Case study για πολιτικούς επιστήμονες η Ελλάδα τού ΣΥΡΙΖΑ

Άρθρο του Δημήτρη Τσανικλίδη(*)

Τα όσα διαμείβονται τον τελευταίο καιρό στην πολύπαθη χώρα μας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ιδανικό case study για ακαδημαϊκούς της πολιτικής επιστήμης. Αν θεωρητικώς θέσουμε ως εναρκτήριο σημείο της επισκόπησής μας την περιώνυμη «έξοδο από τα μνημόνια» και καταγράψουμε τα δεδομένα προς ανάλυση, από την ίδια τη λήξη των μνημονίων και τις νέες δεσμεύσεις προς τους δανειστές μέχρι τη ΔΕΘ και την ομιλία των δύο πολιτικών αρχηγών, θεωρώ πως θα βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να επιλέξουμε μεταξύ κλαυθμών και γελώτων, χάρη, βεβαίως, στην πρώτη φορά αριστερή κυβέρνησή μας. Κλαυθμών για το μέλλον που μας περιμένει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και γελώτων για την ψευδολογία και την πρόθεση εξαπάτησης των πολιτών εκ μέρους τους, σε σημείο γελοιοποίησής τους.

Και για να γίνουμε πιο σαφείς, πρόσφατα θαυμάσαμε την Κυβέρνηση να εορτάζει την «επιστροφή στην κανονικότητα», την «είσοδο σε αναπτυξιακή τροχιά» κι άλλα πανομοιότυπα… ενώ μόλις είχε υπογράψει το 4ο και επαχθέστερο μνημόνιο στην παγκόσμια ιστορία! Δυστυχώς, στο πολύ άμεσο μέλλον, θα διαπιστώσουν όλοι οι πολίτες πόσο καταστροφική για την οικονομία και την κοινωνία μας, αλλά και για την ίδια την πορεία της χώρας σε βάθος χρόνου, είναι αυτή η συμφωνία με τους εταίρους-δανειστές μας.

Αρκεί να αναρωτηθούμε: Πώς ακριβώς θα βγούμε από την κρίση, εφόσον το πραγματικό πρόβλημά μας δεν είναι τα μνημόνια, αλλά η οικονομική και κοινωνική κρίση; Με δέσμευση για πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2060; Πώς περιμένει η κυβέρνηση να ευημερήσουν οι πολίτες, όταν η φορολογία τσακίζει κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία; Πρακτικά, όχι στη θεωρία! Το σημαντικότερο; Σκεφτείτε! Σε τι κατάσταση θα περιέλθει η κοινωνία με τις δεσμεύσεις που έχει υπογράψει η κυβέρνηση; Ειδικά εάν λάβουμε υπ’ όψιν το εκρηκτικό μίγμα που δημιουργούν η φτώχεια, η έλλειψη αποτελεσματικής δημοσίας τάξης και δικαιοσύνης, η απογυμνωμένη παιδεία και οι ελλιπείς δομές υγείας;

Στο ίδιο πλαίσιο πρωτοφανούς «πολιτικής εντιμότητας» κινήθηκε και η ομιλία του πρωθυπουργού, κ. Τσίπρα, στη ΔΕΘ. Και αναρωτιέμαι: Υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να μην κατάλαβε ότι στη ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας κήρυξε άτυπα την έναρξη της προεκλογικής περιόδου; Υπάρχει κάποιος, τέλος πάντων, που να μην είναι σίγουρος για το τι κρύβεται πίσω από την ακατάσχετη παροχολογία του;

Όχι βέβαια! Φρονώ πως όλοι πια ξέρουν πως το μόνο που θέλει ο πρωθυπουργός είναι για μια ακόμη φορά να εξαπατήσει τους Έλληνες, κάνοντας εμπόριο ελπίδας, με απώτερο σκοπό να υφαρπάξει την ψήφο τους και να παραμείνει στην εξουσία!

«Μετά από τόσα βάσανα και τόσες ταλαιπωρίες ως λαός, αξίζουμε έναν Πρωθυπουργό
που θα είναι εργάτης της χώρας, που θα σταθεί δίπλα μας και όλοι μαζί θα δημιουργήσουμε
τις ευκαιρίες να δραστηριοποιηθούμε, να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε
ένα μέλλον για την πατρίδα μας».

