Επιθέσεις σε διαιτητές

Δεν είναι βέβαιο ότι η αποχή των διαιτητών θα φέρει κάποιο αποτέλεσμα στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Όπως δεν έφερε ποτέ στο παρελθόν…

Από  το 2009 και μετά οι επιθέσεις σε διαιτητές πολλαπλασιάστηκαν. Του Καρατζίκα του έκαψαν το μηχανάκι στο Γαλάτσι. Ο Δαλούκας την γλύτωσε γιατί οι δράστες μπέρδεψαν τα μαγαζιά και έβαλαν εκρηκτικό μηχανισμό σε ένα άλλο 50 μέτρα πριν από το δικό του. Ένα χρόνο αργότερα (2010) το ίδιο έγινε στο βουλκανιζατέρ του Καλόπουλου στη Θεσσαλονίκη. Άγνωστοι είχαν πετάξει χειροβομβίδα στην πολυκατοικία που είχε γραφείο ταξιδίων ο Κύρος Βασσάρας στο Παλαιό Φάληρο. Μερικούς μήνες αργότερα ο Βασσάρας έπεσε σε ενέδρα οπαδών στα Καμίνια ενώ επέβαινε σε ταξί. Λίγους μήνες αργότερα (τον Φεβρουάριο του 2011) ο Τάσος Σιδηρόπουλος δέχτηκε επίθεση από αγνώστους στον Άγιο Κοσμά. Το αρτοποιείο του Κωνσταντινέα έγινε λαμπόγυαλο ένα βράδυ, ενώ λίγες μέρες πιο πριν άγνωστοι είχαν τοποθετήσει εκρηκτικό μηχανισμό στο αυτοκίνητο (πάλι) του Δαλούκα που είχε γίνει στόχος πολλές φορές.

Οι επιθέσεις σε βάρος του Γιάννη Τσαχειλίδη και του Χριστόφορου Ζωγράφου ήταν δολοφονικές. Ο πρώτος ήταν μέλος της ΚΕΔ τότε, όπως και ο δεύτερος. Τον χτύπησαν με λοστό στο σώμα και στο κεφάλι. Γλύτωσε με ένα κάταγμα στο χέρι.Του Κύρκου (παρατηρητής διαιτησίας) του έκαψαν το αμάξι, ενώ του Γιώργου Μπίκα (το 2016) του έκαψαν το σπίτι στην Χαλκιδική. Ο Τζήλος ήταν το τελευταίο θύμα πριν από τον Γκάμαρη. Τον πρώτο τον έδειραν στη μέση του δρόμου. Του δεύτερου  οι δράστες έσπασαν την κεντρική είσοδο του καταστήματος και τοποθέτησαν τον μηχανισμό που αποτελούνταν από γκαζάκι και κροτίδα στο εσωτερικό του καταστήματος του διαιτητή στο Περιστέρι.