ΕΛΛΑΣ-ΓΑΛΛΙΑ: Και φίλοι και καλοί πελάτες…

«Συν Αθηνά και χείρα κίνει» είχε γράψει ο Αίσωπος σε κάποιους από τους μύθους του, και προφανώς στους κυβερνώντες μπορείς να προσάψεις πολλά και διάφορα, όχι όμως ότι είναι αμόρφωτοι. Τουναντίον με πλειάδα καθηγητών στο ρόστερ της στην κυβέρνηση Μητσοτάκη υπάρχει η γνώση για να κατανοήσουν τι σημαίνουν τα αρχαία ρητά. Στην προκειμένη περίπτωση το Μαξίμου κινήθηκε και σε καμία περίπτωση δεν τα περίμενε όλα από τη θεά Αθηνά. Δηλαδή, να ποντάρει μόνο στη λεκτική στήριξη των εταίρων μας έναντι της προκλητικότητας των Τούρκων.

Η Ελλάδα, σε όλο το διάστημα που ο Ερντογάν με αρχή το Τουρκολιβυκό μνημόνιο έχει ξεκινήσει τις «μαγκιές», είχε τη στήριξη της Γαλλίας. Ο Εμανουέλ Μακρόν μας έβαλε πλάτη, ενώ εξασφαλίσαμε χάρη στον Γάλλο πρόεδρο το βέτο στην Ε.Ε. (όπως και της Αυστρίας), που μετρά πολύ περισσότερο έναντι του δικού μας και της Κύπρου.

Τι έγινε ξαφνικά και μας αγάπησε ο Μακρόν; Εντάξει, το Ελλάς-Γαλλία Συμμαχία (το γνωστό σύνθημα των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης) το έχουμε ζήσει ουκ ολίγες φορές με Βαλερί Ζισκάρ Ντε Εστέν (έβαλε πλάτη για να εισέλθουμε στην ΕΟΚ), Φρανσουά Μιτεράν (με δική του εντολή ο Ντελόρ μάς φόρτωσε ευρωπαϊκό χρήμα μέσω των Μεσογειακών Οικονομικών Προγραμμάτων της δεκαετίας του ’80), Ζακ Σιράκ (έβαλε πλάτη για την είσοδο της Κύπρου στην Ε.Ε.), Φρανσουά Ολάντ (μας έσωσε το καλοκαίρι του 2015 από τις τρέλες του Τσίπρα).  Μόνο ο Νικολά Σαρκοζί στάθηκε απέναντί μας, ειδικά στην περίοδο του πρώτου μνημονίου.

Για δύο λόγους ο Εμανουέλ Μακρόν μάς αγάπησε. Ο ένας είναι τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Γαλλίας στη Μεσόγειο. Ο Γάλλος πρόεδρος ταρακουνήθηκε με την «εισβολή» της Τουρκίας στη Λιβύη, κάτι που τον έκανε να ξυπνήσει. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι στη γαλλική κοινωνία είναι έντονο το αρμενικό στοιχείο, κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερη συμπάθεια στην Τουρκία. Ας μη λησμονούμε ότι  η Γαλλία είναι από τις πρώτες χώρες στον πλανήτη που αναγνώρισε τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους (τους Νεότουρκους συγκεκριμένα τη δεκαετία 1908-1918). Η έχθρα της γαλλικής κοινωνίας (παρά το γεγονός ότι μιλάμε για ένα πολυπολιτισμικό κράτος με γάμους αλλόθρησκων ζευγαριών και πολιτών από άλλες χώρες) προς την Τουρκία  έχει επηρεάσει και τις γαλλικές επενδύσεις στην Τουρκία, οι οποίες είναι σαφώς λιγότερες από αυτές των Γερμανών.

Επίσης η Γαλλία, ως αποικιοκρατική δύναμη του παρελθόντος, μπορεί να ζει με τα μεγαλεία του παρελθόντος, όμως η κινητικότητα Ερντογάν ξύπνησε το θηρίο. Αυτό το καταλάβαμε και με τη φονική έκρηξη στο λιμάνι του Λιβάνου και την άμεση κινητοποίηση του Γάλλου προέδρου, που ανέλαβε να στείλει ένα μήνυμα προς όλους τους μεγάλους: «Αφήστε, εδώ είναι δική μου δουλειά». Μάλιστα, το Ισραήλ πρώτο και καλύτερο έσπευσε να βάλει πλάτη στα σχέδια του Μακρόν. Ήδη ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μουστάφα Αντίμπ κινείται σε αυτό το πλάνο. Ο Αντίμπ ήταν ο πρέσβης του Λιβάνου στο Βερολίνο και είναι καθηγητής σε γαλλικά πανεπιστήμια. Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε ότι ο Λίβανος έχει σουνίτες ισλαμιστές και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί ο Μακρόν να δει να μπλέκεται κι εκεί στα πόδια του ο Ερντογάν.

Το γεγονός ότι ο Μακρόν έσπευσε εκ νέου στον Λίβανο (δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα), όπου φύτεψε έναν κέδρο για την πρώτη εκατονταετία από την ανακήρυξη του Κράτους του Μείζονος Λιβάνου (που τον Μάιο του 1926 μετονομάστηκε σε Δημοκρατία του Λιβάνου και είναι ο πρόγονος του σύγχρονου Λιβάνου), δείχνει ξεκάθαρα τις προθέσεις της Γαλλίας και είναι ένα μήνυμα προς την Τουρκία, να ξεχάσει οποιαδήποτε εμπλοκή στον Λίβανο.

 Τα εξοπλιστικά

Η Γαλλία, λοιπόν, μας υποστηρίζει διότι τα συμφέροντά της είναι κοινά με τα ελληνικά, οπότε εδώ ισχύει το «ο εχθρός του φίλου μου είναι δύο φορές εχθρός μου». Ας μην ξεχνάμε ότι ο Ζορζ Κλεμανσό είχε πει «μη φοβάσαι στη ζωή να δημιουργείς εχθρούς. Αν δεν τους δημιουργείς σημαίνει ότι δεν έχεις κάνει τίποτε στη ζωή σου». Και ο Εμανουέλ Μακρόν αν μη τι άλλο καίγεται να περάσει στην ιστορία. Όχι όπως ο Ολάντ για τους θυελλώδεις έρωτές του, ή όπως ο Σαρκοζί που είχε κόμπλεξ με το ύψος του και φόραγε ειδικό τακούνι για να είναι στο ίδιο μπόι με τη θεά που είχε δίπλα του, την Κάρλα Μπρούνι.

Όμως οι Γάλλοι αποφάσισαν να μας στηρίξουν, καθώς κι εμείς κινηθήκαμε για να ενισχύσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας με γαλλικά όπλα. Κάτι που σημαίνει ότι πλέον είμαστε εν δυνάμει πελάτες των Γάλλων. Μας πουλούν τα σύγχρονα μαχητικά Ραφάλ. Είμαστε στις διαπραγματεύσεις για τις φρεγάτες, που πραγματικά είναι εντυπωσιακές. Επίσης μας πουλούν βλήματα, τορπίλες, ανταλλακτικά και ό,τι άλλο χρειαστούμε. Βλέπετε, η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει 10 δισεκατομμύρια σε βάθος χρόνου για εξοπλισμούς, και κανένας στον σύγχρονο κόσμο δεν αρνήθηκε το χρήμα.

Πολλοί βέβαια θέτουν το ερώτημα: Εάν γίνει θερμό επεισόδιο, τι θα κάνουν οι Γάλλοι; «Θα πάρουν τα όπλα για να πολεμήσουν για μας», λένε χαρακτηριστικά. Γάλλοι διπλωμάτες αποκλείουν το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου. Περισσότερο φοβούνται το λάθος, και γι’ αυτό εφιστούν την προσοχή. Ή προβοκάτσια, να προσθέσουμε εμείς. Εξάλλου, η Τουρκία νιώθει αρκετά πιεσμένη από την παρουσία των Γάλλων στην περιοχή, κάτι που δεν μπορεί να κρύψει ο Ερντογάν στις καθημερινές του δηλώσεις. Ακόμη και η παρουσία του αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ» σημαίνει πολλά.  Το καμάρι του γαλλικού στρατού έρχεται εξοπλισμένο λες και πάει σε πολεμική επιχείρηση, έχοντας ενεργοποιήσει τα συστήματα τεχνολογικού πολέμου, τα οποία δεν διαθέτουν Τουρκία κι Ελλάδα. Όμως αυτό που μάλλον θα κάνει είναι να κόψει τον διάπλου τουρκικών πλοίων προς τη Λιβύη.

Σε ό,τι αφορά τις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Γαλλίας για τα εξοπλιστικά, όπως αναφέρουν πηγές από το Μαξίμου, πιθανό να καταλήξουν και οι δύο χώρες να υπογράψουν συμφωνία στις 10 Σεπτεμβρίου στην Κορσική, στο περιθώριο της Συνόδου των χωρών του Νότου. Εξάλλου, κάτι τέτοιο φωτογράφισε και ο υπουργός Επικρατείας, Γιώργος Γεραπετρίτης, υποστηρίζοντας ότι ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη διαβουλεύσεις της κυβέρνησης για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων αλλά και της αμυντικής βιομηχανίας της χώρας.

 

Οι Τούρκοι δεν μπήκαν στον τομέα που συμφώνησε Ελλάδα κι Αίγυπτος

Μία σημαντική αποκάλυψη έκανε η ιστοσελίδα Militaire.gr, που ασχολείται αποκλειστικά με θέματα Άμυνας, Εθνικά Θέματα, Ασφάλεια, Αμυντική Βιομηχανία, Διεθνή. Αποτύπωσε σε έναν χάρτη τις κινήσεις του Oruc Reis, μέσω των τριών NAVTEX που ανακοίνωσαν οι Τούρκοι και δέσμευσαν τις περιοχές από τις 10 Αυγούστου έως σήμερα.

Μιλάμε για ένα διάστημα, όπου τόσο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όσο και οι και υπουργοί Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, Άμυνας Χολουσί Ακάρ έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο. Φωνάζουν, απειλούν με πόλεμο, κι όμως δεν έχουν παραβιάσει ούτε μέτρο τον 28ο μεσημβρινό και δείχνουν να σέβονται τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου.

Ισχύει αυτό; Έμπειροι διπλωμάτες ισχυρίζονται πως αυτό που καίει περισσότερο τους Τούρκους είναι να μην προχωρήσει η Ελλάδα σε ανακήρυξη ΑΟΖ με την Κύπρο. Οπότε, εάν τελικά προσέλθουν σε διάλογο οι Τούρκοι θα ζητήσουν με βάση τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου το Καστελόριζο να μείνει εκτός και τα νησιά όπως Ρόδος και Κρήτη να έχουν μειωμένη επήρεια.