 

Από την άλλη πλευρά, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δικαιολόγησε τις προβλέψεις για αυτοδυναμία της Ν.Δ. στις επερχόμενες εκλογές, εμφανίστηκε έτοιμος να κυβερνήσει, σοβαρός, συγκροτημένος, με ρεαλιστικό, κοστολογημένο κι εφαρμόσιμο πρόγραμμα διακυβέρνησης, που μπορεί πράγματι να επανεκκινήσει και την οικονομία και την κοινωνία και να τις θέσει σε πορεία ανάπτυξης επί της ουσίας κι όχι επί χάρτου. Το κυριότερο; Όλα αυτά θέλει να τα κάνει έχοντας στο πλευρό του συμπαραστάτες και συναγωνιστές όλους εμάς! Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία δεν νοείται διακυβέρνηση όπως και δεν νοείται πρόοδος κι ανάπτυξη χωρίς τη συμμετοχή σύσσωμου του ελληνικού λαού!!!

Πέρα από τη διαφορά στάσης και συμπεριφοράς και ύφους και ήθους των εξαγγελιών των δύο ανδρών, είδαμε για πρώτη φορά ξεκάθαρα τη διαφορά πολιτικής φιλοσοφίας και πολιτικής ηθικής μεταξύ τους.

Αυτήν τη φορά, στη ΔΕΘ είδαμε, πραγματικά, τους δυο εντελώς διαφορετικούς δρόμους και κόσμους μεταξύ των οποίων σύντομα θα κληθούμε να επιλέξουμε…

Ο πρωθυπουργός, ο κ. Τσίπρας, είναι αυτός που διχάζει τον λαό, που τον διακρίνει σε κομματικούς «πελάτες» και μη, που απαξιώνει τον άνθρωπο ως οντότητα. Εάν υπήρχε έστω ένας που θεωρούσε γλωσσικό ολίσθημα του κ. Τσίπρα τον χαρακτηρισμό των Ελλήνων ως ετερόκλητο όχλο, μετά τον ισχυρισμό του ότι το μέτρο των περικοπών των συντάξεων δεν έχει νόημα, αφού σύντομα η φύση θα… «φροντίσει» τους συνταξιούχους, νομίζω ότι πείσθηκε για το αντίθετο. Δυστυχώς, ο πρωθυπουργός έχει φανεί συνεπής και ειλικρινής σε ένα πράγμα: στη συνείδηση και στη φιλοσοφία και στην πολιτική του, ο παράγοντας Άνθρωπος όχι απλά δεν είναι προτεραιότητα, αλλά βρίσκεται στον πάτο!!! Γι’ αυτό κι έχουμε μια Κυβέρνηση απολυταρχική, που, συστηματικά, μας εμπαίζει, μας λοιδορεί και μας τραμπουκίζει. Το χειρότερο από όλα, αδιαφορεί για την καθημερινότητά μας, ενώ, ταυτόχρονα, απαξιώνει με τον χυδαιότερο τρόπο και τη φωνή και τη συμμετοχή μας.

Την ίδια στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ενωτικός και υπερκομματικός στην άσκηση της εξουσίας. Θα είναι ο πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων, χωρίς πολιτικούς διωγμούς, χωρίς σκανδαλώδεις εύνοιες ανίκανων ημετέρων, με γνώμονα το κοινό καλό, με τον ανθρώπινο παράγοντα στο επίκεντρο.

Μετά από τόσα βάσανα και τόσες ταλαιπωρίες ως λαός, αξίζουμε έναν πρωθυπουργό που θα είναι εργάτης της χώρας, που θα σταθεί δίπλα μας και όλοι μαζί θα δημιουργήσουμε τις ευκαιρίες να δραστηριοποιηθούμε, να αξιοποιήσουμε τις δυνάμεις μας και να δημιουργήσουμε ένα μέλλον για την πατρίδα μας. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή θα είναι η αυτοδύναμη Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη!

 

(*) Ο κ. Δ. Τσανικλίδης είναι ιατρός και πολιτευτής της Ν.Δ. στην Περιφέρεια Αττικής