Εφιαλτικές προβλέψεις για ανεργία στο 28,2%

Πριν από λίγες ημέρες, ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξη του στο κυριακάτικο Τύπο, ξεκαθάριζε ότι οι 1,5 εκατομμύρια άνεργοι αποτελούν προτεραιότητα για εκείνον και την κυβέρνησή του και στόχος του είναι ο περιορισμός του φαινομένου, ωστόσο τα μηνύματα που έρχονται  για τη χώρα μας, είναι μάλλον δυσοίωνα.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που περιλαμβάνει έκθεση του ΟΟΣΑ για την διετία 2013 -2014, η ανεργία στην Ελλάδα θα φτάσει το 28,2% ξεπερνώντας την Ισπανία που το Μάιο βρίσκεται οριακά μπροστά, στο 26,9%, αλλά στο τέλος του 2014 θα είναι στο 27,8%.
Στο ίδιο διάστημα η ανεργία αναμένεται να αυξηθεί και στις άλλες μνημονιακές χώρες: στην Πορτογαλία από 17,6% θα φτάσει το 18,5% και στην Ιρλανδία από 13,6% στο 14,1%, σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις. Συνολικά στην Ευρωζώνη η ανεργία θα αυξηθεί οριακά, από το 12,2% στο 12,23%, ενώ η Γερμανία θα είναι η μόνη χώρα που θα δει τα δικά της νούμερα να βελτιώνονται από το 5,3% στο 4,7%.

Συνολικά στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ η ανεργία εκτιμάται ότι από το 8% στο τέλος της περασμένης άνοιξης θα υποχωρήσει στο 7,8% στο τέλος του 2014.
«Τα τραύματα που προκάλεσε η κρίση στις κοινωνίες απέχουν πολύ από το να έχουν θεραπευτεί» σχολίασε σχετικά ο Ανχελ Γκουρία, γ.γ. του ΟΟΣΑ, από το Παρίσι όπου παρουσιάστηκαν επίσημα τα στοιχεία. «Πολλές από τις χώρες μέλη αντιμετωπίζουν υψηλή και επίμονη ανεργία, ειδικά μεταξύ των νέων».

Άνιση κατανομή του κόστους της οικονομικής κρίσης

Το κόστος της οικονομικής κρίσης κατανεμήθηκε άνισα, όπως τονίζει η έκθεση:

Σε πολλές χώρες μέλη η απώλεια θέσεων εργασίας και η μείωση του εισοδήματος εντοπίστηκε στις χαμηλής εξειδίκευσης και εισοδήματος θέσεις παρά στις αντίστοιχες υψηλής εξειδίκευσης και αμοιβών.

Στις μεγάλες αναδυόμενες οικονομίες η απασχόληση επηρεάστηκε λιγότερο αλλά πολλοί εργαζόμενοι με χαμηλά εισοδήματα «παγιδεύτηκαν» σε άσχημα αμοιβόμενες και ανασφαλείες εργασίες με ελάχιστη κοινωνική προστασία.

Οι νέοι αντιμετώπισαν ποσοστά ανεργίας-ρεκόρ σε πολλές χώρες, από το 60% και πλέον στην Ελλάδα ως το 55% στην Ισπανία και το 40% περίπου σε Ιταλία και Πορτογαλία.

Εργαζόμενοι με ανασφαλείς, μικρής διάρκειας συμβάσεις, ειδικά νέοι και χαμηλής ειδίκευσης, ήταν συχνά οι πρώτοι που απολύθηκαν λόγω της κρίσης και έκτοτε αντιμετώπισαν δυσκολίες στην επιστροφή τους στην απασχόληση.

Μεγαλύτερης ηλικίας εργαζόμενοι αντιμετώπισαν πολύ καλύτερα την κρίση, όπως δείχνει η μικρή μόνο υποχώρηση των ποσοστών ανεργίας σε αυτές τις ηλικιακές ομάδες.

Πολλοί συνταξιοδοτήθηκαν πρόωρα για διάφορους λόγους, όπως η επερχόμενη απώλεια ευκαιριών πρόωρης συνταξιοδότησης, η βελτίωση της μέσης υγείας των πολιτών, αλλά και τα οικονομικά προβλήματα.