ δύσκολες στιγμές, όπως και όλη η ανθρωπότητα, με τον κορωνοϊό, αλλά και επί πλέον με τους σεισμούς.

Το καλό είναι ότι διαχειρίζεται την κρίση ο Μητσοτάκης με την αμέριστη στήριξη του Σαμαρά και της πλειοψηφίας άξιων παλαιών πολιτικών και του λαού, παρά την αντίδραση κάποιων κακοθελητών που επιθυμούν ή φαντάζονται διχόνοιες και ενισχύουν επεισόδια αναρχικών και μπαχαλάκηδων.

Ο Σαμαράς προειδοποίησε για λάθος διερευνητικών με την Τουρκία, και παραμένει φίλος και στηρίζει τον Μητσοτάκη. Ισχύει η σοφή ρήση του Ισοκράτη: «Λογάριαζε ανάμεσα στους φίλους σου, όχι αυτούς που επαινούν ό,τι κάνεις και ό,τι πεις, αλλά αυτούς που επικρίνουν τα λάθη σου».

Το υβρεολόγιο Ερντογάν κατά Μητσοτάκη δείχνει πόσο σωστά είπε ο Σαμαράς ότι με πειρατές δεν συζητάς. Κάποιοι είχαν σπεύσει να μιλήσουν για έχθρα.

Και για τους λίγους που ακόμα στηρίζουν Τσίπρα, θα θυμίσω μια ρήση του αρχαίου σοφού Πιττακού που είχε πει: «Άριστη δημοκρατία είναι αυτή που δεν επιτρέπει στους κακούς να άρχουν και στους καλούς να μην άρχουν».

 

(*) Ο Δ. Καραγκούνης είναι πολιτικός μηχανικός. Το 1974 οργάνωσε την προεκλογική ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο Σύνταγμα, ενώ την περίοδο 1981-1983 ήταν σύμβουλος του Κώστα Λαλιώτη για θέματα Αθλητισμού. Το 1982 ήταν ομιλητής στην ΟΥΝΕΣΚΟ για τον αθλητισμό. Το 1989 ήταν μέλος της Κ.Ε. του Συνασπισμού και υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθήνας