«Επιτυχών» ο Κουβέλης
Με αρκετά στελέχη να απουσιάζουν εις ένδειξη διαμαρτυρίας και αποδοκιμασίας, ολοκληρώθηκε η συνεδρίαση της Κεντρική Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία διεξήχθη σε ιδιαίτερα βαρύ κλίμα, μετά την αποχώρηση του Βασίλη Οικονόμου αλλά και την στάση που επιδεικνύει η μεταρρυθμιστική τάση του κόμματος.
Η Κεντρική Επιτροπή αξιολόγησε την κατάθεση παραίτησης του προέδρου της ΔΗΜΑΡ, Φώτη Κουβέλη, και απεφάνθη ότι δεν τίθεται ζήτημα αποχώρησής του. Αντ’ αυτής, πρόκρινε τη σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου το Σεπτέμβριο.
Από την πλευρά του, ο κ. Κουβέλης ξεκαθάρισε πως δεν ενδιαφέρεται για την Προεδρία της Δημοκρατίας, το οποίο σημαίνει πως δεν πρόκειται να «ανταλλάξει» τη θέση του κόμματός του στο Κοινοβούλιο για μία καρέκλα.
Μάλιστα, διαμήνυσε ότι το κόμμα θα διαγράψει τη δική του πολιτική πορεία, με διακριτές πολιτικές προτάσεις και ύπαρξη.
Σημειώνεται ότι από την Κεντρική Επιτροπή απουσίασαν ο Γρηγόρης Ψαριανός και ο Ανδρέας Παπαδόπουλος, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα θα αποχωρήσουν από την παράταξη, διαφωνώντας με τη γραμμή «πλεύσης» της ΔΗΜΑΡ, ενώ η μεταρρυθμιστική τάση του κόμματος απείχε από την ψηφοφορία για τις αποφάσεις, καταγγέλλοντας με ανακοίνωση «παρακμιακές διαδικασίες».
Μετά το πέρας της ψηφοφορίας, η ΔΗΜΑΡ ανακοίνωσε: «Η Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ κρίνει ότι η πορεία του κόμματος προς το συνέδριο συνιστά κρίσιμη και αναγκαία διαδικασία αναδιάταξης και διαμόρφωσης της πολιτικής γραμμής μας. Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίζει τη διεξαγωγή έκτατου συνεδρίου 12-14 Σεπτεμβρίου. Δεν τίθεται θέμα παραίτησης του προέδρου του κόμματος Φώτη Κουβέλη. Δρομολογούνται όλες οι αναγκαίες δημοκρατικές διαδικασίες με διαφάνεια και αξιοπιστία».
Η απάντηση της μεταρρυθμιστική τάσης ήρθε μέσω σκληρής ανακοίνωσης:
«Εν μέσω ενός κλίματος που το μόνο που δεν το χαρακτήριζε ήταν η σοβαρότητα και η ευθύνη για το τραγικό εκλογικό αποτέλεσμα, η ΚΕ της ΔΗΜΑΡ αφού ταλαντεύθηκε αν θα κάνει έκτακτο συνέδριο στις … 10 Ιουλίου τελικά αποφάσισε συνέδριο στις … 12 Σεπτέμβριου. Είναι φανερό ότι το τελευταίο που ενδιέφερε όσους πήραν αυτές τις αδιέξοδες αποφάσεις είναι εάν τα μέλη του κόμματος στο σύνολό τους θα μπορέσουν να προβληματιστούν για τις αιτίες και τις συνέπειες της συντριβής. Η Μεταρρυθμιστική Τάση απείχε από αυτές τις παρακμιακές διαδικασίες».